به گزارش خبرگزاری حوزه از تهران، حجت‌الاسلام والمسلمین عبدالحسین خسروپناه، طی سخنانی در بازدید از پارک علم و فناوری دانشگاه تهران، این دانشگاه را یکی از مهم‌ترین مراکز علمی کشور دانست و گفت: دانشگاه تهران یک دانشگاه قله‌ساز است و باید در پروژه‌های ملی همچون ایجاد آزمایشگاه‌های ملی و تدوین اسناد علمی نقش جدی‌تری ایفا کند. علی‌رغم کارهای بزرگی که انجام شده، هنوز ظرفیت‌های عظیم این دانشگاه به طور کامل بالفعل نشده است.

وی با اشاره به طرح قله‌سازی شورای عالی انقلاب فرهنگی، مشارکت دانشگاه تهران در تدوین اسناد علمی را ضروری دانست و افزود: یکی از شاخص‌های این موضوع، ارتباط دانشگاه با صنعت و نوآوری و افزایش درآمدهای اختصاصی است. در حال حاضر، دانشگاه شریف بالاترین درآمد اختصاصی را در میان دانشگاه‌ها دارد که حدود ۴۰ درصد از کل بودجه آن را شامل می‌شود. اما درآمد اختصاصی دانشگاه تهران، حتی از دانشگاه امیرکبیر نیز پایین‌تر است.

دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی با تأکید بر مشارکت استادان دانشگاه تهران در اسناد بالادستی شورا، گفت: لازم است استادان دانشگاه تهران در تدوین اسناد مهمی مانند سند هوش مصنوعی یا فناوری کوانتومی مشارکت داشته باشند. این مشارکت نه‌تنها در تدوین اسناد، بلکه در اجرای آن‌ها نیز نقش مهمی ایفا خواهد کرد. ما آمادگی داریم که جلساتی با حضور استادان دانشگاه تهران برگزار کنیم تا این اسناد را بررسی و نقد کنند.

حجت الاسلام خسروپناه با اشاره به بازنگری در ساختار دانشکده‌ها به سمت موضوع‌محوری، بیان کرد: دانشگاه تهران از ابتدا با شش دانشکده علم‌محور شکل گرفت، اما اکنون دانشکده‌ها و گروه‌ها بیشتر رشته‌محور شده‌اند. باید ساختار دانشکده‌ها به سمت موضوع‌محوری تغییر یابد. به‌عنوان نمونه، دانشگاه‌هایی مانند هاروارد و آکسفورد، دانشکده‌هایی نظیر حکمرانی یا خودرو دارند که موضوعات مرتبط را زیر یک چتر واحد گرد هم می‌آورند. این تغییر می‌تواند به کارآمدی و اثربخشی بیشتر منجر شود.

وی در ادامه با اشاره به ایجاد آزمایشگاه‌های ملی، عنوان کرد: نیاز به آزمایشگاه‌های ملی در کشور بسیار احساس می‌شود. آزمایشگاه‌های پراکنده موجود توانایی پاسخ‌گویی به نیازهای علمی دقیق را ندارند. برای مثال، تجهیزات پیشرفته‌ یا ابزارهای خاص نگهداری حیوانات آزمایشگاهی بسیار هزینه‌بر هستند و پراکندگی آن‌ها بهره‌وری را کاهش می‌دهد.

دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی همچنین پیشنهاد کرد که با همکاری دانشگاه‌های تهران، شریف و امیرکبیر، آزمایشگاه‌های ملی متمرکزی ایجاد شود. این آزمایشگاه‌ها می‌توانند با مشارکت خیرین نیز تأمین مالی شوند.