به گزارش خبرگزاری حوزه، افتتاحیه جشنواره ملی فیلم مستند ۱۷ در غروب روز سه شنبه با اتفاق خوبی همراه بود؛ اکران "سر به هوا" با حضور خانواده خلبان شهید سرلشکر عباس اکبری و امیر مشیری از فرماندهان نیروی هوایی و همرزم شهید، آن هم در میانه هفته دفاع مقدس که برای همیشه با نام و یاد شهیدان گره خورده است.

سکانس آغازین مستند اشارتی دارد به روز ۲۹ تیرماه سال ۶۷ و اعلام رسمی پذیرش قطعنامه ۵۹۸ از سوی ایران و مونولوگی به روایت و زبان شهید اکبری مبنی بر ناراحتی از پایان جنگ و این که حضرت امام(ره) در این خصوص از تعبیر نوشیدن جام زهر استفاده کردند.

این که دغدغه و نگرانی قهرمان اصلی روایت، آن است که مبادا حماسه ها و رشادت های رزمندگان در دوران جنگ تحمیلی فراموش شده و این گونه خدشه ای بر حافظه تاریخی ملت ما وارد آید.

در ادامه اثر، نظاره گر صحبت های شنیدنی همرزمانش، امیر سیروس باهری، امیر مشیری و جعفر عابدی هستیم و البته درد و دل های خانواده محترم این شهید والامقام به خصوص دختر و همسر ایشان.

یکی از ویژگی های ارزشمند مستند"سربه هوا" بهره گیری درست و بجا از تصاویر آرشیوی مبارزات انقلابی همافران ارتش و البته تصاویر و فیلم های مستند به جای مانده از عملیات های نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران در طول هشت سال دفاع مقدس است، خاصه این که هوشمندی در استفاده از موسیقی متن نیز به یاری اثر آمده تا مخاطب بهتر و بیشتر بتواند با آن ارتباط برقرار کند.

صحبت های امیر سیروس باهری، همرزم و دوست شهید در باره ایشان به نکته ظریفی اشاره دارد و آن هم عشق به میهن است و این که شهید اکبری برای دفاع از کشور همه جوره آماده ایثار و جانفشانی بود و در این راه خستگی نمی شناخت.

در میانه‌ی فیلم، نمایش تصاویری خوش رنگ و لعاب از زادگاه شهید(روستای ابرجس قم) و اشاره به خاطرات دوران کودکی و نوجوانی وی در کوچه باغ های زیبای این روستا، لطافت خاصی را به مخاطب انتقال می دهد، خصوصاً وقتی از خاطرات این ایام سخن به میان می آید.

در ادامه ماجرا بخش دیگری از زندگی نامه خلبان شهید را مرور می کنیم؛ این که در ۱۹ سالگی(سال ۱۳۵۱) به استخدام نیروی هوایی درآمد، این که چند سال بعد برای آموزش های تخصصی خلبانی هواپیمای شکاری حتی به آمریکا اعزام شد. این که انتخابش از همان آغاز هدایت هواپیمای اف ۴ بود و این که نه فقط یک خلبان که در زندگی عادی، همه کاره بود... بنا، برق کش، نجار و ... این که از هیچ کمکی به خانواده و دوستان و قوم و خویش مضایقه نمی کرد.

در قسمت های دیگر مستند اطلاعات مناسب و خلاصه ای از رشادت های خلبانان ارتش ارائه می شود. این که در پاسخ به حمله هوایی ارتش بعث به مراکز مختلف ایران اسلامی در عملیات کمان ۹۹، بیش از ۱۴۰ فرونده جنگنده ایرانی ۱۵ پایگاه، فرودگاه و آشیانه نظامی عراق را بمباران کردند تا حساب کار دست صدام بیاید که با چه ملت و کشوری طرف است. در ادامه البته اشاره ای نیز به عملیات معروف اچ ۳ شد. پرداختن به بخش هایی از روحیه، اخلاق و سبک زندگی شهید از دیگر بخش های جذاب این مستند است از جمله آن جا که دختر شهید می گوید حضور پدر در کنار ما برایمان بهترین حس امنیت و افتخار را به همراه می آورد.

بازسازی تصویری حضور پسر شهید در آشیانه هواپیمای شکاری و تأکید همسر ایشان مبنی بر این که عاشق پرواز و خدمت به میهن از طریق خلبانی و دفاع از کشور بود و دخترش که می گوید پدرم برای همیشه سند افتخار زندگی من است، از دیگر بخش های جذاب مستند "سر به هوا" به شمار می رود.

و بالاخره این که ماجرای "آخرین خلبان شهید دوران دفاع مقدس" به نقض قطعنامه از سوی صدام گره می خورد و این که بلافاصله برای عملیاتی دیگر در سال ۶۷ آماده می شود و این بار دیگر بازگشتی در کار نیست و سال ها بعد پیکر مطهر این شهید والامقام از طریق مرز قصر شیرین به دامان میهن اسلامی باز می گردد.

توضیح دقیق تر هم این که ایشان در ۲۸ تیر سال ۱۳۶۷ پیش از عملیات «مرصاد»، هنگام بازگشت از مأموریت بمباران بخشی از تأسیسات کرکوک، مورد اصابت گلوله‌های پدافند هوایی عراق قرار گرفت و به شهادت رسید و پیکر مطهرش نیز، پس از ۱۳ سال مفقودی در مرداد سال ۱۳۸۱ در قم تشییع و در گلزار شهدای علی‌بن جعفر(ع) به خاک سپرده شد.

شاید یکی از جذاب ترین و تأثیرگذارترین جملات بیان شده از سوی همرزمان شهید در این این فیلم همین باشد که " نمی دانیم چرا همه مردها اسمشان عباس است... عباس دوران، عباس بابایی و عباس اکبری"

گفتنی است: چندی پیش کتاب «سر به هوا» در رابطه با زندگی این شهید عزیز به‌قلم اکرم الف‌خانی و به همت نشر جمکران منتشر شد که مطالعه آن در حال و هوای روزهای هفته دفاع مقدس بی شک خالی از لطف و برکت نیست.