خانم نجار زادیان، معاون فرهنگی مدرسه علمیه فاطمیه محلات در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری حوزه در اراک اظهار داشت: بنا بر تاریخ، پس از جنگ نهروان و شکست خوارج در برابر امام علی (علیه السلام)، بازماندگان این گروه برای عزاداری در مکه گرد هم می‌آمدند و ضمن بحث دربارهٔ ائمهٔ معاصر خود، مسئولیت فتنه‌انگیزی‌ها را به گردن امام علی(ع) و معاویه می‌انداختند. در این میان، یکی از افراد قبیله اشجع با انتقاد از عمرو بن عاص، سه نفر از خوارج را به کشتن این سه شخصیت سیاسی ترغیب کرد.

معاون فرهنگی مدرسه علمیه فاطمیه محلات تصریح کرد: ابن ملجم مرادی مسئولیت قتل امام علی (ع) را پذیرفت و دو نفر دیگر برای کشتن معاویه و عمرو بن عاص تعیین شدند.

وی افزود: قرار بر این بود که این افراد در شب نوزدهم ماه مبارک رمضان، هنگام نماز صبح، اقدام کنند. ابن ملجم که برای آماده‌سازی خود به کوفه رفته بود، در این میان با قطام، دختر اخضر تیمیه آشنا شد و به او ابراز علاقه کرد. قطام که به خاطر کشته شدن نزدیکانش در جنگ نهروان از امام علی (ع) کینه‌ به دل داشت، شرط ازدواجش را کشتن امام قرار داد.

نجار زادیان گفت: در نهایت، ابن ملجم و دیگران در سحرگاه نوزدهم رمضان در مسجد کوفه گرد آمدند. ابن ملجم با ضربه‌ای به سر امام، جان ایشان را گرفت و امام در لحظهٔ شهادت به خداوند قسم خورد که رستگار شده است.

وی خاطرنشان کرد: این واقعه نشان‌دهنده فاجعه‌ای عظیم در تاریخ اسلام است که پیامدهای آن تا پایان تاریخ ادامه یافت.

نجار زادیان ابراز کرد: شهامت و فداکاری امام علی (ع) به عنوان یکی از بزرگترین شخصیت‌های تاریخ اسلام، در ذهن و دل مسلمانان برای همیشه باقی خواهد ماند.

انتهای پیام. /