به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه از مشهد، کانون های سیاسی اجتماعی حوزه علمیه خراسان به مناسبت فرارسیدن سالروز وحدت حوزه و دانشگاه پیامی صادر کردند.
متن این پیام بدین شرح است:
مسئله وحدت حوزه و دانشگاه به اعتقاد من یکی از اساسیترین، پیچیدهترین و عمیقترین مسائل انقلاب است.(امام خامنهای)
یکی از دستاوردهای مهم و راهبردی نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران، وحدت حوزه و دانشگاه است که باید بهطور کامل تبیین و توضیح داده شود تا این موضوع توسط مخالفین و معاندین مصادره نگردد.لذا وحدت در اهداف کلی، وحدت در ساختن این کشور، حرکت با یکدیگر و عبور در دو خط موازی بدون اصطکاک،از ویژگیهای مهم این وحدت است،وحدت حوزه و دانشگاه به معنای وحدت در هدف است هدف این است که همه به سمت ایجاد یک جامعه اسلامی پیشرفته، مستقل و الگویی برای دیگر کشورها حرکت کنند، بهگونهای که مردم دنیا با نگاه به این جامعه، جرات پیدا کنند که فکر تحول را در ذهن خود بگنجانند و در عمل نیز آن را پیادهسازی کنند.
وحدت حوزه و دانشگاه عبارت است از اینکه این دو کانون علمی، دو مرکز تعلیم و تعلم، از لحاظ اخلاقی و سازمانی به یکدیگر نزدیک شوند و در یک راستا حرکت کنند. یکی از مهمترین دستاوردهای انقلاب اسلامی این بود که دو بخش عظیم فرهنگی که سالها تلاش شده بود از هم دور شوند، با هم متحد شدند. زیرا در کشور ما، همیشه علم و دین در کنار یکدیگر بودهاند.
افرادی مانند ابنسینا، محمد بن زکریای رازی، ابوریحان بیرونی و دیگر علما و دانشمندان دنیای اسلام نیز به همینگونه بودند. متاسفانه از زمانی که غربیان و سیاستمداران صهیونیست و برخی متفکرانی که برای نابودی دنیای اسلام نقشه میکشیدند، علم را همراه با سیاست وارد کشور ما کردند، علم را از دین جدا کردند. این گروهها، صاحبان علم را طرد کردند زیرا علما، علمی را که دشمنان دین و کافران میخواستند ترویج کنند، با دیدی بدبینانه نگاه میکردند و از آن دوری میجستند.
قرن نوزدهم که اوج تحقیقات علمی در دنیای غرب بود، بهطور خاص قرنی بود که علم از دین جدا شد و دین از صحنه زندگی انسانها کنار گذاشته شد. این تفکر در کشور ما نیز اثر گذاشت و دانشگاههای ما بر مبنای غیر دینی پایهگذاری شدند. از این رو، علما و حوزههای علمیه از واقعیتهای زندگی و تحولات دنیای خارج و حوادث عظیمی که در حال وقوع بود، بیخبر ماندند.
از طرف دیگر، دانشگاهها به دست کسانی افتاد که نه از دین، نه از اخلاق اسلامی، نه از اخلاق سیاسی و نه از احساس وجدان نسبت به کشور و ملت خود بهرهای نداشتند. به جز عده معدودی همچون امیرکبیر، دیگران هیچگاه منافع ملت ایران را در برابر منافع بیگانگان برتری نمیدادند و بیشتر به فکر منافع خود یا مسائل دیگری بودند، نه آینده این ملت و کشور.
اینکه ایران و ملت ایران در طی ۲۰۰ سال گذشته که دنیا بهسرعت در حال پیشرفت علمی بود، به یکی از کشورهای عقبافتاده تبدیل شد، تصادفی نیست. دشمنان ممالک اسلامی، بهویژه ایران عزیز، در قرنهای گذشته برای بیگانه کردن نسلهای رو به رشد کشورهای اسلامی از اسلام و ایمان دینی اقدامات متعددی را انجام دادهاند.
استعمارگران برای به شکست کشاندن اعتقادات دینی مردم، برنامهریزیهای دقیقی انجام دادند. جاذبه قهری علم و پیشرفتهای علمی که اروپا به آن دست یافته بود، موجب شد تا جوانانی که برای تحصیل به اروپا و آمریکا میرفتند، هدف تبلیغات ضد اسلامی قرار گیرند. حضرت امام خمینی (ره) با آگاهی کامل از واقعیتهای تاریخی، راهحل مشکلات کشور را در آمیختگی روشنفکران و تحصیلکردگان جدید با دین و ایمان مذهبی میدانستند و بهعلاوه بر لزوم آشنایی روحانیون با پیشرفتهای علمی جهان و روشهای جدید تأکید میکردند.
شهید آیتالله مفتح از جمله کسانی بود که توطئه استعمار در جداسازی دانشگاهیان و روحانیان را بهطور کامل درک کرده بود و برای تحقق وحدت میان این دو قشر مهم جامعه تلاش میکرد. سخنرانیهای ایشان در مسجد دانشگاه برای ترغیب نسل روشنفکر و تحصیلکرده به اسلام، تأثیر بسزایی داشت. بهمناسبت مجاهدت ایشان در راه تحقق وحدت میان حوزه و دانشگاه، روز شهادت آیتالله مفتح بهعنوان روز وحدت حوزه و دانشگاه نامگذاری شد. امیدواریم همگان به این مهم دست یابند که تمام تلاش دشمنان بر جداسازی این دو نهاد علمی مؤثر است.
حوزههای علمیه، بهویژه حوزه علمیه خراسان، همواره به این مهم واقف بودهاند و در جهت تثبیت و استمرار این یادگار انقلاب اسلامی و حضرت امام (ره)، همگام با رهبر خود گام برمیدارند. این حوزهها با ارتباط و تعامل بیشتر با دانشگاهها، مراودات علمی، اخلاقی، دینی و سیاسی خود را پیش میبرند تا امید دشمن در این عرصه را به یأس تبدیل کرده و با اتحاد، رشد و بالندگی کشور را تسریع کنند.
انتهای پیام 313/49
نظر شما