به گزارش خبرگزاری حوزه، سروده ای در سوگ اربعین حضرت سید الشهدا علیه السلام و اصحاب باوفایش از مرجع ولائی حضرت آیت الله صافی گلپایگانی (قدس سره) تقدیم عاشقان و محبان سرور و سالار شهیدان می شود:
اربعین است و دل از سوگ شهیدان خون است / هر که را می نگرم غم زده و محزون است
زینب از شام بلا آمده یا آن که رباب / کز غم اصغر بی شیر، دلش پرخون است
یا که لیلی به سر قبر پسر آمده است / که دو چشم تر او همچو شط جیحون است
مادر قاسم ناکام که می نالد زار / بهر آن طلعت زیبا و قد موزون است
در ره کوفه و در شام و سرا ظلم یزید / کس نپرسید ز سجّاد که حالت چون است
دختر شیر خدا ناطقه آل رسول / کز نهیب سخنش کفر و ستم موهون است
کرد ایراد چنان خطبه و ثابت بنمود / که یزید شقی از دین خدا بیرون است
زنده دین مانده ز تصمیم و ز ایثار حسین / حق و حرّیت و اسلام به او مدیون است
هان بیایید و ببینید که در راه خدا / صحنه رزم ز خون شهدا گلگون است
آه و افسوس که کشتند لب تشنه امام / زخم بر پیکر پاکش ز عدد افزون است
قصّه کرب و بلا قصّه صبر است و قیام / به فداکاری و جانبازی و دین مشحون است
تا ابد نام حسین بن علی در تاریخ / با ثُبات قدم و نصرت حق، مقرون است
جاودان عزّت حزب الله و انصار خدا است / خیمه باطل و احزاب دگر وارون است
هرکه در حصن ولایت رود از روی خلوص / ز آتش دوزخ و از هول و خطر، مأمون است
«لطفی» از عاقبت کار مکن قطع امید / که به الطاف حسین بن علی میمون است
صفرالمظفر ۱۴۱۱ ق
