به گزارش خبرگزاری حوزه، کتاب «در مدرسه سالار شهیدان؛ گزیدهای از درسهای عاشورا برای روزگار ما» نوشته محسن اسماعیلی بهتازگی توسط دفتر نشر فرهنگ اسلامی منتشر و راهی بازار نشر شده است.
محسن اسماعیلی نگارنده کتاب پیشرو، دانشیار دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران، حقوقدان سابق شورای نگهبان و نماینده تهران در مجلس خبرگان رهبری است.
اسماعیلی همزمان با محرم ۱۴۰۱ کتاب «در طلب عیش مدام؛ بازاندیشی و تحلیل درسهای عاشورا» را توسط همینناشر منتشر کرد که به چاپ دوم رسید و در پی خواسته مخاطبان، نسخه خلاصه و گزیدهای از آن در قالب کتاب «در مدرسه سالار شهیدان» تهیه و تدوین شد که در ایام محرم و صفر ۱۴۰۳ به چاپ رسیده است.
اسماعیلی نگارش «در طلب عیش مدام» را ۱۹ مرداد ۱۴۰۰ همزمان با اول محرم سال ۱۴۴۳ هجری قمری به پایان رساند. او در ایناثر تلاش داشت فارغ از روایت تاریخی حوادث، از گونه نقلی و توصیفی فاصله گرفته و مطالب خود را در گونه عقلی و تحلیلی بنویسد. به گفته خود مؤلف، هدف از نگارش اینکتاب آن است که با بازاندیشی و تحلیل درسهای عاشورا، به رمز و راز نوعی از زندگی رسید که امام حسین (ع) برای ما میخواهد. و این، همان زندگی پاک، شیرین و جاودانی است که بشر همیشه در جستجویش بوده است.
«در مدرسه سالار شهیدان» هم مانند نسخه کاملترش «در طلب عیش مدام» ۱۲ فصل یا گفتار دارد که به اینترتیباند: «عاشورا به مثابه یک الگو و مکتب»، «فضیلت عزاداری و گریه بر سالار شهیدان»، «فلسفه عزاداری و حکمت لزوم آن»، «اصلاح امت و جامعهسازی در مکتب عاشورا»، «عزت نفس و کرامت انسان در مکتب عاشورا»، «ذلت و خواری؛ خط قرمز مکتب عاشورا»، «زمینهسازان قتال؛ قاتلان پنهان حسین (ع)»، «نقش سکوت نخبگان در انحراف مردم و جامعه»، «شقشقیهای دیگر؛ در سرزمین منا»، «حفظ اصالت حادثه کربلا و مبارزه با تحریف» ، «احکام و آداب روضهخوانی؛ گزارشی از کتاب لولو و مرجان» و «زیارت اربعین و اسرار آن» .
در قسمتی از اینکتاب میخوانیم:
زمینهسازان قتال؛ همانند عاملان قتل
مقصود از زمینهسازان قتال، امثال کسانی نیستند که اسبها را برای قاتلان، زین و لگام زدند و آماده ساختند؛ آنها که در زمره قاتلان هستند و لذا در فقرات بعدی زیارت عاشورا در ردیف مباشران قتل قرار گرفته و لعن شدهاند. مراد از زمینهسازان، کسانی هستند که با سخنان نادرست و شایعهپراکنیهای گناهآلود، فضای افکار عمومی را برای آن جنایت آماده کردند، و یا با سکوت خویش و کتمان حقیقت در مهیا کردن زمینه جنگ با اباعبدالله (ع) سهیم شدند.
در اینگفتار، گروه نخست را مورد بحث قرار میدهیم که اکثرا از عوام و مردم معمولی بودند، و در گفتار بعد، گروه دوم را که غالبا از نخبگان عافیتطلب بودند.
بیشک، بخشی از زمینهسازان قتال، کسانی هستند که با سخنان خود حرمت خاندان رسول را شکستند؛ به حسب ظاهر آنان را از مرتبه خدادادی پایین کشیدند و بلکه تهمتها بر آنان روا داشتند، و بدین ترتیب بنیانگذار ظلم و جنایت شدند. به همین سبب، لعنهای زیارت عاشورا از همین اینان آغاز میگردد:
وَ لَعَنَاللَّهُ اُمَّةً دَفَعَتْکُمْ عَنْ مَقامِکُمْ و َاَزالَتْکُمْ عَنْ مَراتِبِکُمُ الَّتی رَتَّبَکُمُ اللَّهُ فیها، و َلَعَنَ اللَّهُ اُمَّةً قَتَلَتْکُمْ وَ لَعَنَ اللَّهُ الْمُمَهِّدینَ لَهُمْ بِالتَّمْکینِ مِنْ قِتالِکُمْ.
در حقیقت، قاتلان صحنه نینوا دو گروه بودند: گروهی که با سلاحِ دست جنایت کردند و گروهی که با سلاحِ زبان، حسین (ع) و یارانش را کشتند؛ و لذا در زیارتنامه حضرت عباس (ع) میخوانیم:
... قتلالله امه قتلتکم بالایدی و الالسن.
نفرین بر کسانی که همه شما، و نه فقط شما را با دستها و زبانها به شهادت رساندند.
شاید بپرسید: مگر قتل دیگران با زبان و از طریق سخن گفتن هم ممکن است؟! در پاسخ باید گفت: نه تنها ممکن است، بلکه قتل اصلی اتفاقا به دست همین گروه اتفاق میافتد و لذا گفته میشود که «ترور شخصیت» مهمتر و موثرتر از «ترور شخص» است. آدمی به اعتبار و حیثیت خود زنده است؛ وگرنه جسم که از بینرفتنی است.
اینکتاب با ۹۵ صفحه، شمارگان هزار نسخه و قیمت ۸۰ هزار تومان منتشر شده است.
انتهای پیام