به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه از یزد، اولین جلسه دفاعیه رساله "مقارنه مبانی اخلاق در قرآن کریم، تورات و انجیل" از خانم مریم حسن پور طلبه سطح چهار مدرسه تخصصی سطح چهار میبد در مدیریت حوزه های علمیه خواهران استان یزد برگزار شد.
به همین مناسبت با خانم حسن پور نویسنده رساله " مقارنه مبانی اخلاق در قرآن کریم، تورات و انجیل" گفت و گویی انجام دادیم که آن را در ادامه می خوانید:
لطفاً خودتان را معرفی کنید وکارها و فعالیتهای خودتون را تا به امروز بفرمایید؟
مریم حسن پور هستم مشاور مذهبی در مدارس آموزش و پرورش در مقاطع مختلف از مهر ۸۷ الی فروردین ۹۰؛ مبلغ مجامع عمومی/منازل ویژه بانوان از سال ۸۵ تا کنون؛ مبلغ خوابگاه دانشگاه و دارای پرونده تبلیغ در نهاد دانشگاه آزاد اسلامی و دفتر تبلیغات اسلامی از سال ۹۱ تا کنون؛ کارشناس آموزش حوزه علمیه خواهران استان یزد از بهمن ۸۹ الی مهر۹۰ و معاون فرهنگی حوزه علمیه خواهران استان یزد از مهر۹۰ تا کنون.
موضوع رساله شما چیست؟ به طور مختصر در مورد آن توضیح دهید.
مقارنه مبانی اخلاق در قرآن کریم، تورات و انجیل
این تحقیق با عنوان «مقارنه مبانی اخلاق در قرآن کریم، تورات و انجیل» با هدف شناخت نقاط همسو و مشترک و همچنین تمایزات این سه کتاب آسمانی در مهمترین بعد اخلاق یعنی مبانی اخلاق نگاشته شده تا به همگرایی دینداران در اعتلای جامعه اخلاقی کمک کند.
علت و هدف انتخاب این موضوع به عنوان رساله سطح ۴چه بوده است؟
امروزه پرداختن به مباحث اخلاقی در ادیان، از اهمیت بالایی برخوردار است. با بررسی اخلاق در ادیان گوناگون، کشف نموداری از مبانی اخلاق امکان پذیر است. این تحقیق ، در مقام ارائه و تحلیل فهرستی از این مبانی است. در نظام واره ادیان گوناگون، نظام اخلاقی براساس بنیان های خداشناسی، راهنما شناسی، انسان شناسی، غایت شناسی، فرجام شناسی و فلسفی اخلاق شکل گرفته است و در هر نظام اخلاقی، مولفه هایی از قبیل معرفت و شناخت ذات و صفات خداوند سبحان، تاثیر راهنمایان دین در شناخت احکام اخلاقی، شناخت ابعاد هویت انسان، غایت افعال اختیاری انسان، فرجام انسانهای اخلاق مدار و بی اخلاق و مبانی فلسفی اخلاق حائز اهمیت است.
با توجه به فعالیت اجرایی شما، چطور زمان را برای نوشتن رساله مدیریت کردید؟
این تحقیق با توجه به تجمیع نظرات و بررسی رابطه ها در ساحت مبانی اخلاق، با روش تحلیل- نظری و از طریق فیش برداری کتابخانه ای با مراجعه به ۴ نفر از اساتید اهل فن و مطالعه و مراجعه به حدود ده ها کتاب و مقاله در مدت زمان ۱۸ ماه در ۶ فصل کلیات، مبانی خداشناختی، راهنما شناختی، انسان شناختی، غایت شناختی و فرجام شناختی اخلاق در قران کریم، تورات و انجیل تنظیم شده است و هریک از فصول بین ۳ تا۸ زیر فصل با عناوین مرتبط دارد که این فصل بندی شایسته مدیون تلاش و دانش بالای اساتید راهنما و مشاور است.
آیا رابطه ای بین فعالیت اصلی شما که در عرصه فرهنگی است با پژوهش وجود دارد؟
بله بسیار زیاد
انجام امور فرهنگی باید برمبنای پژوهش و تحقیق صورت گیرد و هر کار فرهنگی باید در پس خود کارهای تحقیقاتی و پژوهشی داشته باشد که این بخش از موضوع نیز بسیار مورد اهمیت است، در هر صورت لزوم انجام فعالیت های فرهنگی در هر زمینه ای بر مبنای پژوهش و تحقیق امری بدیهی و غیرقابل انکار است
پژوهشگران، زحمتکشان حوزه فکر و فرهنگ هستند که برای پویایی زندگی اجتماعی فعالیت میکنند و پژوهش، محصول کار علمی آنهاست. اندیشمندان دنیا معتقدند «علم، چیزی جز پالایش تفکر روزمره نیست». پس علم، فهم روابط منطقی بین پدیدههاست، به منظور شناخت آنها و کنار گذاشتن تفکر عادتی برای رسیدن به تفکر خلاقی که حاصل کار و زحمت یک پژوهشگر است. آنان در عرصه زندگی اجتماعی، محصولی ارزشمند تولید میکنند که بدون آنها نه برنامهریزی ممکن است و نه تولید و توسعه توانایی پاسخگویی به نیازهای انسانی را دارد. بنابراین، قبل از فعال فرهنگی شدن باید یک پژوهشگر خوب بود.
