به گزارش خبرگزاری حوزه، سروده ای در سوگ اربعین حضرت سید الشهدا علیه السلام و اصحاب باوفایش از مرجع ولائی حضرت آیت الله صافی گلپایگانی (قدس سره) تقدیم عاشقان و محبان سرور و سالار شهیدان می شود:

اربعین است و دل از سوگ شهیدان خون است‏ / هر که را می‏ نگرم غم زده و محزون است‏

زینب از شام بلا آمده یا آن که رباب‏ / کز غم اصغر بی‏ شیر، دلش پرخون است‏

یا که لیلی به سر قبر پسر آمده است‏ / که دو چشم تر او همچو شط جیحون است‏

مادر قاسم ناکام که می ‏نالد زار / بهر آن طلعت زیبا و قد موزون است‏

در ره کوفه و در شام و سرا ظلم یزید / کس نپرسید ز سجّاد که حالت چون است‏

دختر شیر خدا ناطقه آل رسول‏ / کز نهیب سخنش کفر و ستم موهون است‏

کرد ایراد چنان خطبه و ثابت بنمود / که یزید شقی از دین خدا بیرون است‏

زنده دین مانده ز تصمیم و ز ایثار حسین‏ / حق و حرّیت و اسلام به او مدیون است‏

هان بیایید و ببینید که در راه خدا / صحنه رزم ز خون شهدا گلگون است‏

آه و افسوس که کشتند لب تشنه امام‏ / زخم بر پیکر پاکش ز عدد افزون است‏

قصّه کرب و بلا قصّه صبر است و قیام‏ / به فداکاری و جانبازی و دین مشحون است‏

تا ابد نام حسین بن علی در تاریخ‏ / با ثُبات قدم و نصرت حق، مقرون است‏

جاودان عزّت حزب الله و انصار خدا است‏ / خیمه باطل و احزاب دگر وارون است‏

هرکه در حصن ولایت رود از روی خلوص‏ / ز آتش دوزخ و از هول و خطر، مأمون است‏

«لطفی» از عاقبت کار مکن قطع امید / که به الطاف حسین بن علی میمون است‏

صفرالمظفر ۱۴۱۱ ق