خبرگزاری حوزه | قرآن کریم، رضایت الهی را بالاترین پاداش مؤمنان می داند و می فرماید:

«وَعَدَ اللَّهُ الْمُؤْمِنِینَ وَالْمُؤْمِنَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا وَمَسَاکِنَ طَیِّبَةً فِی جَنَّاتِ عَدْنٍ وَرِضْوَانٌ مِنَ اللَّهِ أَکْبَرُ ذَلِکَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ.» ۱

خداوند به مردان و زنان باایمان، باغهایی از بهشت وعده داده که نهرها از زیر درختانش جاری است؛ جاودانه در آن خواهند ماند؛ و مسکن‌های پاکیزه‌ای در بهشتهای جاودان (نصیب آنها ساخته)؛ و (خشنودی و) رضای خدا، (از همه اینها) برتر است؛ و پیروزی بزرگ، همین است.

شرح:

در میان تمامی مواهب دنیوی و اخروی، آنچه که بر همه چیز برتری دارد، مقام رضایت الهی است. به عبارتی، اگر کسی در امور خود فقط به دنبال رضایت الهی باشد، به راستی که همه نعمت ها، زیبایی ها و پاداش های دنیوی و اخروی را برای خود خریده است.

اگر کسی جز برای رضای الهی عمل کند، چیزی جز خسران و حسرت نصیب او نخواهد شد؛ چرا که انسان همواره در طول حیات خویش با سه نوع رضایت مواجه است: رضایت نفس، رضایت خلق و رضایت خدا.

آری، به دنبال رضایت نفس و رضایت خلق بودن، مادامی که در چارچوب رضایت الهی باشند مانعی ندارد، اما اگر اعمال انسان برای غیر رضایت خداوند انجام شد، خسران دنیوی و اخروی را در پی خواهد داشت.

شخصی از اهالی کوفه در نامه ای از امام حسین علیه السلام پرسید که خیر دنیا و آخرت در چیست؟

امام علیه السلام بعد از حمد و ثنای الهی در پاسخ فرمود:

«هرکه خشنودی خدا را با ناخشنودی مردم بطلبد، خداوند او را از امور مردم بی نیاز کند و هرکه خشنودی مردم را با ناخشنود کردن خدا بجوید، خداوند او را به مردم واگذارد.» ۲

و به راستی که اگر کسی به حال خود رها شود و یا به مردمی که تمام همّ و غمش رضایت آنها بود واگذار شود، تمام هستی و دارایی خود را باخته است.

راه ملاقات با امام زمان (عج)

در دعای ندبه خطاب به امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف اینگونه عرض می کنیم:

«هَلْ إِلَیْکَ یَابْنَ أَحْمَدَ سَبِیلٌ فَتُلْقی؟»

ای پسر احمد! آیا راهی برای ملاقات تو وجود دارد؟

برای یافتن پاسخ این سؤال به حدیث شریف معراج رجوع می کنیم. در بخشی از این حدیث به پاداش کسی که برای رضایت خدا کار می کند اشاره شده است.

خداوند خطاب به پیامبر صلی الله علیه وآله وسلّم می فرماید:

«فَمَنْ عَمِلَ بِرِضَایَ أُلْزِمُهُ ثَلاَثَ خِصَالٍ: ...»

هر کس طبق رضایت من عمل نماید سه خصلت را با او همراه می کنم:

خصلت سوم از این قرار است:

«مَحَبَّةً لاَ یُؤْثِرُ عَلَی مَحَبَّتِی مَحَبَّةَ اَلْمَخْلُوقِینَ فَإِذَا أَحَبَّنِی أَحْبَبْتُهُ وَ أَفْتَحُ عَیْنَ قَلْبِهِ إِلَی جَلاَلِی وَ لاَ أُخْفِی عَلَیْهِ خَاصَّةَ خَلْقِی.»

محبّتی به او بچشانم که هیچ گاه محبت مخلوق را بر محبت من ترجیح ندهد. آن گاه که محبت مرا به دل گرفت او را دوست می دارم، و چشم دلش را به روی جلال و عظمتم بگشایم و بندگان خاصّم را از او پنهان نمی کنم.» ۳

آیا کسی بنده ای خاص تر از امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف در عصر حاضر سراغ دارد؟

در عصر غیبت که بنا به مصالحی، خداوند متعال اماممان را در پسِ پرده غیبت قرار داده است، با معیار و ملاک قرار دادن این شرط الهی (فَمَنْ عَمِلَ بِرِضَایَ) می توانیم – در صورت مصلحت الهی – به دیدار یار مشرّف شویم.

هر که به دیدار تو نایل شود           یک شبه حلال مسائل شود

پی نوشت ها:

۱. سوره توبه، آیه ۷۲

۲. قَالَ اَلصَّادِقُ عَلَیْهِ السَّلاَمُ: «أَنَّ رَجُلاً مِنْ أَهْلِ اَلْکُوفَةِ کَتَبَ إِلَی أَبِی اَلْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ عَلَیْهِ السَّلاَمُ یَا سَیِّدِی أَخْبِرْنِی بِخَیْرِ اَلدُّنْیَا وَ اَلْآخِرَةِ فَکَتَبَ صَلَوَاتُ اَللَّهِ عَلَیْهِ بِسْمِ اَللّهِ اَلرَّحْمنِ اَلرَّحِیمِ أَمَّا بَعْدُ فَإِنَّ مَنْ طَلَبَ رِضَا اَللَّهِ بِسَخَطِ اَلنَّاسِ کَفَاهُ اَللَّهُ أُمُورَ اَلنَّاسِ وَ مَنْ طَلَبَ رِضَا اَلنَّاسِ بِسَخَطِ اَللَّهِ وَکَلَهُ اَللَّهُ إِلَی اَلنَّاسِ وَ اَلسَّلاَمُ.» (بحارالانوار، ج ۶۸، ص ۲۰۸)

۳. بحار الانوار، ج ۷۴، ص ۲۱.

تهیه شده در سرویس علمی-فرهنگی خبرگزاری حوزه