سه‌شنبه ۹ بهمن ۱۴۰۳ - ۰۷:۱۰
لحظه زانو زدن شیطان در روز مبعث

حوزه/ روایات مختلف به روشنی نشان می‌دهد که چهار نقطه عطف در تاریخ نبرد حق و باطل، موجب ناله و زاری شیطان شد: نخست رانده شدن از درگاه الهی، دوم هبوط به زمین، سوم بعثت پیامبر اکرم(ص) که آغاز عصر نوین هدایت بشر بود، و چهارم واقعه غدیر که تداوم راه نبوت را تضمین کرد. جالب آنکه امیرالمؤمنین(ع) با مقام والای معنوی خود، شاهد یکی از این لحظات سرنوشت‌ساز بود؛ مقامی که پیامبر(ص) آن را به صراحت تأیید فرمودند.

به گزارش خبرگزاری حوزه، به مناسبت روز مبعث، روایتی شگفت از لحظات نخستین بعثت پیامبر اکرم(ص) نقل شده است و امیرالمؤمنین علی(ع) از شنیدن ناله شیطان در هنگام نزول وحی خبر می‌دهد؛ ناله‌ای که نشان از شکست و یأس ابلیس در برابر نور هدایت داشت؛ در ادامه روایت و تحلیل آن تقدیم شما فرهیختگان می شود.

در روایت آمده است که امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام فرمودند: «من صدای ناله شیطان را هنگام نزول وحی بر پیامبر(ص) شنیدم». «وَ لَقَدْ سَمِعْتُ رَنَّةَ الشَّیْطانِ حینَ نَزَلَ الْوَحْیُ عَلَیْهِ!»

عرض کردم: «یا رسول الله(ص)، این ناله چیست؟ «قُلتُ : یا رَسولَ اللَّه(ص)! ما هذِهِ الرَّنَّةُ؟»

حضرت(ص) در پاسخ فرمودند: «هَذَا الشَّیْطَانُ قَدْ اَیِسَ مِنْ عِبَادَتِهِ» این شیطان است که از اطاعت شدن مأیوس و ناامید شده و چنین به ناله درآمده است.

سپس پیامبر اکرم(ص) به امام علی(ع) فرمودند: «انَّکَ تَسْمَعُ ما اسْمَعُ وَ تَرَی مَا اَرَی، اِلّا اِنَّکَ لَسْتَ بِنَبِیٍّ! وَلَکِنَّکَ لَوَزِیرٌ وَ اِنَّکَ لَعَلَی خَیْرٍ» همانا تو می‌شنوی آنچه را من می‌شنوم و می‌بینی آنچه را که من می‌بینم الا اینکه تو مقام نبوت نداری و فقط وزیر و کمک کار من هستی و به راه خیر می‌روی.

در روایتی دیگر از امام محمد باقر علیه‌السلام نقل شده است: «رَنَّ إِبْلِیسُ أَرْبَعَ رَنَّاتٍ: یَوْمَ لُعِنَ وَ حِینَ أُهْبِطَ إِلَی الْأَرْضِ وَ حِینَ بُعِثَ مُحَمَّدٌ(ص) و یَوْمَ الغَدیِرُ» ابلیس چهار بار ناله سر زد: روزی که لعن شد، روزی که به زمین آمد، روز بعثت پیغمبر گرامی(ص)، روز غدیر.


این روایات به روشنی نشان می‌دهد که چهار نقطه عطف در تاریخ نبرد حق و باطل، موجب ناله و زاری شیطان شد:

نخست: رانده شدن از درگاه الهی

دوم: هبوط به زمین

سوم: بعثت پیامبر اکرم(ص) که آغاز عصر نوین هدایت بشر بود

چهارم: واقعه غدیر که تداوم راه نبوت را تضمین کرد

جالب آنکه امیرالمؤمنین(ع) با مقام والای معنوی خود، شاهد یکی از این لحظات سرنوشت‌ساز بود؛ مقامی که پیامبر(ص) آن را به صراحت تأیید فرمودند.


منابع:

۱. نهج البلاغه، خطبه ۱۹۰

۲. الخصال، ج ‏۱، ص ۲۶۳

اخبار مرتبط

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha