یکشنبه ۲۷ خرداد ۱۴۰۳ |۹ ذیحجهٔ ۱۴۴۵ | Jun 16, 2024
پژوهش

حوزه/ پژوهش، موتور محرک پیشرفت و توسعه پایدار هرکشوری است و فراتر از این گزاره حتی باید گفت که اگر پژوهشی نشود، دانش بشری افزایش پیدا نکرده و دچار سکون و رکود می گردد.

به گزارش خبرگزاری حوزه، توجه به پژوهش و بحث در این باره نباید به هفته پژوهش محدود شود و هر چند که از این هفته فاصله زمانی چندانی نگرفته ایم اما ذکر چند نکته کلیدی در این خصوص حائز اهمیت است.

نخست آن که می بایست ضمن تبیین بایسته های انجام پژوهش و ایضاً چرایی اهمیت ترویج روحیه پژوهشی در جامعه، مردم را با دستاوردها و برکات فعالیت های پژوهشی آشنا کرد.

واقعیت آن است که محقق و پژوهشگر، فردی است که با روش‌های علمی، در راستای دست یابی به درک و شناخت تازه از مسائل و مفاهیم گوناگون تلاش می کند، چه آن که او با استفاده از ابزارهای مختلفی به مشاهده دقیق‌ تر و عمیق‌تر راجع به پدیده‌های پیرامون خود می‌پردازد و از سویی به منظور حل یا کاهش مشکلات جامعه و ارائه بهترین راهکارهای عملی، اطلاعات مفید و مؤثری را دراختیار مدیران و متولیان امور قرار می دهد.

اهمیت و ضرورت پژوهش در رشد و پیشرفت علمی و فناورانه هر کشوری به نحوی است که اساساً توسعه علمی، فرهنگی، اقتصادی و صنعتی هر کشوری مستلزم اهتمام نسبت به امر پژوهش است تا آن جا که بدون پژوهش عملاً موفقیت چندانی در این زمینه ها حاصل نخواهد شد.

در حقیقت پژوهش موتور محرک پیشرفت و توسعه پایدار هرکشوری است و فراتر از این گزاره حتی باید گفت که اگر پژوهشی نشود، دانش بشری افزایش پیدا نکرده و دچار سکون و رکود می گردد.

بر این اساس باید گفت تولید علم و انجام پژوهش بر اساس نیازهای علمی، نظری و عملیاتی در حوزه اجتماع یکی از مهم ترین بایسته ها و ضرورت های کشور عزیز ما به شمار می رود که طبعاً در این باره می بایست در وهله نخست زمینه ها و بسترهای لازم برای فعالیت های پژوهشی فراهم شده و در مرتبه بعدی از پژوهش و پژوهشگران به معنای واقعی کلمه حمایت لازم به عمل آید.

گذشته از این موضوع، آن چه اهمیت مضاعفی پیدا می کند این است که در نهایت ثمره و خروجی این پژوهش ها و تحقیقات و کارهای علمی بتواند گره گشای مشکلات و معضلات جامعه در عرصه ها و ابعاد مختلف باشد.

این نکته را از این جهت متذکر باید شد که همه می دانیم گاهی کارهای علمی و پژوهش های خوبی هم در کشور در ابعاد و عرصه های گوناگون انجام می شود اما واقعیت آن است که در عرصه اجرا، آن طور که باید و شاید استفاده درستی از آن ها صورت نمی گیرد و گویا اصلاً معلوم هم نیست که کار برای کجا انجام شده و کدام نهاد موظف است که از این کار علمی و پژوهشی در عرصه اجرا استفاده نماید.

بی شک این دو بخش خیلی مهم است که ما بتوانیم حوزه نظر و عمل را با یکدیگر مرتبط سازیم و در عرصه پژوهش، کارهایی که به سرانجام می رسد بتواند سهمی از حل مسایل اجتماعی را برعهده بگیرد که البته این امر مستلزم آن است که نهادها و مسئولان از این پژوهش ها در عرصه اجرا به خوبی در مسیر حل و یا کاهش مشکلات و معضلات جامعه استفاده کنند.

سید محمدمهدی موسوی

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha