به گزارش خبرگزاری حوزه، نویسنده این رمان، خانم مریم راهی است که در آن کوشیده تا برای مخاطبان ادبیات دینی و برای انواع سلایق جامعه، حرف‌هایی جدی و تازه داشته باشد.

بستر اصلی این رمان بیان فرازهایی از زندگانی ام المؤمنین، حضرت خدیجه کبری (س) است. نویسنده موقعیت زمانی روایت خود را از ساعت‌های منتهی به ولادت حضرت فاطمه زهرا (س) شروع نموده و با توصیف توأمان موقعیت منزل، ذهنیت حضرت خدیجه و مردمان شهر را که نمایندگانی از آن‌ها به‌بهانه‌هایی به منزل پیامبر رفت‌وآمد دارند، داستانی تعریف می‌کند که بیشتر از جذابیت‌های قصه‌پردازانه، از منظر روایت لذت‌بخش است.

خانم راهی به‌دلیل نیت خود برای جلب بخش وسیعی از مخاطبان، با وجود انتخاب یک زاویه‌دید غالب، به‌صورت متناوب نقطه نگاه پرداخت روایت را تغییر می‌دهد. درواقع چندین روایت موازی را با چند زاویه‌دید به‌ظاهر متفاوت با یکدیگر در دل داستان نشانده است.

نویسنده در این اثر راوی سکنات و وجنات خدیجه کبری(س) در آستانه میلاد حضرت صدیقه اطهر فاطمه زهرا(س) است و در این کار به‌زیبایی هرچه‌تمام‌تر، تصویری مینیاتوری و بسیار تأثیرگذار از شیفتگی بانوی بزرگ اسلام به پیامبر اکرم را تصویر کرده است. خلق صحنه‌هایی چون عطرآمیزشدن بدن کودکانی که پیامبر آنان را نوازش می‌کرد و دیالوگ‌هایی که نمایانگر گفت‌وگوی رسول الله(ص) با خدیجه است، از جمله درخشان‌ترین و ماندگارترین بخش‌های این رمان به شمار می رود.