خبرگزاری حوزه | حجت‌الاسلام محمد امین نخعی در یادداشتی به رفتارشناسی یهود پرداخت و نوشت:
به عنوان یک معلم، جمع بندی من از رفتارشناسی یهود اینطور است:
۱. فارغ از هارت و پورت هایشان، از درون به شدت ترسو و جان دوست هستند!
قرآن کریم آنها را حریص ترین انسان ها بر حیات دنیایی معرفی می‌کند.(بقره ۹۶)
یکی از دلایل قطعی این رفتارشان، باور نداشتن به معاد و رستاخیز است. شما حتی در تورات هم هیچ نشانی از معاد نمی بینید.
۲. یهود در برخورد با دشمن، سعی دارد دقیقا همین نقطه ضعف را در او ایجاد کند؛ یعنی دشمن را بترساند و با قرار دادن او در موقعیت ترس و ضعف، ضربه های بعدی را زنجیر وار وارد کند تا بالاخره او را به تسلیم وادار کند. (استراتژی بن گوریون)
در نتیجه در مواجهه با یهود به محض این که در موقعیت ترس قرار بگیرید و سعی کنید بخاطر هار بودن و سبعیّت یهود «بر اساس ترس» تصمیم بگیرید، این شروع زنجیره باختها و نابودی شماست.
۳. تصویری که در چند هزار سال اخیر از آنها داریم این است که یهود، تحت هیچ پیمان و تفاهمی قرار نمی‌گیرد و به شدت پیمان شکن است. در روابط با سایر ملت ها اساسا فاقد انضباط است.
فقط در هنگام ضعف و آن هم برای مدت کوتاهی به پیمان ها عمل می‌کند و به سرعت زیر میز می‌زند و پیمان‌ها را نقض می‌کند.
به دلایل فوق الذکر، توسل و اعتماد یهود عموما به ۳ ابزار مهم است:
الف: تکنولوژی های دفاعی و تهاجمی.
اگر دشمنش هم نشان بدهد که واجد چنین توانی است، بلافاصله در جنگ با او دچار تردید می‌شود.
ب: پشتیبانی و حمایت شرکایی که برای خودش دست و پا می‌کند.
طبیعتاً ایجاد هرگونه شکافی بین یهود و شرکایش، ضربه اساسی به آن‌هاست.
ج: قدرت سِحر و جادو و احضار اجنه و شیاطین.
تقریبا یهود، در این شِگرد باتجربه ترین قوم در تاریخ است.
در مقابل این شگرد، بهره بردن از امدادهای الهی و قدرت ملائکه میتواند همه کاسه و کوزه های یهود را باطل کند. در این صورت دشمنِ یهود زیر سایه نصرت های الهی قرار می‌گیرد و بر اساس تجربه تاریخی پیروزی و فتح برایش قطعی خواهد شد.
در این مرحله، مسأله مهم پیدا کردن فرمول های نصرت و امداد ملائکه است.
