به گزارش خبرگزاری حوزه، امام صادق علیه السلام در روایتی به مسئله فرج اشاره کرده‌اند و فرموده‌اند:
قَالَ: فَلَمَّا طَالَ عَلَی بَنِی إِسْرَائِیلَ الْعَذَابُ ضَجُّوا وَ بَکَوْا إِلَی اللَّهِ أَرْبَعِینَ صَبَاحاً فَأَوْحَی اللَّهُ إِلَی مُوسَی وَ هَارُونَ أَنْ یُخَلِّصَهُمْ مِنْ فِرْعَوْنَ فَحَطَّ عَنْهُمْ سَبْعِینَ وَ مِائَةَ سَنَةٍ قَالَ: وَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ عَلَیْهِ السَّلاَمُ هَکَذَا أَنْتُمْ لَوْ فَعَلْتُمْ لَفَرَّجَ اللَّهُ عَنَّا فَأَمَّا إِذَا لَمْ تَکُونُوا فَإِنَّ الْأَمْرَ یَنْتَهِی إِلَی مُنْتَهَاهُ
وقتی عذاب و سختی بر بنی اسرائیل طولانی شد، ۴٠ روز به درگاه خدا ناله و گریه کردند؛ خداوند متعال به موسی و هارون علیهما السلام وحی فرمود که آنها را از دست فرعون نجات دهند در حالی که از ۴٠٠ سال عذاب، ۱۷٠ سال باقی مانده بود و خداوند به واسطه دعای بنی اسرائیل، از آن ۱۷٠ سال صرف نظر کرد.
سپس فرمودند: شیعیان ما هم اگر مانند بنی اسرائیل به درگاه خدا دعا کنند، خداوند فرج ما را نزدیک خواهد فرمود؛ اما اگر چنین نکنند، این سختی به نهایت زمان معین خود خواهد رسید.
تفسیر البرهان، ج۳، ص۱۲۵
