خبرگزاری «حوزه» روایت زیر را از کتاب «کامل الزیارات» منتشر می‌کند.

امام صادق علیه السلام:

منْ زَارَ الْحُسَیْنَ مُحْتَسِباً لَا أَشَراً وَ لَا بَطَراً وَ لَا رِیَاءً وَ لَا سُمْعَةً مُحِّصَتْ عَنْهُ ذُنُوبُهُ کَمَا یُمَحَّصُ الثَّوْبُ بِالْمَاءِ فَلَا یَبْقَی عَلَیْهِ دَنَسٌ وَ یُکْتَبُ لَهُ بِکُلِّ خُطْوَةٍ حِجَّةٌ وَ کُلِّ مَا رَفَعَ قَدَماً عُمْرَةٌ.

کسی که به امید ثواب و اجر به زیارت حضرت‏ امام حسین(ع) برود نه از روی تکبّر و نخوت و نه ریا و سمعه، گناهانش پاک شده همان طور که جامه با آب پاک و طاهر می‏گردد، بنابراین هیچ آلودگی و لغزش بر او باقی نمی‏ماند و به هر قدمی که برداشته ثواب یک حج به او داده و هر گاه گام و قدمش را از روی زمین بلند می‏ کند، ثواب یک عمره دارد.

کامل الزیارات، ص۱۴۴