به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه، از مقوله لزوم حفظ عفت اجتماعی و رعایت حجاب بانوان، روایات و تأکیدات بسیاری از سوی معصومین(ع) وجود دارد و بر صحت این ادعا همین بس که در گروهی از این روایات با بیان ضرورت حجاب، حدود و ثغور آن اعم از سنی که دختران باید حجاب بر سر بگذارند یا تعیین محدوده زینت یا مقداری از بدن که باید پوشیده شود، تبیین شده است.
از سویی دیگر، در تبیین اهمیت حیاء و عفاف در جامعه اسلامی با عنوان دو امری که ارتباط مستقیمی با مقوله حجاب دارند روایات فراوان دیگری نیز بیان شده است که علاوه بر آن گزارشهای تاریخیای نیز از عملکرد پیامبر اسلام (ص) و حضرت علی(ع) وجود دارد که حساسیت ویژه آنها را برای اقامه عملی حجاب و زمینهسازی حکمرانی فضای عفت در جامعه منعکس میکند.
در کنار همه اینها سیره عملی حضرت زهرا(س) و حضرت زینب(س) حاکی از آن بوده که لحظهلحظه حیاتشان، ارائه کاملترین و بهترین الگوی عملی عفاف و حجاب و غیرتمندی بر این فضیلت اخلاقی است.
یکی از ضروریات و از مسلمات واجبات دین اسلام لزوم رعایت حجاب و پاسداری از مرزهای عفت و حیا شناختهشده بهگونهای که در زمان ما هم همه کسانی که با مسلمانان معاشرت دارند یکی از برنامههای تمام فِرَق مسلمین را حفظ حجاب دانستهاند که این مهم به مرور تبدیل به یک شعاری شده که همه ملزم به پایبندی آن هستند.
در واقع توصیهها و تأکیدها و دستورهایی که در متون مقدس اسلامی درباره «حجاب و عفاف» بیانشده منشأ این موضوع است به طوری که یکی از مهمترین منابع استنباط حکم حجاب از منابع اسلامی در کنار آیات قرآن، احادیث به جامانده از پیامبر اکرم(ص) و ائمه معصومین(ع) و روایاتی که حکایت از سیره آن حضرات دارد به شمار میرود.
روایت قاضی نعمان از امام صادق(ع) نیز ترسیمگر تصویری دیگر از مقام والای حجاب و عفاف آن بانوی مطهر است که: (مرد نابینایی از فاطمه(س) اذن ورود به منزل گرفت، فاطمه(س) به خاطر او حجاب گرفت. پیامبر(ص) به دخترش فرمود برای چه خود را از فرد نابینایی پوشاندی؟ فاطمه عرض کرد: اگر او مرا نبیند، من او را میبینم و او [اگرچه نابیناست، امّا] بو را تشخیص میدهد؛ پیامبر فرمود: شهادت میدهم که تو پاره تن من هستی).
انتقال این منش از آن حضرت به دیگر بانوان اهلبیت(ع) تابلوهایی بسیار زیبا و ماندگار را از حجاب و عفاف برای ما به یادگار گذاشت. همانطور که زینب کبری(س) نیز یکی از مهمترین وارثان اخلاق فاطمی بود.
عفاف فاطمی در شخصیت زینب کبری(س) طی حوادث دردناک عاشورا و بعد از آن، به شکل غیرتمندی و تعصب بر حجاب ظاهر شد. درواقع حضرت زینب کبری(س) در مجلس یزید بدون هیچ واهمهای این گونه فریاد برآورد که: «ای پسر آزاد شده [جدمان پیامبر اسلام]! آیا این از عدالت است که زنان و کنیزکان خویش را پشت پرده بنشانی، و دختران رسول خدا(ص) را به صورت اسیر به این سو و آن سو بکشانی؟! نقاب آنان را دریدی و صورتهای آنان را آشکار ساختی!».
براساس این روایت و روایات دیگری از سخنان معصومان فطری بودن حیا در انسان به ویژه بانوان روشن میشود در واقع نوعی تحول در کیفیت و کمیت در این صفت برای آنان اعلام شده است.
۶۲/۳۱۳
نظر شما