به گزارش خبرگزاری حوزه، در گرماگرم نبرد قهرمانه و در عین حال مظلومانه جبهه مقاومت اسلامی با غده‌ی سرطانی منطقه غرب آسیا، تبیین شاخصه ها و الزامات خط و جریان مقاومت به منظور مقابله با خط تحریف نظام سلطه یکی از مهم ترین بایسته هاست. صدالبته در این میان باید به تحلیل درست و واقع بینانه تحولات منطقه و به خصوص توانمندی های جبهه مقاومت در مقابله با رژیم کودک کُش صهیونیستی همت گماشت. چه آن که روایت درست در این باره زمینه ساز حمایت جدی از جریان و خط مقاومت است.
در همین راستا با حجت الاسلام والمسلمین ابوالحسن حسنی، استاد حوزه علمیه گفت و گویی انجام داده ایم که مشروح آن را در ادامه ملاحظه می کنید:
برای شروع بحث بفرمایید که از نگاه شما جریان و خط مقاومت واجد چه تعریف و شاخصه هایی است و این که به طور خاص چه اهدافی را دنبال می‌کند؟
خط مقاومت به‌معنای ایستادگی و پایداری در برابر ظلم و سلطه‌گری استکبار جهانی به‌ویژه دشمنی‌های ایالات متحده و رژیم صهیونیستی است. خط مقاومت نه‌تنها یک مسیر دفاعی بلکه راهی برای استقلال، پیشرفت و امنیت پایدار ملت‌ها در برابر نفوذ و تسلط قدرت‌های بزرگ است.
بر این اساس باید گفت که اهداف خط مقاومت شامل حمایت از مظلومین، حفظ ارزش‌های اسلامی، مقابله با تهدیدات فرهنگی و نظامی، و تقویت روحیه خودباوری و هویت دینی-ملی در کشورهای اسلامی است. این مقاومت، حرکتی است که برخاسته از اراده و باور ملت‌های اسلامی است و می‌تواند اقتدار و عزت را برای آنان به همراه داشته باشد.
ریشه‌های شکل‌گیری جریان مقاومت در تاریخ معاصر به چه عواملی بازمی‌گردد؟
ریشه‌های شکل‌گیری این جریان به چند عامل مهم بازمی‌گردد که به‌مرور موجب تقویت اندیشه و روحیه مقاومت در جوامع اسلامی شده است. از آن جمله باید به مؤلفه ها و عواملی چون مقابله با استعمار و دخالت‌های خارجی، شکل گیری شجره خبیثه رژیم صهیونیستی ولزوم مقابله با آن، همچنین پیروزی انقلاب اسلامی ایران و صدور پیام انقلاب به جهان و منطقه و همچنین تأکید بر آموزه های ناب دینی و قرآنی در جهت مبارزه با نظام سلطه اشاره کرد.
به لطف الهی پس از انقلاب اسلامی، جبهه‌ای از گروه‌های مقاومت و کشورهای هم‌پیمان در منطقه همچون حزب‌الله لبنان، حماس و جنبش‌های مردمی در عراق و سوریه شکل گرفت که به عنوان محور مقاومت در برابر قدرت‌های استکباری و اشغالگر ایستادگی کردند.
این عوامل، به مرور خط و جریان مقاومت را به عنوان یک جریان سیاسی و فرهنگی تأثیرگذار در منطقه و در میان کشورهای اسلامی تثبیت کرده و به پایداری و قدرت این محور در مقابله با تهدیدات و تهاجمات خارجی کمک کرده است.
محور مقاومت در مقابله با جریان‌های افراطی و تهدیدات منطقه‌ای چه نقشی را ایفا می کند؟
به هر حال باید توجه داشت که محور مقاومت نقش اساسی در مقابله با جریان‌های افراطی و تهدیدات منطقه‌ای داشته و دارد و از طریق چندین محور اصلی به تثبیت امنیت و ثبات منطقه کمک می‌کند.
در سال های گذشته محور مقاومت با حضور فعال در خط مقدم مبارزه با گروه‌های تروریستی مانند داعش و النصره، از گسترش ایدئولوژی افراطی و خشونت‌طلبی در کشورهای اسلامی جلوگیری کرده است. این گروه‌ها با اقدامات تروریستی خود تلاش می‌کردند منطقه را به هرج و مرج بکشانند، و محور مقاومت توانسته است با تشکیل ائتلاف‌های منطقه‌ای و پشتیبانی نیروهای مردمی، این جریان‌ها را تضعیف کند.
