به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه از مشهد، آیت‌الله محمد سند، در سلسله نشست‌های تجربیات و مهارت‌های فقه‌پژوهی اساتید حوزوی که به همت مدرسه عالی فقاهت عالم آل محمد(ع) در حرم مطهر رضوی برگزار شد، اظهار کرد: در روایات بسیار تاکید شده است که موضوعی به طور صددرصد نیست و احتمالی برای آن وجود دارد. باید با درایت، زیرکی و هوشمندی این مسائل را درک کنیم و بازیچه دست دشمن قرار نگیریم. جمع بین علم، قضا و قدر بین حضرات نه جبر است و نه تفویض، بلکه بَل امر بین الامرَین است. در سرنوشت بشری نیز جبر وجود ندارد، همان‌طور که خداوند در آیه ۱۱ سوره «رعد» می‌فرماید: «انّ اللَّه لا یغیّر ما بقوم حتّی یغیّروا مابأنفسهم؛ خدا حال هیچ قومی را دگرگون نخواهد کرد تا زمانی که خود آن قوم حالشان را تغییر دهند.»
وی ادامه داد: باید تکاپو داشت، از دشمن پیشی گرفت و از قدرت‌های خودمان غافل نشد. به تاخیر افتادن ظهور امام زمان(عج) را شاید می‌توان به ساده‌لوحی مؤمنان تعبیر کرد. دشمن همیشه تیزهوش است و به نوعی ترفند آماده در آستین دارد. بزرگترین عامل موفقیت و سرعت بخشیدن به ظهور این است که باید مؤمنان از دشمنان در تیزهوشی پیشی بگیرند، البته دلیل این عقب‌ماندگی مؤمنان می‌تواند حب به دنیا باشد. شخصی که حب دنیا داشته باشد، ترس در وجودش رخنه می‌کند و با عدم برنامه‌ریزی توسط خودش روبرو خواهد شد.
آیت‌الله محمد سند بیان کرد: یکی از عللی که ظهور را به تاخیر انداخته و حضرات معصومین(ع) نیز به آن اشاره می‌کنند، این است که بین خودمان به جنگ نیافتیم، خود را ضعیف نکنیم، کینه‌توزی نداشته باشیم و از قدرت‌های یکدیگر استفاده کنیم. روایات ظهور مبین این است که این مسئولیت‌ها سنگین است و باید در نظر داشت که پروژه ظهور امام زمان(عج) در حد کشور نیست، بلکه کل کره زمین را در برمی‌گیرد.
استاد حوزه علمیه نجف افزود: امام صادق(ع) می‌فرماید: «وقتی دولت امام زمان برپا شد، باید کمر همت ببندیم و خستگی‌ناپذیر به تلاش ادامه دهیم.» باید بستر را برای ظهور با فعالیت‌های فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و... فراهم کنیم. پیامبر(ص) می‌فرماید: «کیاست و فطانت مانند مختار که در آشوب شهر بتواند یک دولت خوب برپا کند». مختار اولین شخص از شیعه است که دولت به پا کرده که مورد تایید معصوم است.
وی تصریح کرد: پند گرفتن از دشمن نکته بسیار خوبی است و باید آن را مدنظر داشته باشیم. یهودی‌ها در جهان بسیار هستند و قدرت بسیاری دارند، به نحوی که بانک‌ها، رسانه‌ها، دانشگاه‌ها و... در اختیار آن‌ها است. مانند بانک جهانی بین‌الملل، نهادی است که ولی و قیم هر داد و ستد جهانی در دنیاست. این تجربیات و این قدرت‌ها از دانشگاه‌ها سرچشمه می‌گیرد.
