به گزارش خبرگزاری حوزه، در آستانه بلندترین شب سال، به بررسی ریشه‌های تاریخی و معنای واقعی یلدا از دیدگاه آیت‌الله جوادی آملی می پردازیم و ایشان در بیانی روشنگرانه، ضمن تبیین ریشه‌های سریانی این واژه و ارتباط آن با آیین‌های کهن، به چگونگی برگزاری صحیح این مراسم و آداب پسندیده آن اشاره می‌کنند که در ادامه تقدیم شما فرهیختگان می‌شود.

این واژه، سریانی و به معنای «میلاد» است و چون شب یلدا را با تولد حضرت مسیح (علیه السلام) تطبیق می کردند آن را به این نام خوانده اند.

چون ایرانیان این شب را شب تولد میترا (مهر) می دانسته اند، آن را با تلفّظ سریانی اش پذیرفته اند.

در واقع یلدا با نوئل (noel) اروپایی که در ۲۵ دسامبر تثبیت شده، معادل است؛ بنابراین نوئل اروپایی همان شب یلدا یا شب چلّه ایرانی است.

* از سنت‌های شب یلدا، شب‌نشینی، دید و بازدید و صله رحم است

از سنت‌های شب یلدا، شب‌نشینی، دید و بازدید و صله رحم است. چنان‌که بهره‌گیری علمی از فرصت آن با طرح مسایل علمی و تاریخی، خواندن اشعار به ویژه شعر حافظ و تفأّل به اشعار حافظ و... سنت دیگر آن است.

مناسب است مؤمنان در چنین فرصت‌هایی با زوایای زندگی و سیره معصومان (علیهم السلام) در جهت رشد و کمال علمی و معنوی آشنا شوند.

چنان‌که بهره‌گیری علمی از فرصت آن با طرح مسایل علمی و تاریخی، خواندن اشعار به ویژه شعر حافظ و تفأّل به اشعار حافظ و... سنت دیگر آن است.

مناسب است مؤمنان در چنین فرصت‌هایی با زوایای زندگی و سیره معصومان (علیهم السلام) در جهت رشد و کمال علمی و معنوی آشنا شوند.

آنچه در میان مردم مرسوم است که در زمان های خاص، مانند شب یلدا، اشعار حافظ را می خوانند و به آن تفأّل می زنند، یک نوع سرگرمی است.

این سرگرمی، اگر خاطری را مشوش نکند و برای پیشرفت و کمال وی مانعی ایجاد ننماید و بی جهت امید به زندگی را از او نگیرد، اشکالی ندارد.

منبع: مفاتیح الحیات صفحه ۷۶۸ و ۷۶۹