خبرگزاری حوزه | به دنبال اشغال لبنان توسط صهیونیستها در سال (۱۴۰۲ هـ .ق) و عملیات شهادت طلبانه شیعیان علیه اشغالگران اسرائیلی، سازمانی به نام بسیج عمومی مستضعفین شکل گرفت که بعدها به عنوان مقاومت اسلامی مشهور گردید.
اوّلین ظهور علنی حزب الله در سال (۱۴۰۴ هـ .ق.) صورت گرفت که با انتشار و توزیع اعلامیه ای خطاب به محرومین جهان به مناسبت کشتار صبرا و شتیلا و نیز یک سال بعد به مناسبت شهادت شیخ راغب حرب، ضمن اعلام موجودیّت، اهداف و طرحهای خود را برای اصلاح امور لبنان اعلام کرد و خواستار تغییر نظام سیاسی لبنان ـ که بر اساس نقشه های استعماری تنظیم شده بود ـ گردید.
آیت الله شهید سیّد عبّاس موسوی که در صف مقدّم جهاد علیه رژیم صهیونیستی قرار داشت، با هم فکری جمعی از عالمان و تعدادی از شاگردان خود، جنبش انقلابی حزب الله لبنان را تأسیس کرد و به عنوان دبیر کلّ این حرکت شیعی با فکری روشن، دیدگاه های انقلابی، روحیه سرشار از صفا و اخلاص و برخوردهای واقع بینانه و دور از رفتار تصنّعی، اقشار گوناگون شیعیانبه خصوص نسل جوان را شیفته خود ساخت.
حضور حزب الله در صحنه های سیاسی لبنان همراه با عملیات شهادت طلبانه بر علیه متجاوزان صهیونیستی و پیروزیهای حماسه آفرین آنان موجب گردید که شیعیان جنوب و دیگر نقاط لبنان به سوی این تشکیلات گرایش یابند.
هم اکنون این تشکلّ از قوی ترین نیروهای سیاسی و نظامی در لبنان است و نقش تعیین کننده و تأثیرگذاری بر مسایل کلان لبنان دارد.([۱])
ظهور تشکلّی به نام حزب الله در لبنان، پرتو افشانی انقلاب اسلامی ایران را در این سرزمین به خوبی تأیید می کند.
یکی از اعضای مهم حزب الله در مصاحبه با یک روزنامه آمریکایی گفته بود:
ما مظهر انقلاب اسلامی (ایران) در لبنان هستیم. حزب الله درباره اسلام واقعی با مردم صحبت می کند. انقلاب اسلامی در ایران الهام بخش ماست.([۲])
کارنامه درخشان پیروزیهای عزّت بخش، التزام به ارزشهای والا، ایثار و فداکاری اعضای حزب الله و اخلاص و صفای باطن مؤسّس آن یعنی شهید سیّد عبّاس موسوی پایگاه اجتماعی این حزب را به نحوی ارتقا داد که از یک سو توانست به عنوان تشکیلاتی مقتدر و صاحب نفوذ برتصمیم گیریهای لبنان اثر بگذارد و از سوی دیگر توجّه محافل سیاسی جهان را به طرف خویش جلب نماید.
حتّی خبرگزاری رویتر اعتراف نمود:
خستگی ناپذیرترین گروه مخالف موجودیت رژیم صهیونیستی حزب الله است.([۳])
پی نوشت ها:
[۱]. روزنامه کیهان، شماره ۱۴۱۵۶.
[۲]. مجله پیام انقلاب، شماره ۱۸۳، ص ۳۶.
[۳]. هفته نامه بعثت، سال سیزدهم، شماره ۶۳۴۷، ص ۶.
منبع: فرهیختگان تمدن شیعی