به گزارش خبرگزاری حوزه از اصفهان، آیت‌الله سید ابوالحسن مهدوی، پیش از ظهر امروز در تفسیر دعای چهل و هفتم صحیفه سجادیه پیرامون معارف توحیدی توسط امام چهارم اظهار کرد: در این دعا، امام سجاد به حمد الهی پرداخته و با بیان سی مورد حمد متفاوت، به بیان خلوص و عمق معارف توحیدی می پردازد.

وی افزود: این حمدها با عبارات متنوعی آورده شده‌اند و هیچ‌یک تکراری نیست، در این دعا، امام اشاره می‌کند که انسان‌ها گاهی ذکری می‌گویند و ملائک کاتب، افکار و اعمال ما را با نیت‌ها می‌نویسند و روایت شده است که گاه انسان ذکری می‌گوید که ملائک از نوشتن آن عاجز هستند و خداوند به آنان می‌گوید که آن ذکر را بنویسند، یکی از این اذکار عبارت «الحمدالله کما هو اهله» است که به معنای حمد خدا به گونه‌ای است که او اهلش است، نه به گونه‌ای که انسان‌ها می‌گویند.

عضو خبرگان رهبری تصریح کرد: در این دعا، امام تاکید می‌کند که ذهن انسان محدود است و نمی‌تواند به طور کامل حمد خدا را بجا آورد، او بیان می‌کند که انسان‌ها باید حمدی انجام دهند که شایسته خداوند است، نه محدود به ذهن خودشان و این حمد باید به گونه‌ای باشد که کیفیت آن تمام بی‌نهایت را فرا گیرد و هیچ موجودی جز خدا نتواند آن را بنویسد.

امام جمعه موقت اصفهان ادامه داد: این حمد شایسته هیچ‌یک از انسان‌ها و مخلوقات نیست و باید برای تقرب به خدا انجام شود، چرا که او تنها واجب‌الوجود است و دیگران ممکن‌الوجود، همه وجود و صفات ما از خداوند است و او بالاتر از هر چیزی است و شریکی ندارد؛ انسان‌ها باید بدانند که نعمت‌هایی که از خدا دریافت می‌کنند، باید به درستی تشکر کنند، تقرب به خداوند در تقرب به امام زمان تجلی می‌یابد.

وی بیان کرد: امام سجاد از خدا می‌خواهد که حمدی بجا آورد که نعمت‌های بعدی را به همراه داشته باشد و نعمت‌های ازلی را نیز در بر گیرد، این حمد باید با گذشت زمان متضاعف شود و هرگز کاهش نیابد، حمدی که امام از خدا می‌خواهد، باید به گونه‌ای باشد که ملائک از نوشتن آن عاجز باشند و بیشتر از آن مقداری باشد که کاتبین بنویسند، امام همچنین می‌خواهد که این حمد به عرش خداوند برسد و پاداش آن از جانب خدا کامل شود و مزدش تمامی مزدها را فرا گیرد، سپاسی که ظاهر و باطن آن با صدق نیت و فکر انسان همراه باشد.