خبرگزاری حوزه | جمعه نصر همه آرام بودند. جلودار امت در فضای باز با آرامش در مراسم ختم شهید سید حسن نصرالله حاضر می شود. قرآنش را تلاوت می کند و یک ساعتی خطبه می خواند.
مخاطب اصلی اش مردم لبنان و فلسطین اند. با صلابت و قوت. با منطق قرآنی و جدال احسن با حقوق بین المللی. هیچ دلواپسی در چهره و صدای ایشان مشاهده نمی شود که هیچ. صحبت بر سر این است که تعلل و شتاب‌زدگی در حمایت از جبهه مقاومت نداریم و لازم باشد دوباره می زنیم.
مردم هم آرام بودند، از سرتاسر ایران آمدند و جبهه مقاومت را تسلیت گفتند.
وزیر امور خارجه در اوج ناامنی لبنان و سوریه با اقتدار به این دو کشور سفر می کند و یاد شهید امیرعبداللهیان را یک بار دیگر زنده می کند.
خاصیت ذکر خدا، اطمینان قلب است و الا قلب که آرام نباشد، مدیریت میدان از دست خارج می شود و دهها خلل رخ می‌دهد.
آقا، نمازشان را مفصل تر از همیشه خواندند. سوره جمعه همیشگی را هم قرائت کردند. نماز عصر را هم بر خلاف رویه سابق، خودشان اقامه کردند، بعد هم نشستند و با صف اولی ها خوش و بش کردند و مانور قدرتی که ریشه در یک عمقی داشت به نام یاد خدا.
جمهوری اسلامی نیم قرن است با حفظ یاد خدا در جان تمام امت و در تک تک تصمیمات خود، فضای عالم را پر از اطمینان و یاد خدا کرده. یاد خدایی که دیگر توجه قلبی به خدا فقط نیست. سلوک یک امت در میان آتش و خون است. مسیر یک جبهه در مبارزه با همه ددمنشی است.
همه ایران از آحاد مردم تا عموم مسئولین به رهبری رهبرش در این جهت، ید واحده هستند.
این وحدت امت حول جبهه مقاومت را مراقبت کنیم.
حجت‌الاسلام حسین کاظم‌زاده