از سوی دیگر، محور مقاومت با تأکید بر وحدت میان مسلمانان و اجتناب از تفرقه‌های مذهبی، کوشیده تا مانع سوءاستفاده جریان‌های افراطی از اختلافات مذهبی شود. این محور تلاش کرده با تقویت هویت اسلامی و مبارزه با نفوذ وهابیت و دیگر جریان‌های تندرو، زمینۀ سوءاستفاده دشمنان خارجی از تفرقه‌های داخلی را کاهش دهد.
همچنین محور مقاومت با ارائه الگوی ایستادگی و مقاومت در برابر دشمنان، توانسته روحیه مقاومت و مبارزه با ظلم را در میان ملت‌های منطقه تقویت کند. این امر، به تداوم و گسترش مقاومت مردمی در برابر اشغالگری و تروریسم کمک کرده است.
نکته حائز اهمیت دیگر این که محور مقاومت با تقویت توان نظامی و دفاعی گروه‌های مقاومت و کشورهای هم‌پیمان، مانع از تبدیل شدن آن‌ها به اهداف سهل‌الوصول برای جریان‌های افراطی و قدرت‌های استکباری شده است. این امر به استقلال و پایداری ملت‌ها کمک کرده و توان دفاعی آنان را در برابر هرگونه تهاجم و تهدید ارتقا داده است.
به نظر شما چگونه می‌توان انسجام و همبستگی کشورهای عضو محور مقاومت را تقویت کرد؟
در پاسخ به سوال شما چند راهکار به نظر بنده می رسد که به اجمال بیان می کنم؛
۱- تقویت روابط فرهنگی و دینی: با توجه به اشتراکات فرهنگی و دینی کشورهای محور مقاومت، برگزاری همایش‌ها، مناسبت‌های مشترک و برنامه‌های فرهنگی می‌تواند همبستگی میان ملت‌ها را تقویت کرده و پایه‌های همگرایی را مستحکم‌تر سازد.
۲-ایجاد ائتلاف‌های نظامی و امنیتی قوی: تشکیل پیمان‌های دفاعی و همکاری‌های امنیتی برای مقابله با تهدیدات مشترک می‌تواند کشورهای عضو را به طور مؤثر در کنار یکدیگر قرار دهد و همکاری‌های نظامی را تقویت کند.
۳-توسعه روابط اقتصادی و تجاری: افزایش تبادلات تجاری و سرمایه‌گذاری‌های مشترک در حوزه‌های اقتصادی، انرژی و صنعت به کشورهای عضو کمک می‌کند تا به هم وابستگی اقتصادی بیشتری پیدا کنند و از فشارهای اقتصادی دشمنان مصون بمانند.
۴-هماهنگی سیاسی و دیپلماتیک: برگزاری نشست‌ها و جلسات مشترک سیاسی و هماهنگی دیپلماتیک در موضوعات بین‌المللی، به کشورهای محور مقاومت اجازه می‌دهد تا مواضع یکپارچه‌ای در مسائل جهانی و منطقه‌ای اتخاذ کنند و صدای واحدی در صحنه بین‌المللی باشند.
۵-گسترش رسانه‌های مشترک و هم‌راستا: ایجاد و تقویت شبکه‌های رسانه‌ای مشترک که بتوانند پیام محور مقاومت را به‌طور مؤثر در سطح بین‌المللی و داخلی انتشار دهند، به تثبیت و گسترش افکار عمومی حامی مقاومت کمک می‌کند.
۶- تقویت بنیه علمی و آموزشی مشترک: با برگزاری برنامه‌های آموزشی و پژوهشی مشترک و تبادل دانش و تکنولوژی، کشورهای محور مقاومت می‌توانند همبستگی علمی ایجاد کرده و با ارتقاء توان علمی، در برابر تهدیدات فناورانه دشمنان مقاومت کنند.
۷- پشتیبانی از جبهه‌های مقاومت مردمی: حمایت از گروه‌های مردمی و بسیج عمومی در کشورهای عضو، به انسجام داخلی و آمادگی این کشورها در برابر تهدیدات خارجی کمک می‌کند و از سویی، این گروه‌ها می‌توانند در مواقع بحران به عنوان نیروهای مکمل مقاومت عمل کنند.
