نجمه صالحی در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری حوزه عنوان کرد: امروزه در عرصه‌ جنگ نرم، نویسندگی به مثابه‌ تک تیراندازی و حضور به موقع در بزنگاه‌ها است، البته این امر نیازمند زمان شناسی، دقت بالا و قلم تحلیلگر و قوی است.

وی ادامه داد: افراد دارای مهارت نوشتن، طرح‌نویس‌های توانمند و ارائه دهنده‌های خوبی در بیان مسئله‌های روز جامعه هستند. آن‌ها دارای نگاه نقادانه هستند و حتی در یادداشت‌های توصیفی نیز این نگاه را دارند لذا به خوبی می‌توانند معضلات اجتماعی را از دید مردم یا مسئولین نقد کنند و مطالبه گر خوبی باشند.

نویسنده و پژوهشگر حوزوی افزود: نگارش به عنوان یک فعالیت حیاتی در فرآیند آموزشی شناخته شده است که تأثیرات گسترده‌ای بر رشد و توسعه‌ ذهنی و تفکری افراد دارد و به عنوان یکی از مهم‌ترین مهارت‌هایی شناخته می‌شود که هر طالب علمی باید در طول دوران تحصیل خود تسلط پیدا کنند.

وی بیان کرد: طلاب معمولاً از سطح پایه‌ای و ابتدایی تحصیل خود، با مفاهیم اولیه‌ نگارش آشنا می‌شوند. با گذر زمان و ادامه‌ تحصیلات، این مهارت توسعه می‌یابد و از طریق درس‌های مختلف و تمرین‌های متنوع، قادر به بهبود مهارت‌های نوشتاری خود می‌شوند.

صالحی گفت: آغاز نگارش می‌تواند با تمرین و توسعه‌ توانایی‌های نوشتاری همراه باشد. انتخاب موضوعی که به روحیات افراد نزدیک است و باعث انگیزه‌ آن‌ها برای نوشتن می‌شود، مفید است. این موضوع می‌تواند از درس‌های مطالعه شده، تجربیات شخصی یا حتی ایده‌های مربوط به مسائل اجتماعی باشد.

وی اظهار کرد: نگارش اثرات مثبتی دارد، از جمله تقویت مهارت‌های نوشتاری، افزایش دانش، ارتقاء تفکر و توانایی انتقادی، ارتباط موثرتر با مخاطبین، بهتر روبه‌رو شدن با مسائل روزمره و دستیابی به دیدگاه‌های متنوع‌تری در مورد موضوعات مختلف.

مدرس حوزه و دانشگاه اضافه کرد: شیوه‌های مختلفی‌برای نگارش وجود دارد، از جمله نوشتن خلاقانه، نوشتن مقالات علمی و تحقیقاتی، روایت نویسی، خاطره‌نویسی، دل‌نوشته، تجربه زیسته، روزانه نویسی، نوشتن داستان‌ها و رمان‌ها، نگارش نظریه‌ها و تفکرات شخصی و حتی نوشتن وبلاگ‌ها و مطالب آموزشی؛ هر کدام از این روش‌ها نیازمند توانایی‌های مختلفی از جمله تحلیل، تفکر خلاقانه، و تسلط بر فنون نوشتاری هستند.

وی با بیان اینکه استعداد در نگارش با مهارت و مداومت همراه است، تصریح کرد: هرچه فرد بیشتر تمرین کند و با نمونه‌های موفقیت آمیز آشنا شود، مهارت‌های نوشتاری او بهبود می‌یابد. استعداد می‌تواند با تمرین و تجربه تقویت شود، اما مهارت‌های فنی مرتبط با نوشتن نیازمند یادگیری و تمرین دقیق‌تری است.

نویسنده و پژوهشگر عنوان کرد: برای بهبود و تقویت مهارت نوشتن، تمرین منظم، خواندن مقالات و کتب مرتبط، دریافت بازخورد از دیگران و شرکت در دوره‌های آموزشی می‌تواند مفید باشد. همچنین مطالعه‌ نمونه‌های نوشته‌های موفق و تحلیل آن‌ها نیز می‌تواند به افزایش مهارت‌های نوشتاری کمک کند.

وی ادامه داد: مداومت در نگارش می‌تواند به بهبود مهارت‌های نوشتاری، افزایش اعتماد به نفس، تقویت توانایی‌های تفکری و انتقادی، و ارتقاء دانش و آگاهی کمک کند. همچنین می‌تواند به بهبود تمرکز و تمامیت ذهنی کمک کند تا با موضوعات مختلف آشنا شود و دیدگاه‌های متنوعی نسبت به آن‌ها پیدا کند.

صالحی افزود: برای تقویت متون علمی، می توان مواردی از جمله شفافیت و وضوح، استناد به منابع معتبر، پوشش کامل زوایای مختلف موضوع، استفاده از زبان فنی حوزه مورد بررسی، ساختار منطقی، تحلیل و بررسی دقیق،تنوع و جذابیت، ساده‌سازی اطلاعات، بازخورد و اصلاحات پس از نوشتن، تجدید نظر و ویرایش نهایی را لحاظ کرد.

وی اضافه کرد: مرحوم رضا بابایی درباره نویسندگی، می‌نویسد:" نویسندگی بیش از آنکه از جنس مهارت‌های قلمی باشد، از مقوله هنر اندیشیدن است. شاید کمتر از بیست درصد نویسندگی، مربوط به واژه‌یابی و جمله‌سازی و عبارت‌پردازی باشد. بیشتر وامدار روشمندی در اندیشیدن و معناآفرینی است. نویسندگی، هنر تبدیل اندیشه به واژه‌ها است."

مدرس حوزه و دانشگاه اظهار کرد: در واقع نوشتن یک فرآیند شخصی است که به ما امکان می‌دهد ارتباط بیشتری با خودمان برقرار کنیم و از خلاقیت و اندیشه خود بهره‌برداری کنیم. این یک راه بسیار موثر و لذت‌بخش است که به توسعه فردی و شخصی ما کمک می‌کند.

صالحی یادآور شد: نویسنده کسی است که هنر خوب حس کردن، هنر خوب اندیشیدن و هنر خوب نوشتن دارد. نویسندگی هنر پروراندن مطلب است؛ همین هنر است که تفاوت ایجاد می‌کند میان آن که می‌داند و می‌نویسد و آن که می‌داند و نمی‌تواند بنویسد.

وی گفت: نوشتن نوعی ساختن است، حتی جبران شکستن‌ها! نوشتن نوعی پوشش جدید واژه‌ها در قالب جملات است. نوشتن زبان‌ خاموش دریا را تفسیر می‌کند تا به ساحلی آرامش‌بخش برسد. نوشتن روح‌ را قوی‌تر می‌کند، هر نقطه‌ی قلم، امواج دریا را به تصویر می‌کشد و در هر زبان قلم، کشفی نو تراشیده می‌شود! دریا فراخ‌ترین کرانه‌ها را می‌شناسد و با هر پیکان قلم، موجی پدیدار می‌شود که خلق اثری بی‌مانند را رقم می‌زند.

انتهای پیام