خانم لطیفی استاد مدرسه علمیه فاطمیه محلات در آستانه شب ولادت امام جواد علیه السلام در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاری حوزه در اراک بیان کرد:پیامبر اسلام (ص) به امامت همه امامان دوازدهگانه شیعه ازجمله امامجواد (ع) تصریح کردهاست. امامرضا (ع) نیز فرزند خود امامجواد (ع) را پس از خود امام و حجت خداوند بر مردم به یاران معرفی و امامت ایشان را در کودکی با نبوت عیسیبنمریم(ع) در کودکی مقایسه کرد. همچنین آن حضرت را مانند موسیبنعمران(ع) در مبارزه با طاغوتها شمرد. و با برکتترین مولود برای شیعه دانست.
وی گفت: سن کم امامجواد (ع) پس از شهادت امامرضا (ع) موجب شد عدهای از شیعیان، دربارهٔ امامت ایشان تردید کنند و به چارهجویی برخیزند. آنان با رفتن نزد عبداللهبنموسی، عموی امامجواد (ع) و نیافتن پاسخ پرسشهای خود، او را رها کردند و سرانجام برای آزمودن و نیز استفاده از امامجواد (ع) و حل مشکلات خود نزد ایشان گرد آمدند و حضرت به پرسشها و مشکلات علمی و کلامی و فقهی آنان پاسخ داد و بهویژه شبهههای آنان دربارهٔ امامت خویش را برطرف کرد؛ چنانکه حضرت در حضور هشتاد تن از فقها و ازجمله علمای بغداد و دیگر شهرها به پرسشهای دشوار مردم در مسائل مختلف دینی پاسخ داد.
لطیفی افزود: مأمون عباسی شیفته علم و فضل امامجواد (ع) بود و ایشان را افقه و اعلم به کتاب و سنت از دیگران میشمرد و با کمی سن ایشان را در علم و حکمت و ادب و خرد با مشایخ روزگارخود برابر میشمرد و در مجلسی که یحییبناکثم قاضیالقضات حکومت عباسی، در حضور عدهای از علمای اسلام در بغداد با ایشان ترتیب داد، مراتب فضل و دانش و آگاهی آن حضرت بر همگان روشن شد.
این استاد حوزه خاطر نشان ساخت: بنابراین اماممحمدبنعلی (ع) را از امامان دوازدهگانه و حجت خدا بر مردم و از پیشوایان هدایتکننده شمرده می شود.
وی در ادامه گفت:با استناد به روایات، روز چهارشنبه متعلق به امامجواد (ع) است و سزاوار می باشد که در تعقیب نماز صبح برای در امانماندن از شیطان و نفس اماره به این امام تقرب جسته شود و برای قبول عبادتهای ناقص به آن وجود مقدس شفاعت جسته شود.
لطیفی تصریح کرد: امامجواد (ع) در مکارم اخلاق ممتاز و از کودکی دارای کمالات و اعتماد به نفس بود.
وی اظهار داشت: مردم امامجواد (ع) را به عبادت، پارسایی و شایستگی میشناختند و دانش و پرهیزکاری و زهد و بخشندگیِ ایشان را همانند پدر ایشان شمردهاند.
لطیفی اضافه کرد: امامجواد (ع) در حد توان، به مشکلات مردم بهویژه درماندگان رسیدگی میکرد و برای حل گرفتاریهای مردم از شیعیانِ دارای نفوذ اجتماعی کمک میگرفت و نامه ایشان به حسینبنعبدالله نیشابوری کارگزار سیستان دربارهٔ کمک به یکی از نیازمندان، از آن جمله است.
وی در پایان: همانطور که امامرضا (ع) به فرزند خود سفارش کرد خود را در معرض دیدار با فقرا قرار دهد و اطرافیان مانع از انفاق ایشان به نیازمندان نشوند.
نظر شما