از دیگر پیشنهادهایی که به ذهن بنده می رسد می توان به مواردی چون تدوین استراتژی‌های بلندمدت مشترک، حمایت از استقلال اقتصادی و مقابله با تحریم‌ها و همچنین تقویت دیپلماسی عمومی و روایت‌سازی مشترک اشاره کرد. خلاصه آن که اجرای این راهکارها می‌تواند به افزایش قدرت، همبستگی و تأثیرگذاری کشورهای محور مقاومت در برابر تهدیدات داخلی و خارجی کمک کند و آن‌ها را به یک جبهه قوی و یکپارچه تبدیل کند.
نقش رهبران مذهبی و فکری و نخبگان جامعه را در راستای حمایت از خط مقاومت چگونه ارزیابی می کنید!؟
بی شک رهبران مذهبی و فکری، نقش حیاتی در هدایت و حمایت از خط مقاومت دارند، چرا که با بهره‌گیری از نفوذ معنوی و فکری خود می‌توانند مردم را نسبت به اهداف و ارزش‌های مقاومت آگاه سازند و آن‌ها را در مبارزه با ظلم و استکبار همراه کنند.
رهبران مذهبی و فکری با تلاش در جهت تبیین مبانی دینی و ارزشی مقاومت، تقویت روحیه و اراده مردمی، ایجاد وحدت و جلوگیری از تفرقه، ارائه الگوهای عملی مقاومت و نیز هدایت فکری و مقابله با جنگ نرم در این زمینه نقش آفرینی می توانند داشته باشند، ضمن آن که به هر حال در راستای ایجاد مشروعیت و مقبولیت برای مقاومت، همچنین پشتیبانی از خانواده‌های رزمندگان و شهدا نیز بسیار تأثیرگذار هستند.
در مجموع، رهبران مذهبی و فکری با هدایت فکری و معنوی مردم، نقشی اساسی در بیداری، آگاهی‌بخشی و تقویت خط مقاومت دارند و با حفظ روحیه و همبستگی جامعه، به پایداری این جریان کمک می‌کنند.
به نظر شما چگونه می‌توان پیام خط مقاومت را به نسل جوان منتقل کرد و آن‌ها را نسبت به اهمیت آن آگاه نمود؟
برای انتقال پیام خط مقاومت به نسل جوان و افزایش آگاهی آن‌ها نسبت به اهمیت این موضوع، روش‌های متنوع و تأثیرگذاری وجود دارد که می‌تواند جوانان را با ارزش‌ها و اهداف مقاومت همراه کند:
استفاده از رسانه‌های نوین و شبکه‌های اجتماعی، برگزاری اردوها و کارگاه‌های آموزشی، استفاده از الگوهای جوان موفق در مقاومت، تولید فیلم‌ها، سریال‌ها و مستندهای جذاب: ساخت و ترویج فیلم‌ها و سریال‌هایی که به داستان‌های واقعی و قهرمانان مقاومت می‌پردازند، می‌تواند تأثیر عمیقی بر ذهن و عواطف جوانان داشته باشد، ضمن آن که برگزاری مسابقات فرهنگی و هنری و نیز تشکیل گروه‌های مطالعاتی و گفت‌وگوهای آزاد در این زمینه بسیار حائز اهمیت است.
توجه به دغدغه‌ها و زبان جوانان، ترویج فرهنگ جهاد تبیین، استفاده از فضای مجازی برای مبارزه با جنگ نرم و همچنین حضور فعال در مدارس و دانشگاه‌ها از دیگر پیشنهادها و راهکارها در راستای پاسخ به سوال شماست چرا که این روش‌ها می‌تواند به انتقال مؤثر پیام مقاومت به نسل جوان کمک شایان توجهی نماید.
اقتصاد مقاومتی به‌عنوان بخشی از استراتژی مقاومت، چگونه می تواند به ارتقای استقلال و عزت و اقتدار کشورهای مقاومت کمک کند؟
ببینید، این مفهوم بر تکیه بر توان داخلی، کاهش وابستگی به منابع خارجی و ایجاد پایداری اقتصادی در شرایط تحریم و فشارهای اقتصادی تمرکز دارد. اقتصاد مقاومتی باعث شده تا این کشورها با توسعه صنایع بومی، خودکفایی در تولید کالاهای اساسی و تقویت بخش‌های تولیدی و کشاورزی، از تأثیرات منفی تحریم‌ها و وابستگی‌های اقتصادی در امان بمانند.
