به گزارش خبرگزاری حوزه، در سومین روز از جشنواره بین المللی فیلم فجر چهار فیلم «رها» حسام فرهمند، «بچه‌های مردم» محمود کریمی، «اسفند» دانش اقباشاوی و «آبستن» مصطفی و محمد طنابنده شب گذشته ۱۴ بهمن روی پرده سینما رسانه در برج میلاد رفتند.
رها درامی تلخ اما تاثیرگذار
فیلم سینمایی «رها» به کارگردانی حسام فرهمند یک ملودرام خانوادگی است که در آن زندگی یک خانواده از طبقه ضعیف جامعه تصویر می‌شود. قصه درباره یک خانواده است که با مشکلات متعدد اقتصادی درگیر است و پدر که نقشش را شهاب حسینی بازی می‌کند تلاش می‌کند به هر طریق ممکن از موانع پیش آمده بر سر راه زندگیشان عبور کند اما هر تلاش با مانعی دیگر روبرو می‌شود و در نهایت خانواده عزادار یک اتفاق ناخوشایند می‌شود.
همان‌گونه که از خلاصه داستان مشخص است قصه فیلم بسیار تلخ است و شاید برای عده‌ای از مخاطبان آزاردهنده باشد اما نیاز قصه چنین تلخی را ایجاد می‌کند تا فیلم بتواند تاثیرگذاری خود را داشته باشد اما این اثر سینمایی به مفاهیمی اشاره دارد که مستقیماً به سبک زندگی مربوط می‌شود خانواده برای حل مشکلات تلاش نمی‌کند راه صحیح و حلال را پیش گیرد برای همین کوشش آنها نه تنها جواب نداده بلکه منتج به اتفاقات ناخوشایند نیز می‌شود.
نکته دیگری که فیلم در پی بیان آن است به نتیجه اعمال انسان‌ها برمی‌گردد فیلم می‌گوید جدا از اینکه در آخرت نتیجه اعمالمان را خواهیم دید در این دنیا نیز با عواقب کارمان مواجه خواهیم شد. همچنین روی تربیت فرزندان تاکید ویژه‌ای شده است. «رها» به والدین می‌گوید تا چه حد باید نسبت به تربیت و رفتار فرزندان خود حساسیت داشته باشد به کارگردان نیز توصیه می‌شود در اکران عمومی اندکی از زمان این کار را کم کند تا مخاطب خسته نشده و اندکی هم از تلخی فیلم کاسته شود.
درباره عوامل فنی فیلم، باید گفت کارگردانی نمره قبولی گرفته و در حوزه بازی نیز اجراهای زیبا از شهاب حسینی و غزل شاکری را شاهد هستیم اما نکته منفی به موسیقی فیلم برمی‌گردد فیلم می‌توانست با بهره‌گیری از موسیقی بیشتر جذابیت کار را اضافه کند اما این اتفاق رخ نداد.
«بچه مردم»؛ روایتی دلچسب از گذشته
«بچه مردم» ساخته محمود کریمی برای کارگردانی که اولین تجربه خود را در سینما پشت سر می‌گذارد اتفاقی خوب است زیرا با توجه به ظرفیت‌های سینمای ایران، این کار توانسته تصویر سازی درست از دهه ۵۰ داشته باشد. قصه درباره ۴ پسر پرورشگاهی است. این چهار دوست وقتی از پرورشگاه بیرون می‌آیند تلاش می‌کنند آینده خود را بسازند در این میان جامعه دستخوش اتفاقات متعددی می‌شود از جمله رخ دادن انقلاب و تسخیر لانه جاسوسی.
«بچه مردم» زبانی طنز دارد اما نقدهای آن پیرامون برخی معضلات اجتماعی گزنده و تاثیرگذار است. در این فیلم سینمایی به اهمیت خانواده و جایگاه آن در تربیت فرزندان نیز پرداخته می‌شود همچنین این کار به والدین پیرامون رفتار به فرزندانشان تذکر داده می‌شود و سعی می‌کند برخی کاستی‌ها را در معرض دید قرار دهد. نگاه به موضوعات مربوط به انقلاب نیز در «بچه مردم» به شکلی کاملاً مستتر رخ داده است.
در بحث مسائل فنی نیز ما اتفاق نسبتاً خوبی را شاهد هستیم. بازی‌ها کاملاً ملموس و دوست داشتنی بوده و فیلمنامه، شخصیت‌پردازی خوبی نسبت به کاراکترهای مختلف دارد. همچنین کارگردان چینش خوبی در میزانسن و دکوپاژ فیلم دارد. درباره رنگ و تصویربرداری فیلم نیز باید به «بچه مردم» نمره خوبی داد. در نهایت باید گفت این اثر می‌تواند در حوزه سینمای طنز یک کار آبرومند محسوب شود.