همان طور که بزرگان دینی ما در گذشته بر اساس تحقیق و پژوهش عمل کردهاند حوزه علمیه خواهران نیز برای انجام فعالیتهای فرهنگی با مبنای تحقیق و پژوهش تاکید دارد و دارا بودن پیوست فرهنگی برای طرح ها و برنامه های مختلف را ضروری می داند.
به نظر شما نقش تحصیلات عالی شما در امر پژوهش چیست؟
پژوهش دارای مراحل و فرهنگ خاص خویش است و ریشه در طبیعت اولیه انسانی دارد؛ طبیعتی که خداوند در خلقت بشر نهاده و کمتر دستخوش تغییر اجتماعی و فرهنگی قرار گرفته است. این طبیعت از پرسش و جستجوگری که درکودک وجود دارد، آغاز میشود تا به مرحله متعالی آن که خرد شدن در پدیدهها و تکه تکه کردن اجزا در آزمایشگاه و سرانجام در کل دیدن آنها به منظور درک کامل پدیدههاست.
محقق در جستجوی اهداف تحقیقاتی خویش از جزییات بحثها و شکافتن موضوعات بهره میجوید. تلاش تحقیقاتی در نظریات محقق خلاصه نمیشود و دیدگاههای پژوهشی همانند جریانی هستند که از فردیت محققان بالاتر میروند. محقق نه به متفکران، بلکه به سیر تفکرات میاندیشد. لذا تحصیلات عالیه می تواند زمینه و بستر مناسبی برای تحقیق و پژوهش و شرط کافی باشد ولی شرط لازم نیست.
توصیه شما به مبلغان برای مطالعه هدفمند چیست؟
مطالعه هدفمند مثل بسیاری از فعالیت ها، نیازمند فراگیری و مهارت لازم است هم چنان که برای بهتر زیستن نیازمند به کسب مهارت های زندگی اعم از تصمیم گیری، خلاقیت، کنترل خشم و... هستیم.
برای بهتر و مؤثرتر آموختن نیاز باید خود را علوم و فنون مربوطه مجهز کنیم، تا بتوانیم پژوهش های عالمانه تری داشته باشیم. به نظر مهمترین مهارت در مطالعه هدفمند برنامه ریزی صحیح است.
برنامه ریزی فعالیتی مستمر و منطقی است که در آن هم هدف و هم بهترین راه رسیدن به هدف مشخص شده است.
اصول مهم در برنامه ریزی مطالعه هدفمند می توانم در چند جمله اینطور بگویم:
ـ برای برنامه ریزی تمام جوانب کار مطالعه سنجیده و نقاط قوت و ضعف تان را در هر مطلب مشخص شود.
- برنامه تدوین شده، ساده و قابل اجرا باشد. یک برنامه پیچیده و مشکل که تمام وقت شما را در طول روز به طور کامل پر کند، برای شروع کار مناسب نیست.
- در برنامه، ساعات آزاد هم گذاشته شود، چراکه بسیار پیش می آید شما در طول روز با موارد و کارهای پیش بینی نشده روبه رو شوید که قبلا زمانی برای آنها در نظر نگرفته اید.
ـ برنامه ریزی باعث افزایش تمرکز می شود. وقتی برنامه ریزی می کنید یعنی ذهن شلوغ خود را مرتب می کنید و به این ترتیب یک گام بسیار مهم در مسیر موفقیت پژوهشی خود برمی دارید.
اگر توصیه خاصی برای طلاب دارید، بفرمایید.
در جامعه امروز ما نبود نگرش علمی به حل پدیدهها، یکی از موانع اساسی در رشد حوزه فرهنگ پژوهش است.
پژوهش که کندوکاوی عاقلانه در ذات و جوهر پدیدههاست، همه چیز را به تحول فرامیخواند و همه چیز را به شکافتن و نقادی میکشاند. چنین نگرشی با ساختار، ارزشها و هنجارهای رسمی جامعه کنونی ما سازگار نیست و نیازمند تحول اساسی است.
بی برنامگی، مطالعه بدون تفکر، گرایش به تقلید در نگارش، عدم توجه به مخاطب شناسی و نیاز سنجی چهار عامل اساسی است که مانع اساسی در ترویج فرهنگ پژوهش در ایران است و متفکران زیادی به آن اشاره کرده اند. مطالعه و تحصیل، مقوم جوامع انسانی است، اما مطالعه بدون تفکر که در جامعه رشد کرده است و ناشی از حاکمیت طولانی استبداد در کشور ماست که مانع زمینه تفکر آزاد و دگراندیشی است. در عصر درخشان انقلاب اسلامی باید از فرصت ایجاد شده بهره برد و به سمت نوآوریهای مباحث ناب قرآنی و اسلامی، در جامعه علمی رنگ و بوی تازه بخشید.
نظر شما