علاوه بر این، اقتصاد مقاومتی توانسته تاب‌آوری اقتصادی و مقاومت در برابر شوک‌های خارجی را افزایش دهد و ظرفیت‌هایی را برای پیشرفت مستقل و بهبود رفاه مردم ایجاد کند. در نتیجه، با اجرای راهبردهای اقتصاد مقاومتی، کشورهای مقاومت به سمت استقلال اقتصادی و توانمندتر شدن در برابر تهدیدات بین‌المللی حرکت کرده‌اند و امکان حفظ و ارتقای اهداف و ارزش‌های مقاومت را فراهم آورده‌اند.
ناظر به شرایط و تحولات اخیر، چالش‌های اصلی جریان مقاومت در وضعیت کنونی چیست؟
با توجه به تحولات اخیر، خط مقاومت با چالش‌های متعددی روبه‌رو است که برای حفظ پایداری و اثربخشی خود نیاز به مدیریت آن‌ها دارد.
تحریم‌های اقتصادی شدید، جنگ نرم و تهاجم فرهنگی، تهدیدات نظامی و امنیتی مستقیم، احتمال ظهور گروه‌های افراطی و تروریستی جدید یا فعال شدن دوباره‌ی آن‌ها در سطح گسترده، چالش‌های سیاسی داخلی، کاهش حمایت‌های بین‌المللی، کمبود منابع طبیعی و زیست‌محیطی، افزایش فشارهای داخلی برای اصلاحات، توسعه فناوری‌های جاسوسی و سایبری و نیز خطر تفرقه و اختلاف میان کشورهای محور مقاومت از جمله این چالش ها به شمار می رود.
البته باید توجه داشت که این چالش‌ها نشان می‌دهد که خط مقاومت برای حفظ پایداری و اثربخشی خود نیازمند رویکردهای نوین و راهبردهای انعطاف‌پذیر است تا بتواند در برابر تهدیدات و فشارهای مختلف مقابله کرده و همچنان پایدار بماند.
نقش رسانه‌ها در فرآیند جنگ نرم و جنگ روایت ها را در تضعیف یا تقویت خط مقاومت چقدر مؤثر می دانید؟
رسانه‌ها و جنگ نرم نقشی بسیار مؤثر در تضعیف یا تقویت خط مقاومت ایفا می‌کنند و می‌توانند به عنوان ابزارهای قدرتمندی در تغییر نگرش‌ها و جهت‌دهی افکار عمومی به کار گرفته شوند. دشمنان با استفاده از جنگ نرم و تبلیغات گسترده رسانه‌ای تلاش دارند ارزش‌ها و اصول خط مقاومت را خدشه‌دار کنند و از طریق پروپاگاندا، شایعه‌پراکنی و القای ناامیدی، در باورهای جوانان و مردم عادی تردید ایجاد کنند. جنگ نرم همچنین با ایجاد تفرقه و دوقطبی‌سازی میان اقشار مختلف جامعه، انسجام جبهه مقاومت را هدف قرار می‌دهد. در مقابل رسانه‌های همسو می‌توانند کارهای متنوعی انجام دهند.
رسانه‌های مقاومت می‌توانند با تولید محتواهای خلاقانه و متناسب با فرهنگ جوانان، از اثرات جنگ نرم کاسته و با ارائه اطلاعات واقعی و بیان حقایق، مقاومت فرهنگی و فکری ایجاد کنند.
البته رسانه‌ها و جنگ نرم می‌توانند به طور قابل‌توجهی بر توان و وحدت خط مقاومت تأثیر بگذارند. اگر رسانه‌های مقاومت به درستی عمل کنند، توانایی مقابله با تبلیغات منفی دشمنان و تقویت باورها و ارزش‌های مردم را خواهند داشت، اما در صورت ضعف و کم‌کاری، ممکن است جنگ نرم و رسانه‌های مخالف باعث تضعیف و از بین رفتن انسجام مقاومت شوند.