«اسفند»؛ برشی به زندگی شهید علی هاشمی
فیلم «اسفند» روایتی از زندگی سردار شهید علی هاشمی از سرداران دوران دفاع مقدس است که معروف به سردار هور است. دانش اقباشاوی این فیلم را با حال و هوای فیلم‌های جبهه و جنگ ساخته است. در خلاصه داستان این فیلم آمده: مشکلات متعددی در دوران دفاع مقدس میان بومیان منطقه خوزستان و رزمندگان وجود داشت که در صورت عدم مدیریت و تدبیر از سوی فرماندهان می‌توانست به معضلی جدی تبدیل شود. شهید علی هاشمی با گفتگو و فعالیت با بومیان منطقه، خطوط چالش مردم منطقه با رزمندگان دفاع مقدس را کمرنگ کرد و موجب شد عرب‌ها خود را خالصانه در خدمت دفاع مقدس انقلاب اسلامی قرار داده و در این راه مجاهدت‌های کم‌نظیر از خود نشان دادند و با کمک هم قرارگاه سری متشکل از عرب‌ها برای شناسایی و طراحی و انجام عملیات آبی خاکی را تشکیل دادند که در نهایت منجر به فتح جزایر مجنون شد.
فیلم «اسفند» توانسته روایتی زیبا و دلچسب از زندگی شهید علی هاشمی داشته باشد. فیلم به هیچ وجه دستخوش شعار نشده و آنچه بیان می‌کند شکلی واقعی دارد برای همین تماشاگر با آن ارتباط برقرار می‌کند. این فیلم از معدود داستان‌هایی در حوزه دفاع مقدس است که شعار نداده و تلاش کرده از شهید علی هاشمی تصویری کاملاً واقعی ارائه دهد. کارگردانی دانش اقباشابی در این فیلم نسبت به کارهای قبلی رشد چشمگیری داشته به ویژه صحنه‌های نبرد «اسفند» از امتیازات فنی کار محسوب می‌شود.
بازی‌ها در «اسفند» کاملا شکل واقعی دارد. همچنین کارگردانی امتیاز بالایی می‌گیرد. فیلمنامه این کار یکی دیگر از امتیازات فیلم است. در «اسفند» شخصیت‌ها واقعی بوده و هیچ نشانی از تیپ‌سازی در آنها دیده نمی‌شود. فیلم در صورت اکران و حمایت درست در نمایش عمومی نیز مورد توجه قرار خواهد گرفت.
تنها نکته‌ای که به عنوان نقد به اسفند وارد است زمان طولانی فیلم است. برای همین امید می‌رود کارگردان در اکران عمومی از زمان آن بکاهد.
«آبستن»؛ درامی پرتلیق در کنار معنا
آبستن، ساخته‌ی مصطفی و محمد تنابنده، تجربه‌ای متفاوت در سینمای ایران است که در محدوده‌ای تنگ و پرتنش، دست به آزمونی جسورانه می‌زند. روایت فیلم، سرنوشت چند شخصیت را به هم گره می‌زند که هر یک در تلاطم تصمیمی سرنوشت‌ساز گرفتار شده‌اند. آبستن برای بازیگرانش یک آزمون واقعی است؛ چرا که پلان-سکانس، فضای تمرین‌شده‌ی تئاتر را در بطن سینما قرار می‌دهد. عباس غزالی، توماج دانش بهزادی و سوگل خلیق، همگی در خدمت فضاسازی اثر قرار گرفته‌اند و با کنترل بالا بر دیالوگ و حرکت، تنش را درونی کرده‌اند. غزالی، که همواره در نقش‌های پراضطراب خوش درخشیده، در اینجا نیز حضوری محکم دارد و استیصال درونی شخصیتش را بدون افراط و اغراق نمایش می‌دهد. دانش بهزادی نیز که بیشتر در نقش‌های مکمل دیده شده، فرصت عرض‌اندام بیشتری پیدا کرده و حضوری موثر و ملموس دارد.
فیلم «آبستن» داستان چند جوان را روایت می‌کند که هر کدام با مشکلات شخصی خود دست و پنجه نرم می‌کنند. این افراد در کلبه‌ای در کنار آب در مرز آستارا گرد هم آمده‌اند تا با کمک یک آدم‌پران به صورت غیرقانونی از مرز خارج شوند. اما شرایط به گونه‌ای پیش می‌رود که تصمیمات گذشته آنها به چالش کشیده می‌شود و داستانی پر از تنش و پشیمانی رقم می‌خورد. به لحاظ مفهومی این فیلم اثری است که در آن به عمل صالح و ناصالح توجه می‌شود در این کار بدون اینکه مستقیم گویی شود نتیجه اعمال هر یک از ما پیش روی چشممان قرار می‌گیرد. همچنین در فیلم ستن روی خانواده تاکید ویژه‌ای صورت می‌گیرد منظور اینکه خانواده به عنوان امن‌ترین مکان برای همه ما شناخته می‌شود برای همین به هر قیمتی باید در حفظ آن بکوشیم.
نظر شما