خبرگزاری حوزه | امیرالمؤمنین علیه السلام در نهج البلاغه، پیرامون عظمت برطرف نمودن اندوه از چهره دیگران اینگونه می فرمایند:

«مِنْ کَفَّارَاتِ الذُّنُوبِ الْعِظَامِ، إِغَاثَةُ الْمَلْهُوفِ وَ التَّنْفِیسُ عَنِ الْمَکْرُوبِ.» ۱

از جمله کفاره های گناهان بزرگ، به فریاد بیچاره و مظلوم رسیدن و تسلّی دادن به افراد غمگین است.

شرح:

یکی از سفارشات اکید اسلام، برطرف نمودن غم و اندوه از چهره برادر مؤمن است. گره گشایی از کار خلق الله آثار عظیمی دارد که شاید با هیچ عمل دیگری قابل مقایسه نباشد.

امام صادق علیه السلام در روایتی، پیرامون عظمت برطرف نمودن اندوه از برادر مؤمن اینگونه می فرمایند:

«إذا بَعَثَ اللّهُ المؤمنَ مِن قَبرِهِ خَرَجَ مَعهُ مِثالٌ یَقدُمُ أمامَهُ، کُلَّما رَأی المؤمنُ هَوْلاً مِن أهوالِ یَومِ القِیامَةِ قالَ لَهُ المِثالُ: لا تَفزَعْ و لا تَحزَنْ ... فیقولُ لَهُ المؤمنُ: ... مَن أنتَ؟ فیقولُ: أنا السُّرورُ الذی کُنتَ أدخَلتَ علی أخیکَ المؤمِنِ.» ۲

چون خداوند مؤمن را از گورش درآورد، مثالی با او خارج شود که در جلو او راه می رود و هرگاه مؤمن یکی از صحنه های هراس انگیز روز قیامت را ببیند، آن مثال به او می گوید: نترس و غم به خود را مده ... مؤمن به او می گوید: ... تو کیستی؟ مثال می گوید: من همان شادی و سروری هستم که به برادر مؤمنت رساندی.

اینکه گفته اند: «تو نیکی کن و در دجله انداز - که ایزد در بیابانت دهد باز»،۳ در واقع سخت ترین بیابانی که هر انسانی دچارش خواهد شد و مفرّی از آن نیست، صحرای محشر و قیامت است که از آن به عنوان «روز دردناک»۴، «روز عبوس و بسیار هولناک»۵ و... یاده شده است. لذا نیکی کردن و در دجله انداختن در دنیا، سرور و شعفی برای انسان در صحرای محشر و به هنگام حساب و کتاب سخت روز قیامت ایجاد می کند که لذتش با هیچ لذت دیگری قابل مقایسه نخواهد بود.

در روایتی بسیار قابل تأمل، رسول گرامی صلی الله علیه وآله وسلم، مردم را اهل و عیال خداوند معرفی می کند و محبوب ترین مردم را کسی می داند که به اهل و عیال خداوند نفعی برساند.

«اَلْخَلْقُ عِیَالُ اَللَّهِ فَأَحَبُّ اَلْخَلْقِ إِلَی اَللَّهِ مَنْ نَفَعَ عِیَالَ اَللَّهِ وَ أَدْخَلَ عَلَی أَهْلِ بَیْتٍ سُرُوراً.» ۶

خلق خدا عیال خدایند، و محبوبترین مردم نزد خدا کسی است که به عیال خدا سود دهد و برای اهل بیتی سرور و شادی فراهم آورد.

تصور کنید شخصی را که در غیاب شما، به خانواده شما و به هنگام گرفتاری آنها محبتی کرده و گره از کار خانواده و اهل و عیال شما باز نموده است. به طور حتم، نگاه محبت شما متوجه آن شخص خواهد شد و تمام تلاش خود را در صدد جبران عمل آن فرد مبذول خواهید داشت؛ چرا که آن زمانی که اهل و عیال شما در گرفتاری و مشکلات به سر می بردند، آن شخص آمده و اندوه را از چهره اهل و عیال شما برطرف نموده است.

حال، همین مسئله را – با توجه به کلام حضرت رسول صلی الله علیه وآله وسلم - در مورد خداوند تصور کنید. خدایی که همه خزائن غیب آسمان ها و زمین به دست اوست.

کسی که از چهره اهل و عیال خداوند اندوهی را برطرف سازد، پاداش او چه خواهد بود؟ ...

به احسانی آسوده کردن دلی

به از اَلْف رکعت به هر منزلی ۷

پی نوشت ها:

۱. نهج البلاغه، حکمت ۲۴.

۲. کافی، ج ۲، ص ۱۹۰.

۳. سعدی.

۴. «إِنِّی أَخَافُ عَلَیْکُمْ عَذَابَ یَوْمٍ أَلِیمٍ.» هود/ ۲۶.

۵. «إِنَّا نَخَافُ مِنْ رَبِّنَا یَوْمًا عَبُوسًا قَمْطَرِیرًا.» انسان/ ۱۰.

۶. کافی، ج ۲، ص ۱۶۴.

۷. بوستان سعدی.

تهیه شده در سرویس علمی-فرهنگی خبرگزاری حوزه