جنابعالی، نقش شهدای محور مقاومت و تأثیر آن‌ها بر استمرار این راه را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
شهدای محور مقاومت، به ویژه شخصیت‌های برجسته‌ای همچون سردار قاسم سلیمانی، سردار زاهدی، سید حسن نصرالله، اسماعیل هنیه و یحیی سنوار، نقشی اساسی و ماندگار در تقویت و استمرار مسیر مقاومت ایفا کرده‌اند. شهادت این رهبران، نماد مقاومت و ایثار در راه عدالت و مقابله با ظلم و استکبار شده و تأثیری عمیق و انگیزشی در حفظ و تقویت این مسیر داشته است.
شهادت این رهبران، روحیه و انگیزه‌ای قوی به نسل‌های جوان در کشورهای محور مقاومت داده و آنان را به پیروی از راه شهدا در ایستادگی و مقاومت علیه ظلم تشویق می‌کند. جوانان با پیروی از این الگوها، خود را ادامه‌دهنده راه شهدایی می‌دانند که با خون خود مسیر آزادی و عدالت را هموار کردند.
از سوی دیگر، شهادت این شخصیت‌ها به عنوان نمادهای وحدت و پایداری، به تقویت انسجام و همبستگی میان گروه‌ها و ملت‌های عضو محور مقاومت کمک کرده است. آن‌ها یادآور این هستند که جبهه مقاومت نه فقط یک جنبش سیاسی، بلکه یک مسیر معنوی و ارزشی مشترک است که با خون این شهدا استحکام یافته است.
این شهدا همچنین پیام مقاومت را به سطح جهانی منتقل کرده‌اند و برای مردم تحت ستم و ملت‌های دیگر، الهام‌بخش مقاومت در برابر استکبار جهانی و بی‌عدالتی هستند. به ویژه سردار سلیمانی، به نمادی جهانی برای مقاومت و مقابله با ظلم تبدیل شد و شهادتش پیامی قوی به جهانیان در تقویت عدالت‌خواهی فرستاد.
از سوی دیگر شهادت این چهره‌ها توانسته در مقابله با جنگ نرم و تهاجم فرهنگی دشمنان مؤثر باشد، زیرا خاطره و یاد این شهدا ارزش‌های اصیل مقاومت را زنده نگه می‌دارد و به نسل‌های آینده منتقل می‌کند.
این شهدا، نه تنها نقش استراتژیک و عملیاتی مهمی در جبهه مقاومت داشتند، بلکه روح مقاومت، هویت و پایداری این مسیر را با خون خود به نسل‌های آینده سپرده‌اند و راه آنان، همچنان الهام‌بخش برای امتداد این مسیر است.
به نظر شما چگونه می توان به تربیت نسل‌های جدید در راستای استمرار اهداف جریان مقاومت اسلامی همت گماشت و در این راستا اقدام به برنامه ریزی کرد؟
برای تربیت رهبران آینده در خط مقاومت و آماده‌سازی نسل‌های جدید، لازم است اقدامات تربیتی متنوعی با محوریت دانش، مهارت و ارزش‌های اخلاقی صورت گیرد. برخی از اقدامات ضروری در این راستا عبارتند از:
۱. آموزش عمیق ارزش‌های دینی و اخلاقی: تربیت رهبران آینده نیازمند پرورش روحیه‌ی ایمان، تقوا و عدالت‌خواهی است. آموزش‌های دینی و اخلاقی به آن‌ها کمک می‌کند که در شرایط دشوار، با انگیزه و خلوص بیشتری در مسیر مقاومت حرکت کنند.
۲. تقویت روحیه مسئولیت‌پذیری و ایثار: آموزش ارزش‌های ایثار، مسئولیت‌پذیری و وفاداری به آرمان‌های مقاومت، ضروری است. رهبران آینده باید آمادگی خدمت به جامعه و قربانی کردن منافع شخصی برای اهداف جمعی را داشته باشند.
۳. آموزش مهارت‌های مدیریت و رهبری: برگزاری دوره‌های مدیریت بحران، برنامه‌ریزی استراتژیک، و مهارت‌های رهبری برای تربیت رهبرانی با توانمندی‌های مدیریتی و توانایی تصمیم‌گیری صحیح در شرایط پیچیده ضروری است.
