به گزارش خبرگزاری حوزه، این کرسی با ارائه خانم ضیایی و نقد حجت الاسلام والمسلمین محمد مهدی گرجیان و حجت السلام والمسلمین محمد باقر قیومی برگزار گردید.
ضیایی در ابتدا به معرفی جریان پاکاندیشی یا سالم اعتقادی پرداخت و عنوان کرد: این جریان همزمان با نهضت ترجمه و رشد اندیشههای عقلانی در قرن دوم و سوم هجری به وجود آمد. یکی از مهمترین تأثیرات این جریان، ظهور مکتب کلامی اشاعره بود.
وی ادامه داد: بخش عمدهای از تطورات مکتب اشاعره در تعامل با جریان پاکاندیشی صورت گرفته است؛ در این راستا اشاعره به سه دسته کلی؛ اشاعره کلابیه، معتزلیه و فلسفی تقسیم میشوند. اشاعره کلابیه بیشترین نزدیکی و تعامل را با جریان پاکاندیشی از حیث تقدم نقل بر عقل و نقد دیدگاههای فلاسفه دارا بود. اشاعره معتزلی و فلسفی به تدریج از جریان پاکاندیشی فاصله گرفتند که این امر به فلسفی شدن مکتب کلامی اشاعره در زمان غزالی و فخررازی منتهی شد.
ضیایی خاطرنشان کرد: جریان پاکاندیشی به شکل تأکید بر دستاوردهای صدر اسلام با اهمیت بر پایبندی بر سنت و با هدف ارائه بدیلی صحیح در مقابل جریان عقلگرای معتزله، بخش عمدهای از جریان فکری سده میانی را به خود اختصاص داده بود، توسط احمدبن حنبل به وجود آمد و سبب به وجود آمدن واکنشهای مختلفی در جهان اسلام شد.
وی گفت: از مهمترین واکنشها نسبت به این جریان، نظاممند نمودن باورها و اعتقادات در چارچوب فکری و نظری خاصی بود که با پایهریزی مکتب اشاعره به ثمر نشست. اشاعره برای تثبیت مرجعیت فکری و فرهنگی خود در مقابل سایر مکاتب فکری، با ایجاد پیوند با جریان پاکاندیشی، موفق شد تا مکتب کلامی خود را تأسیس کند.
در ادامه بحث حجج الاسلام والمسلمین گرجیان و قیومی ضمن طرح سؤالات و نقدهایی به این موضوع نکاتی را درخصوص این جریان عنوان کردند و خانم ضیایی به ارائه پاسخ هایی در مورد بحث پرداخت.