به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه از سمنان، حجت‌الاسلام ذبیحی در جشن در سالن اجتماعات مدرسه علمیه فاطمه بنت اسد(س) بسطام با حضور اساتید و طلاب، دانش آموختگان، ضمن تبریک اعیاد شعبانیه و ایام الله دهه مبارک فجر اظهار داشت: حضرت ابوالفضل العباس (ع) تربیت شده خاندان وحی است پدرش ولیّ خدا و معصوم، برادرانش امام حسن و امام حسین (ع) و مادرش ام البنین با معرفت و با ادب بود.

وی تصریح کرد: علّت نامیده شدن ایشان به ابوالفضل، به خاطر یکی از دو علّت زیر بوده است: ۱- پسری به نام فضل داشت. ۲- چون سراسر زندگی آن حضرت سرشار از فضیلت بوده؛ زیرا ابوالفضل یعنی پدر فضیلت ها. به نظر می‌رسد که علت دوم، مناسب‌تر باشد.

حجت الاسلام ذبیحی افزود: نکته بسیار مهم این است که حدود نیمی از القاب ابوالفضل (ع)، ملهم و متأثّر از شخصیّت مقتدایش امام حسین (ع) و به جهت همراهی، پشتیبانی و یاری نمودن او در طول زندگیِ سراسر فیض و معنویت به ویژه در واقعه کربلاست.

وی در پایان خاطرنشان کرد: این نکته از دو جهت قابل تأمّل است: ۱. قدرت رهبری ذاتی امام که توانسته است استعدادهای مثبت کسی چون حضرت عباس (ع) را به ظهور رسانده و نتیجه تعلیمات دانشگاه علی (ع) را تجلّی بخشد. ۲. تأثیر تعلیمات و آموزش‌های مؤثّر در شخصیّت سپهسالار که از کودکی وی را همراهی نموده است و وجودش در قالب یک مرید، مملوّ از وجود مولایش حسین (ع) بوده است. تسلیم بودن عباس در برابر اراده امام، تصدیقش بر ولایت امام و وفاداری اش نسبت به امام، همگی تشکیل دهنده نمادی بی نظیر از مرید بودن اوست، او جز حسین (ع) نمی‌شناخت و توحیدش را نیز در ارادت به حسین (ع) می‌یافت.

انتهای پیام/