۴. پرورش اندیشه‌ی انتقادی و تحلیل مسائل: رهبران مقاومت باید توانایی تحلیل مسائل اجتماعی و سیاسی را داشته باشند. آموزش‌های تحلیلی و اندیشه‌پروری به آن‌ها کمک می‌کند تا با آگاهی و بصیرت به مقابله با دشمنان بپردازند.
۵. آشنایی با مفاهیم مقاومت و تاریخ آن: آموزش تاریخ مقاومت و آشنایی با تجارب و شخصیت‌های برجسته مقاومت، به نسل جدید کمک می‌کند تا با الگوها و دستاوردهای مقاومت آشنا شوند و از آن‌ها الهام بگیرند.
۶. تقویت مهارت‌های ارتباطی و اجتماعی: رهبران آینده نیاز به توانایی ارتباط مؤثر با مردم و همچنین مهارت‌های مذاکره و تعامل با گروه‌های مختلف دارند. این مهارت‌ها به آن‌ها کمک می‌کند تا با مخاطبان و جوامع متنوع به خوبی ارتباط برقرار کنند.
۷. ایجاد زمینه‌های رشد جسمی و روحی: آموزش‌های ورزشی و برنامه‌های تقویت روحیه، از جمله آموزش‌های رزمی و دفاع شخصی، به رشد جسمانی و آمادگی جسمی آنان برای مقاومت کمک می‌کند و روحیه‌ی استقامت و پایداری را در آنان تقویت می‌نماید.
۸. ایجاد حس همبستگی و کار گروهی: رهبران مقاومت باید با روحیه کار تیمی و توانایی همکاری با دیگران آشنا شوند. آموزش مهارت‌های کار گروهی و مشارکت فعال، آن‌ها را برای رهبری گروه‌های بزرگ آماده می‌کند.
۹. تربیت در عرصه علم و فناوری: آموزش‌های علمی و مهارت‌های فنی و تکنولوژیکی برای مقابله با جنگ نرم و حملات سایبری ضروری است. آشنایی با علوم جدید به رهبران آینده کمک می‌کند که به شیوه‌ای نوین با تهدیدات مقابله کنند.
۱۰. تقویت روحیه صبر و استقامت در برابر فشارها: رهبران آینده باید در مقابل سختی‌ها و فشارهای روانی و اجتماعی توانایی ایستادگی داشته باشند. تمرین صبر و پایداری از طریق برنامه‌های تربیتی خاص، آن‌ها را برای مقابله با چالش‌های آینده آماده می‌سازد.
به عنوان سوال آخر، آینده خط مقاومت در منطقه با توجه به تحولات سیاسی و امنیتی را چگونه می بینید؟
آینده‌ی خط مقاومت با وجود چالش‌های متعدد امیدبخش است، اما به شرطی که برخی عوامل کلیدی به‌درستی مدیریت شوند. خط مقاومت در منطقه از مزیت‌هایی چون حمایت مردمی، پایگاه‌های فرهنگی و ارزشی عمیق و الگوهای قدرتمند الهام‌بخش بهره‌مند است. این عوامل همچنان به مقاومت نیرویی معنوی و اجتماعی می‌دهند که ممکن است در هر شرایطی به رشد و حفظ آن کمک کند.
در عین حال، چالش‌های بزرگ و مستمری مانند فشارهای بین‌المللی، تحریم‌های اقتصادی، جنگ نرم و جنگ‌های نیابتی می‌تواند بر میزان انسجام و اثرگذاری مقاومت در بلندمدت تأثیر بگذارد. برای آینده‌ای روشن‌تر، بهبود ساختارهای اقتصادی (از طریق تقویت اقتصاد مقاومتی)، افزایش فناوری‌های دفاعی بومی و سرمایه‌گذاری بیشتر بر نسل‌های جوان و تربیت آن‌ها در چارچوب ارزش‌های مقاومت ضروری است.
چشم‌انداز آینده‌ی روشن در خط مقاومت وابسته به این است که بتواند به انطباق‌پذیری و نوآوری در رویکردها و استفاده از فرصت‌های جدید در عرصه‌های منطقه‌ای و بین‌المللی دست یابد. به‌طور خلاصه، با مدیریت دقیق چالش‌ها و استفاده از نقاط قوت، خط مقاومت می‌تواند در آینده به یک نیروی قدرتمند و پایدار در منطقه تبدیل شود، البته مشروط به آمادگی و انطباق مؤثر با تحولات محیطی و سیاسی.
