خبرگزاری حوزه | ای علمای اسلام، فریاد دادخواهی دین خدا به گوش شما رسیده است؛ به یاری برخیزید و در برابر هجوم بیامان دشمنان، چون سدِ آهنین بایستید.
امروز، در طوفان سهمگینی زندگی میکنیم که هر لحظه، موجهای بیامانش بر پیکره ایمان جوانان ما کوبیده میشود. دشمنان با ترفندهای نو و ابزارهای دیجیتال، به قصد محو هویت و اصالت اسلام، زهر شبهه را در ذهنها میریزند.
سامریهای این دوران، با دغلبازی و فریب، گوسالههای زرین خود را در برابر دیدگان جوانان ما برافراشتهاند، آنان که بر شبکههای اجتماعی حکومت میکنند، زهر تردید و پوچی را در دلهای پاک میکارند. به اصل دین می تازند، به مذهب تشیع می تازند، به اصول دین و فروع می تازند، به ولایت فقیه می تازند، به ارزشهای دینی می تازند و... .
فرعونها و نمرودهای عصر ما در لباسهای نوین، به سیاست یذبحون ابنائکم و یستحیون نسائکم مشغولاند؛ ذبح این بار نه از جنس خون، که ذبح معنوی است، خنجرهایشان بر گلوگاه ایمان و اندیشه جوانان ما مینشیند، و با شستشوی ذهنی، آنان را به بیراهه و بیهدایتی سوق میدهند.
استحیای زنان هم، نه از سر لطف، بلکه در قالب بیحیایی و بیعفتی است؛ با فرهنگ بیارزش برهنگی و آرایشهای پوشالی، روح پاک و عزتمندشان را به اسارت میکشند و ریشههای جامعه را میپوسانند. کنیزی مدرن راه انداخته اند.
در این دوران تاریک، ولی امر جامعه فریاد برآورده و حکم جهاد تبیین را صادر کرده است. این جهاد، همان نوری است که میتواند پردههای سیاه جهل و گمراهی را بدرد و حقایق نورانی دین را آشکار سازد. لذا ای علمای حوزه، به راستی چقدر از شما این ندا را لبیک گفتید؟ چقدر از شما پرچم جهاد را بر افراشتید و به ستیز با تیرهای زهرآگین شبهات رفتید؟ چقدر از شما همچنان در متون قدیمی کتابها، ساعت ها وقت می گذارید روی یافتن یک مرجع ضمیر ! آیا مرجع تولید شبهات و ذهن شویی ها و بی هویت سازی جوانان مان را نیز پیدا می کنید یا نه ؟!
آری، عدهای از شما علمای ربانی، بیدارید و دلیرانه، در کنار تدریس و تحقیق، پرچم جهاد تبیین را به دوش کشیدهاید و سینه سپر کردهاید تا حقیقت دین خدا بر همگان آشکار شود. اما آیا همه شما چنین کردهاید؟ یا برخی، غافل از درد و نیاز جامعه، همچنان در کنج انزوا، سرگرم مباحث کمکاربرد و دور از نیاز روز هستید؟ آیا این گونه به فرار یونسوار از جامعه خویش دست زدهاید و از رسالت بزرگ خود در هدایت مردم فاصله گرفتهاید؟!
ای علمای بزرگوار حوزه های علمیه، این مسیر شماست؛ رسالتی بس سنگین که تنها در پیروی از فرمان جهاد تبیین و لبیک به ندای ولی جامعه، به سرمنزل مقصود میرسد. این سکوت و بیتفاوتی، طفره روی و عدم زمان شناسی، شایسته مقام و منزلت شما نیست و در پیشگاه خداوند و وجدان بیدار انسانها، هیچ توجیهی نخواهد داشت.
موسی آقایاری