حجت‌الاسلام والمسلمین غفارفام، استاد اخلاق حوزه علمیه خراسان در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری حوزه در مشهد، به شرح و تفسیر دعای روز پنجم این ماه پرداخت و با پرداختن به ابعاد اخلاقی و تربیتی آن، راهکارهایی برای بازگشت به سوی خداوند متعال مطرح ساخت.

وی با بیان اینکه دعای روز پنجم ماه مبارک رمضان، دارای سه محور اصلی طلب فهم مستقیم، ‌ استغفار و طلب آمرزش است، اظهار داشت: حضرت در این دعا از خداوند می‌خواهد که او را به فهم درست و صراط مستقیم هدایت کند و او را در زمره بندگانی قرار دهد که از درگاه الهی آمرزش می‌طلبند و در نهایت، به مرحله‌ای از بندگی و شناخت برسد که در زمره اولیای مقرب خداوند جای گیرد.

حجت‌الاسلام والمسلمین غفارفام با تشریح جایگاه استغفار در نظام اخلاقی اسلامی، آن را راهکاری بزرگ برای بازگشت به خداوند برشمرد و در این خصوص توضیح داد: استغفار، فراتر از یک عذرخواهی معمولی است، در استغفار، فرد باید متوجه خطاها و ظلم‌هایی که به خود و دیگران روا داشته، باشد و با تمام وجود از خداوند طلب بخشش کند، معنای واقعی استغفار این است که فرد نه‌تنها گذشته را جبران کند، بلکه وعده دهد که دیگر به سمت گناه بازنمی‌گردد و برای تغییر واقعی در رویکرد و رفتار خویش آماده باشد.

این استاد اخلاق، با بیان تفاوت عفو و غفران در مفاهیم قرآنی، خاطرنشان کرد: عفو الهی به معنای بخشیدن مطلق گناه است، اما غفران شامل پوشاندن و بخشیدن هم‌زمان گناه می‌شود، هنگامی که خداوند انسان را مورد غفران قرار می‌دهد، نه‌تنها گناهان او را می‌بخشد بلکه آثار آن را نیز از زندگی او پاک می‌کند، این همان ویژگی شگفت‌انگیز غفران الهی است که به انسان اجازه می‌دهد بدون سنگینی آثار گناه، زندگی جدیدی آغاز کند.

رحمت الهی و انتظار خداوند برای بازگشت بندگان

وی به لطف بی‌کران الهی نسبت به بندگان اشاره کرد و به تشریح داستانی از گفت‌وگو خداوند با حضرت موسی(ع) پرداخت و بیان کرد: خداوند به حضرت موسی(ع) فرمود: اگر افرادی که به من پشت کرده‌اند می‌دانستند چگونه با اشتیاق منتظر بازگشت آنان هستم، از شدت شوق جان می‌سپردند، نگاه خداوند به بنده گناهکار، نگاهی سرشار از محبت، پذیرش و انتظار برای بازگشت است، اما این شوق و لطف بی‌اندازه الهی، مستلزم اقدامی از سوی انسان نیز می‌باشد.

حجت‌الاسلام والمسلمین غفارفام تأکید کرد: انسان باید به هنگام خطا و گناه، مسیر بازگشت را گم نکند و به سرعت برای جبران به سوی خداوند حرکت کند.

وی خاطرنشان کرد: نخستین وظیفه انسان پس از گناه، توبه و استغفار است، خداوند همواره برای پذیرش بندگان آماده است، این ما هستیم که باید تصمیم بگیریم از خودمان خارج شویم، اشتباهاتمان را بپذیریم و به سوی او برگردیم، خداوند در آیه «و من یعمل سوءا او یظلم نفسه ثم یستغفرالله یجد الله غفورا رحیما» به روشنی می‌فرماید که هرکس مرتکب گناه شود و سپس استغفار نماید، خداوند او را با مهربانی و غفران می‌پذیرد.

بندگی، ریشه همه مقامات اخلاقی

حجت‌الاسلام والمسلمین غفارفام یکی دیگر از درخواست‌های مطرح‌شده در دعای روز پنجم ماه رمضان را قرار گرفتن در زمره «عباد صالح» دانست و این بخش از دعا را یادآور مقامی رفیع برشمرد و اظهار کرد: بندگی، ریشه همه مقامات معنوی و اخلاقی انسان است، کسی که مفهوم بندگی را عمیقاً درک کند، به مقام توحید و شهود الهی نزدیک می‌شود، بنده‌ای که به عظمت و رحمت خداوند باور داشته باشد، به خود شأن و منزلتی قائل نخواهد شد و تمامی اراده و تفکرات خود را در مسیر رضایت الهی قرار می‌دهد، این همان پروازی است که قرآن از آن یاد می‌کند: «سبحان الذی اسری بعبده» که به روشنی می‌گوید بندگی، آغاز تعالی معنوی است.

وی با تأکید بر اینکه مقام عبودیت، انسان را به اولیای مقرب نزدیک می‌کند، تصریح کرد: کسی که به حقیقت بندگی می‌رسد، خود را همواره تحت مراقبت و نظارت خداوند می‌بیند، این باور که خداوند در هرلحظه انسان را مشاهده می‌کند، تمام رفتارهای انسان را متحول کرده و او را به سوی مسیرهای صالح سوق می‌دهد.

دعا برای بندگی و سعادت در دعای پنجم رمضان

این استاد اخلاق حوزه علمیه خراسان با استناد به دعای روز پنجم، گفت: خداوندا ما را از مستغفرانی قرار بده که ضمن طلب آمرزش، به رفتار و باورهای خود تغییر واقعی بخشند، ما را جزو بندگان صالحی قرار ده که شایسته رحمت تو هستند و در نهایت به مقام قرب اولیای الهی نائل می‌شوند.

انتهای پیام. /