آینده خط مقاومت در منطقه با توجه به تحولات سیاسی و امنیتی، به چندین عامل مهم بستگی دارد که می‌تواند مسیر رشد و تاثیرگذاری آن را تعیین کند. برخی از چشم‌اندازهای ممکن برای آینده خط مقاومت عبارتند از؛
۱. افزایش همگرایی و اتحاد در مقابل تهدیدات مشترک: در پی تحولات سیاسی و امنیتی منطقه، کشورهای عضو مقاومت احتمالاً بیش از گذشته به هم‌افزایی و اتحاد نیاز خواهند داشت تا در مقابل فشارهای استکباری و تهدیدات منطقه‌ای مانند نفوذ رژیم صهیونیستی و سیاست‌های تفرقه‌افکنانه استکبار جهانی ایستادگی کنند.
۲. توسعه ظرفیت‌های اقتصادی و اقتصاد مقاومتی: با توجه به تحریم‌های اقتصادی و فشارهای مالی بر کشورهای محور مقاومت، تقویت اقتصاد مقاومتی و توسعه ظرفیت‌های بومی یک راهبرد حیاتی خواهد بود. این مسیر به این کشورها کمک می‌کند تا با استقلال اقتصادی بیشتری در برابر تحریم‌ها و فشارهای بین‌المللی مقاومت کنند.
۳. گسترش نفوذ فرهنگی و دیپلماسی عمومی: خط مقاومت با استفاده از رسانه‌ها و دیپلماسی فرهنگی می‌تواند به آگاهی‌بخشی و جلب حمایت مردم در سطح منطقه‌ای و جهانی بپردازد و از این طریق، مشروعیت و حمایت گسترده‌تری کسب کند. این امر به مقاومت کمک می‌کند تا در برابر جنگ نرم و تهاجم‌های فرهنگی، تاثیرگذاری خود را تقویت نماید.
۴. تکیه بر نسل‌های جوان و ارتقای آگاهی عمومی: سرمایه‌گذاری بر تربیت نسل‌های جدید و تقویت آگاهی جوانان نسبت به اهداف و ارزش‌های مقاومت، باعث استمرار و تقویت این مسیر خواهد شد. با افزایش آگاهی عمومی و مشارکت جوانان، پایداری و ماندگاری خط مقاومت تضمین می‌شود.
۵. پیشرفت در فناوری‌های دفاعی و امنیتی: با توجه به تهدیدات امنیتی، مقاومت به توسعه تکنولوژی‌های دفاعی، امنیت سایبری و توانمندی‌های نظامی بومی نیازمند است. این پیشرفت‌ها می‌توانند به ایجاد توازن نظامی در برابر دشمنان کمک کرده و موقعیت راهبردی مقاومت را تقویت کنند.
۶. همکاری با قدرت‌های همسو و تکیه بر دیپلماسی منطقه‌ای: برای مقابله با فشارهای جهانی، کشورهای عضو مقاومت می‌توانند از دیپلماسی منطقه‌ای و همکاری با قدرت‌های غیرهم‌پیمان استفاده کنند تا توازن بین‌المللی مناسبی ایجاد شود و امکان دفاع از منافع ملی و ارزش‌های مقاومت فراهم گردد.
۷. تقویت رویکرد صلح‌آمیز در مقابل ملت‌ها: خط مقاومت با تأکید بر اصول عدالت و حمایت از مظلومین، می‌تواند رویکرد صلح‌آمیز خود را برای جلب حمایت مردمی و ایجاد یک جنبش مردمی منطقه‌ای تقویت کند، تا از طریق آن به اهداف خود دست یابد و حمایت گسترده‌تری کسب کند.
در مجموع، آینده خط مقاومت وابسته به توانایی تطبیق با تغییرات و تقویت همکاری‌های داخلی و منطقه‌ای است. با وجود چالش‌ها و فشارهای بین‌المللی، خط مقاومت می‌تواند با راهبردهای هوشمندانه، تقویت انسجام داخلی و بهره‌گیری از دیپلماسی منطقه‌ای و نوآوری‌های دفاعی به تأثیرگذاری و پایدار بودن خود در منطقه ادامه دهد.
انتهای پیام
