به گزارش خبرگزاری حوزه، حجت‌الاسلام‌والمسلمین حسینی قمی در برنامه کرسی تلاوت نورانی قرآن کریم که هم‌زمان با شب میلاد باسعادت یازدهمین اختر تابناک آسمان امامت و ولایت در شبستان امام خمینی(ره) حرم مطهر بانوی کرامت برگزار شد، این اتفاق را بسیار ارزشمند توصیف نمود و تصریح کرد: امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام مکرر و فراوان به موضوع قرآن اشاره و تأکید نموده‌اند که از جمله آن می‌توان به خطبه ۱۷۶ نهج‌البلاغه اشاره نمود.

وی در تشریح خطبه ۱۷۶ نهج‌البلاغه تصریح کرد: مولی‌الموحدین علی علیه‌السلام در این خطبه می‌فرمایند؛ «اِعلَموا أنَّ هذا القرآنَ هُو النّاصِحُ الّذی لا یَغُشُّ ، و الهادِی الّذی لا یُضِلُّ ، و المُحَدِّثُ الّذی لا یَکذِبُ»؛ بدانید که این قرآن همان مشاوری است که خیانت نمی‌کند و راهنمایی است که گمراه نمی‌گرداند و سخنگویی است که دروغ نمی‌گوید.

سخنران حرم مطهر بانوی کرامت با بیان این که در کلام امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام هیچ‌کس با قرآن ننشست، مگر این که با افزایش یا کاهشی روبرو شد؛ افزایش در هدایت یا کاهش در کوری و گمراهی، اظهار داشت: امام علی علیه‌السلام، قرآن را شفای بیماری‌های روح و رهایی از کفر، نفاق، دورویی و جهل و گمراهی ذکر می‌کنند.

حسینی قمی ضمن تأکید بر این نکته که در شدائد، مشکلات و گرفتاری‌ها باید از قرآن کریم کمک بخواهیم، اظهار داشت: همه مشکلات جهان اسلام از جمله حوادث ناگوار فلسطین در سایه‌سار عدم توجه امت اسلام به آموزه‌های قرآنی شکل گرفت است.

وی تصریح کرد: آنچه بیشتر از کشته و مجروحیت مظلومان فلسطینی قلب هر انسانی را به درد می‌آورد، بی‌توجهی کشورهای اسلامی به فریادهای مظلومیت خواهی کودکان فلسطینی است؛ سازمان کنفرانس اسلامی با بیش از ۵۰ کشور عضو آن کجایند تا صدا و ناله مظلومیت زنان و کودکان فلسطینی را بشنوند. کجاست اتحادیه پرمدعای عرب؛ ننگ بر شما دولتمردان به‌ظاهر مسلمان که در مقابل کشتار مردم مظلوم فلسطین و شهادت قریب به ۲ هزار کودک بی‌گناه سکوت کرده‌اید.

سخنران محفل معارفی حرم مطهر با اشاره به این که کاش دولت‌های اسلامی از کشورهای غیرمسلمان درس اتحاد و یاری می‌گرفتند، یادآور شد: کشورهای اروپایی در قضیه اوکراین هزاران‌هزار نفر از آوارگان اوکراینی را پناه دادند؛ اما کشورهای اسلامی حتی حاضر نیستند میزبان موقت آوارگان غزه باشند؛ این نامردها نه‌تنها اعلان حمایت از مظلوم نمی‌کنند، حتی حاضر نیستند یک آواره را به میهمانی بپذیرند.

حجت‌الاسلام‌والمسلمین حسینی قمی با تأکید بر این که اگر قرآن کریم سرلوحه زندگی ما مسلمانان می‌بود، اکنون شاهد چنین وضعیت اسف‌باری نبودیم، اظهار داشت: همان کسانی که به اسم آزادی به کتاب مقدس توهین می‌کنند و شعار آزادی بیانشان گوش فلک را کر کرده، منافقانه اجازه نمی‌دهند ملت‌های جهان از مظلوم دفاع کنند؛ امروز دولت‌های مستبد و پرمدعای اروپائی آزادی حمایت از مردم مظلوم را از مردمانشان سلب نموده‌اند.

وی سکوت دولت‌های اسلامی و اتحادیه عرب در مقابل جنایت‌های رژیم کودک کش صهیونیستی را ننگی بزرگ بر کالبد تاریخ جهان اسلام دانست و اظهار داشت: از سازمان کنفرانس اسلامی و اتحادیه عرب که داعیه‌دار مسلمانی هستند، انتظار داریم، این سکوت که ننگی بزرگ بر تاریخ کشورهای اسلامی است را بشکنند.

سخنران حرم مطهر بانوی کرامت در ادامه به فرازهای پایانی کلام مولی‌الموحدین علی علیه‌السلام در خطبه ۱۷۶ نهج‌البلاغه اشاره نمود و یادآور شد: قرآن کریم شفاعت‌کننده‌ای است که شفاعتش پذیرفته می‌شود؛ همان‌طور که اگر فردای قیامت قرآن هرکسی را شفاعت کند، شفاعتش پذیرفته می‌شود؛ اگر از کسی شکایت کند، شکایتش هم پذیرفته خواهد شد.

حجت‌الاسلام‌والمسلمین حسینی قمی در بخش دیگری از سخنان خود به روایت نبوی «اشَدُّ مِن یُتْمِ الیَتیمِ الّذی انقَطَعَ عَن أبیهِ ، یُتْمُ یَتیمٍ انقَطَعَ عَن إمامِهِ و لا یَقدِرُ علَی الوُصولِ إلَیهِ ، و لا یَدری کَیفَ حُکمُهُ فیما یُبتَلی بهِ مِن شَرائعِ دِینِهِ، ألاَ فمَن کانَ مِن شِیعَتِنا عالِما بِعُلومِنا و هذا الجاهِلُ بِشَریعَتِنا المُنقَطِعُ عَن مُشاهَدَتِنا یَتیمٌ فی حِجرِهِ ، ألاَ فَمَن هَداهُ و أرشَدَهُ و عَلَّمَهُ شَریعَتَنا کانَ مَعَنا فی الرَّفیقِ الأعلی» اشاره و بر اهمیت ارزش کارهای فرهنگی و تبلیغی فعالان فرهنگ، تبلیغی و قرآنی تصریح نمود و گفت: پاداش کار خوب فرهنگی و تبلیغی که در مسیر هدایت و ارشاد جامعه و تبیین شریعت و احکام الهی باشد، هم‌نشینی با امام معصوم و کسب بالاترین درجات بهشتی است.

سخنران محفل معارفی حرم مطهر در بخش پایانی سخنان خود ضمن تقدیر از همت بلند و رویکردهای فرهنگی آستان مقدس کریمه اهل‌بیت علیهم‌السلام، در برپایی کرسی تلاوت فاطمی و برپایی جشن‌های ولادت اهل‌بیت علیهم‌السلام، بر اهمیت ارزش کارهای قرآنی صورت‌گرفته در کشور تصریح نمود و یادآور شد: علی‌رغم تمام تلاش‌های صورت‌گرفته با جامعه قرآنی و تجلی آن در عرصه تلاوت، تعلیم، تفسیر و عمل به آموزه‌های الهی فاصله زیادی داریم.