به گزارش خبرگزاری حوزه، در کنار خیانت برخی رهبران عرب نباید از خیانت برخی روشنفکران و به شکل صحیح تر، روشفکرنمایان در دنیای اسلام و از جمله جهان عرب در قبال آرمان قدس شریف غافل شد؛ جماعتی که گاه با سکوت سازشکارانه خود و گاه با حمایت بی پرده و یا غیرمستقیم از رژیم صهیونیستی در ریخته شدن خون مظلومان فلسطینی و این روزها شهادت غریبانه ده ها هزار نفر در باریکه‌ی غزه شریک هستند.
با نگاهی به عملکرد جریان مدعی روشنفکری در طول هفت دهه اخیر نیز می توان مدعی شد که متأسفانه برخی روشنفکران در مساله فلسطین به درستی به رسالت خویش عمل نکرده و گاه حتی مرتکب خیانت در قبال مساله نخست جهان اسلام شده اند و به راستی اگر امروز "جلال آل احمد" زنده بود در خیانت این جماعت نسبت به چنین مساله مهم و محوری ای، بار دیگر قلم به دست می گرفت و به شیوه خود در هوشیاری و آگاهی افکار و اذهان عمومی می کوشید.
البته بی انصافی است اگر یادی نکنیم از معدود روشنفکرانی که در آثار و گفتار خویش بر این نکته تأکید داشتند که شکل گیری اسرائیل نتیجه حتمی مبانی تمدن غربی و طغیان خودخواهانه بشری است و این که دنیای غرب و میل و خواست آمریکا از عوامل اصلی ایجاد غده سرطانی در کنار دریای مدیترانه بوده است.
شجاعت و جسارت این جماعت معدود را البته نباید به کلیت جریان روشنفکری دست کم در کشور ما ربط داد، چه آن که حقیقت عملکرد روشنفکران ایرانی در این باره چیز دیگری را نشان می دهد.
حضرت امام (ره) در رهنمودهای خویش در رابطه با مساله فلسطین و قدس بر این نکته تأکید می کردند که شرط نجات فلسطین و جلوگیری از امیال توسعه طلبانه صهیونیسم، بازگشت به اسلام و متحدشدن مسلمین حول محور گفتمان ناب اسلامی است و این مساله ای است که اگر در ادبیات روشنفکران و نخبگان جهان اسلام و از جمله کشورمان مطرح می شد و استمرار می یافت، قطعاً تأثیراتش را در حمایت از مظلومیت فلسطین به شکل مطلوبی برجای می گذاشت اما جای حسرت اینکه به واقع این گونه نبوده است.
سید محمدمهدی موسوی
