علی شهابالدین مستندساز در گفتگو با خبرگزاری حوزه گفت: هر فیلمی که در آن دغدغههای انقلاب و موضوعات دینی مطرح شود آن اثر میتواند یک مستند دینی لقب بگیرد. نکته دیگر اینکه مستند دینی حتماً نباید به صورت مستقیم به موضوعات مورد نظر توجه داشته باشد، بلکه این امر میتواند به صورت غیر مستقیم صورت گیرد.
وی با بیان اینکه فیلمسازی که میخواهد مستندی دینی و انقلابی تولید کند حتماً باید به موضوع باور داشته باشد، بیان کرد: فیلمسازی که به موضوعات دینی و انقلابی علاقمند نباشد، کارش هیچ بازخورد بیرونی در پی نخواهد داشت. درضمن یک مستندساز دینی و انقلابی حتماً از داشتههای پژوهشی سود برد. مستندی که بر پایه مطالعه و پژوهش تولید شود مطمئناً کارایی و تاثیرگذاری بیشتری خواهد داشت.
شهابالدین تاکید کرد: فیلم یا مستند دینی اگر از کلیشههای رایج چنین آثاری دور باشد مطمئناً با استقبال تماشاگر نیز مواجه خواهد شد. این ویژگی نیز تنها به فیلمهای دینی اختصاص پیدا نمیکند بلکه هر اثر موضوعی باید پیام خود را بدون شعار به بیننده منتقل کند. برای نمونه اگر قرار است فیلم قرآنی ساخته شود حتماً نباید به صورت مستقیم آیه قرآن را در بخشی از فیلم بیاورد البته اگر هم این اتفاق رخ دهد اشکالی ندارد به شرطی که نیاز فیلمنامه باشد نه اینکه صرفاً برای نمایش لحاظ شود.
این مستندساز ادامه داد: پرهیز از مستقیمگویی درباره سینمای انقلاب نیز صادق است یعنی وقتی قرار است فیلمی انقلابی ساخته شود حتماً نباید در فقط به واقعه سال ۵۷ توجه شود بلکه میتوان با پرداختن به ثمرات انقلاب در زمان حال نیز فیلمی انقلابی ساخت. برای مثال اگر به نقش انقلاب در آباد شدن روستاها در فیلمهایمان بپردازیم در حقیقت فیلم انقلابی ساختهایم. حتی یک مستند انقلابی میتواند دیدگاهی انتقادی نیز به موضوعات اجتماعی داشته باشد.
شهابالدین پیشنهاد کرد: بحث عدالت اجتماعی یکی از حوزههای بسیار جدی در مستندسازی انقلاب است، همچنین به واسطه تعدد قومیتهایی که در کشور ما وجود دارد اگر به بحث وحدت توجه شود معتقدم می توانیم یک اثر خوب انقلابی و دینی تولید کنیم.
این کارگردان در پایان اظهار کرد: برخلاف برخی نظرها، فیلم دینی و انقلابی مخاطب عام دارد، برای همین تاکید بسیار دارم فیلمی که میخواهد موضوعات ارزشی را مورد توجه قرار دهد حتماً میبایست از بهترین کیفیت فنی سود برد تا قشر فرهیخته را جذب خود کند.
انتهای پیام
نظر شما