خبرگزاری حوزه | مستندِ تازه‌ ساخته شده از شمقدری که دست بدست در حال چرخیدن در شبکه‌های اجتماعی است، چیزی جز یک مستند به نهایت، سخیف و زرد نیست.

شاید در بدو امر حجاب بهانه است اما لایه‌های پنهان مستند مأموریتی برای تخریب و زدن انقلاب را دنبال می‌کند.

تحریک روحانیت علیه انقلاب و دوگانه سازی کذاب، انگارسازی گسل بین انقلاب و جامعه روحانیت و به تعبیری "الغریق یتشبث بکل حشیش" چنگ به چیزی می‌زند تا علیه انقلاب نمایی را نشان دهد و علت‌العلل را خود جمهوری اسلامی معرفی می‌کند.

اگر بی بی سی و منوتو مأموریتی برای ساخت مستند داشتند، همین حرف‌ها را می‌زدند. مبتذل‌ترین بخش مستند نیز اینجاست که کوشیده با جلوه‌گری زنان و دختران مکشفه، مخاطب را پای مستندش نگه دارد. موقعیت هم‌نشینی آن روحانی منفعل و گیج هم با مکشفه‌ها، حاصلش تحقیر و تمسخر روحانیت است.

در واقع، روحانیت را آدم‌هایی معرفی کرده که در دعوای دروغین مردم با نظام، باید بفهمند که جانب مردم را بگیرند. یک برش به‌شدت گزینشی و تحریفی و غلط از جامعه. و یک روحانی که هرگز نماینده‌ی روحانیت نیست و تصویری از نظام، که سیاه‌نمایی مطلق است.

از نظر هنری و فنی که باید این اثر را تهوع دانست؛ به غایت غیرهنرمندانه و گل‌درشت و متظاهرانه و فرصت‌طلبانه.

حداقل، نیروهای اصلی و سرشناس انقلاب، وارد بازی رسانه‌ای او نشوند و موضع‌گیری آشکار و رسمی نکنند. نباید در زمین خودش به او پاسخ داد. نباید او را جدی گرفت و به رسمیت شناخت. خواسته‌ای او همین است.

دانیال بصیر