به گزارش خبرگزاری حوزه، این اثر مشتمل بر ۹ فصل است که در آن نگارنده به بازخوانی وقایعی از زندگی پربار علامه مصباح یزدی (ره) از سال‌های کودکی تا سال ۱۳۶۸ می‌پردازد.
بخش قابل توجهی از کتاب ناظر به بحث و نظر در خصوص اندیشه ها و دغدغه‌های علمی آیت الله مصباح یزدی از اوایل دوران طلبگی تا مجالست با حضرت امام(ره) و مواجهه با جریان‌های غالب روشنفکری آن زمان و البته عمده فعالیت‌های علمی و فرهنگی بعد انقلاب ایشان همچون مواجهه ایشان با طرفداران دکتر علی شریعتی و نقد آرای عبدالکریم سروش است.
از دیگر بخش های کتاب نیز می توان به مواردی چون معرفی زوایای کمتر شناخته شده‌ای از وجوه شخصیتی و تراز علمی حضرت علامه مصباح همچون تبادل علمی و اعزام طلبه به دانشگاه مک گیل کانادا، ایراد سخنرانی فلسفی در دانشگاه هامبورگ و دیگر مراکز علمی مطرح جهان در کشورهایی چون آلمان، اتریش، سوئیس، کانادا و ممالک شرق آسیا و غیره و آشنایی با متفکران مکاتب مختلف علمی در آن شهرها اشاره کرد.
این اثر با بیان چکیده‌ای از جزییات ولادت علامه مصباح یزدی آغاز می‌شود و ضمن اشاره به دوران تحصیل و نقش آفرینی‌هایش در پیروزی نهضت به بررسی همکاری با شخصیت‌هایی همچون آیت الله شهید بهشتی و دیگران در روند انقلاب فرهنگی می‌پردازد.
نویسنده در این اثر کوشیده که به شیوه تاریخی و مستند مطالب را بیان کند به نحوی که مخاطب در جریان تلاش علمی و فرهنگی علامه مصباح قرار گیرد. دوست و دشمن منصف در عیان و نهان می‌دانند که شخصیت آیت الله مصباح در طول دهه‌های متمادی تا چه میزان مورد ظلم، حمله و بغض، غضب کسان و ناکسان قرار گرفته است.
در بخشی از کتاب می خوانیم؛
«آیت الله مصباح در مورد جو و شرایط جامع در دوران شکل گیری سازمان مجاهدین می‌گوید: «مدتی یک رکودی در مبارزات پیدا شد، خفقان شدید و دیگر فعالیت‌های علنی و سخنرانی و اینها خیلی به سختی انجام می‌گرفت. خیلی‌ها تبعید شدند، زندان رفتند به یک جو خفقان عجیبی حاکم شد. در این فضا بعضی به فکر افتادند که دیگر مبارزات سیاسی دیگر فایده‌ای ندارد و دیگر کاری نمی‌شود کرد؛ حتی مثلاً یک نشریه هم بخواهند منتشر کنند با هزار زحمت و مخفیانه، این هم به آسانی میسر نیست و اما تصور آن جو که اصلاً برای ما حالا برای دیگران که در آن جوان نبودند خیلی مشکل است. زمانی بود که یک ماشین تایپ کسی می‌خواست در بازار بخرد باید با اجازه ساواک باشد.»
انتهای پیام
