به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه از بوشهر، استان بوشهر در حماسه دفاع مقدس نقش بهسزایی داشت و در این راه شهدای بسیاری را تقدیم کرده است، بزرگترین پایگاههای نظامی کشور در استان بوشهر قرار دارد و طی هشت سال دفاع مقدس این استان در جبهههای زمینی، هوایی و دریایی نقش ویژه و مهمی ایفا کرد، هرچند شهدایش آنچنان که باید و شاید به نسل امروز همچون دهه هشتادیها و نودیها معرفی نشدهاند.
در این راستا حوزه نیوز قصد دارد در قالب پروندهای ویژه و نگاه به تاریخ مجاهدت شهدا و رزمندگان این استان در دوران دفاع مقدس، به معرفی آنان بپردازد.
شهید انقلاب سلیمان شریفی
پیروزی انقلاب اسلامی احتیاج به فداکاری، از خود گذشتگی، جوانمردی، ایثار، شهادت، شجاعت، و تلاش زیادی لازم داشت بزرگترین کاری که می بایست قبل و بعد از پیروزی انقلاب در سر لوحه پیروان خط رهبری قرار گیرد اطاعت از فرمان امام بود زیرا اگر فرمان او را لبیک نگفته بودیم و نگوییم انقلاب پیروز نمی شود، پس از پیروزی به شکست میانجامد.
یکی از یاران امام که قبل از پیروزی انقلاب به ندایش لبیک گفت شهید شریفی بود او طبق فرمان امام در راهپیمایی ها و تظاهرات ضد رژیم شرکت می کرد تا با فریاد مرگ بر آمریکا و مرگ بر شاه تاج و تخت ۲۵۰۰ ساله شاهنشاهی را واژگون و حکومت اسلامی جایگزین آن شود.
شهید سلیمان شریفی در سوم خرداد ماه ۱۳۲۷ در خانواده ای فقیر در روستای درواهی دیده به جهان گشود و تحصیل خود را در روستای درواهی شروع کرد. در همان روستا دوره ابتدایی را به اتمام رسانید و در اثر جو حاکم بر خانواده نتوانست درس را ادامه دهد. او هم کار میکرد و هم بصورت آزاد کلاس های اول و دوم متوسطه را خواند، برای سال سوم به برازجان رفت. بعد از اینکه دوره متوسطه را تمام کرد باز هم همراه با کار درس خود را ادامه داد و کلاس چهارم دبیرستان را در رشته طبیعی تمام کرد و برای ادامه تحصیل با مشکلاتی بیشتر به بوشهر رفت و موفق به اخذ دیپلم شود.
بعد از دوره تحصیل به خدمت سربازی رفت و در سپاهی دانش سربازی خود را شروع نمود بعد از ۶ ماه دوره آموزشی برای تدریس به برازجان منتقل شد و در روستای بنه چاموشی مشغول به تدریس گردید پس از پایان سربازی به استخدام آموزش و پرورش در آمد و برای ادامه کار به روستای قلایی رفت بعد از چند سال به درواهی منتقل شد و به آموزگاری که شغل پیامبران است ادامه داد تا اینکه سال ۵۶ با قبول شدن در امتحان ورودی دانشسرای تربیت معلم جهت تحصیل به دانشسرای شیراز رفت. شهید شریفی طبق دستور امام همیشه در راهپیماییها و تظاهرات شرکت می کرد؛ لذا در گردهمایی که از طرف دبیران و آموزگاران آموزش و پرورش برازجان در تاریخ ۷ مهرماه ۵۷ بر پا شده بود شرکت کرد و در صف مقدم راهپیمایان قرار گرفت که از طرف مامورین شاه مورد ضرب و شتم زیاد قرار گرفت و استخوان بینی وی شکست و بر اثر خونریزی زیاد به بیمارستان شیراز منتقل و بستری گردید و به علت صدمات وارده مداوا بر روی اثر نگذاشت و در تاریخ ۱۳ آبان ۵۷ در بیمارستان به فیض رفیع شهادت نائل گردید.
انتهای پیام/