به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه در تهران، در ادامه سلسله‌ نشست‌های «مفاخرُنا» با نگاهی نو به چهره‌های ماندگار مدرسه مروی، حجت‌الاسلام والمسلمین محمدصادق ابوالحسنی (منذر)، طی سخنانی به تبیین ابعاد علمی، سیاسی، اقتصادی و معنوی آیت‌الله حاج ملاعلی کنی پرداخت و این عالم مجاهد را یکی از ستون‌های استوار تاریخ فقاهت شیعه و نماد حوزه انقلابی دانست.

آغاز جلسه با حضرت حمزه و سیدالکریم

حجت الاسلام ابوالحسنی در این مراسم که روز سه شنبه ۲۵ فروردین‌ماه در سالن گفتمان حوزه علمیه مروی برگزار شد، با اشاره به تقارن نشست با روز گرامیداشت حضرت حمزه سیدالشهدا و حضرت عبدالعظیم حسنی (سیدالکریم) گفت: نخستین‌بار که مسلمانان لباس سیاه بر تن کردند، در سوگ حضرت حمزه بود و حضرت رسول(ص) از شدت اندوه دچار بی‌هوشی شدند. امروز نیز یاد سیدالکریم را گرامی می‌داریم؛ بزرگواری که امام رضا(ع) او را واسطه سلام خود به شیعیان قرار داد.

مدرسه مروی؛ ریشه‌دار در تاریخ و فرهنگ تهران

این پژوهشگر تاریخ معاصر گفت: مدرسه مروی با قدمتی بیش از ۲۰۹ سال، نقشی اساسی در تحولات علمی، سیاسی و فرهنگی تهران داشته است.

وی با اشاره به مدارسی چون صدر، دارالشفاء، حکیم و رضاقلی‌خان، مدرسه مروی را مهم‌ترین مرکز علمی عصر قاجار توصیف کرد که توسط حاج محمدحسین خان مروی بنیان گذاشته شد.

فقهای برجسته در مدیریت مدرسه

حجت الاسلام ابوالحسنی افزود: مدیران مدرسه مروی، هر یک از ستارگان تاریخ فقاهت بوده‌اند. از میرزا مسیح مجتهد تهرانی تا میرزای آشتیانی، ملا محمد عاملی و در رأس آنان آیت‌الله ملاعلی کنی که حدود ۲۴ سال تولیت مدرسه را عهده‌دار بود.

شاگرد ممتاز صاحب جواهر و هم‌نشین شیخ انصاری

وی با ذکر داستانی از توسل ملاعلی کنی به حضرت حر، گفت: این فقیه وارسته در اوج فقر، با توسل به اهل‌بیت(ع) به مقام علمی و اجتماعی رسید.

حجت الاسلام ابوالحسنی با اشاره به مسیر علمی آیت‌الله کنی، وی را یکی از چهار شاگرد ممتاز صاحب جواهر برشمرد که نامش در کنار شیخ العراقین و میرزا نهاوندی آمده است.

وی افزود: رساله فقهی ملاعلی در عصر شیخ انصاری منتشر شد و ایرانیان بسیاری از وی تقلید می‌کردند.

حوزه علمیه‌ای ستاره‌گون در پایتخت

حجت الاسلام ابوالحسنی با تأکید بر نقش بی‌بدیل ملاعلی کنی در ارتقاء مدرسه مروی، گفت: در آن زمان، حوزه علمیه قم هنوز مطرح نبود و این مدرسه مروی بود که ستاره درخشان حوزه‌های ایران محسوب می‌شد.

این پژوهشگر گفت: ملاعلی کنی از سال ۱۲۸۲ قمری و حدود ۱۶۰ سال پیش، به مدت ۲۴ سال تولیت مدرسه مروی را بر عهده داشت. شخصیتی بود جامع‌الاطراف؛ از علم و فقاهت تا اقتصاد، سیاست و امور اجتماعی.

ابوالحسنی بیان کرد: ایشان با روحیه‌ای عاشقانه نسبت به اهل‌بیت(ع)، مدرسه مروی را به کانون شعائر دینی در تهران تبدیل کرد. نه‌تنها در ارتقای علمی مدرسه موفق بود، بلکه از نظر معیشت طلاب و کمک به نیازمندان، خدمات شایانی ارائه داد. فتاوای ایشان، تأثیرگذار و اجتماعی بود؛ گاه از اموال شخصی خود بین مردم نیازمند تقسیم می‌کرد. دوران مدیریت او، رنگ و بویی سیاسی به مدرسه بخشید و نمازهای جماعت باشکوه و مراسم مذهبی تأثیرگذار را احیا کرد.

فقیهی در برابر استعمار و استبداد

این پژوهشگر حوزه تاریخ اقدامات سیاسی ملاعلی کنی را چنین برشمرد: مقابله با فرقه بابیه، استعمار انگلیس، استبداد داخلی و نقش مؤثر در عزل میرزاحسین خان سپهسالار، بخشی از فعالیت‌های اجتماعی و سیاسی این فقیه بصیر بود.

عاشورای تهران در روز وداع با کنی

در بخش پایانی سخنانش، حجت الاسلام ابوالحسنی با اشاره به تشییع باشکوه آیت‌الله ملاعلی کنی، گفت: تهران در زمان رحلت ایشان، حال و هوایی عاشورایی داشت. دسته‌های عزاداری از مسلمان و غیرمسلمان در سوگ این عالم بزرگ به خیابان‌ها آمدند و پیکر وی پس از چهار روز به خاک سپرده شد.

پیشنهاد نهایی حجت الاسلام ابوالحسنی

وی در پایان تأکید کرد: طلاب و مسئولان مدرسه مروی باید الگوی مدیریت دینی، علمی و مردمی ملاعلی کنی را سرمشق خود قرار دهند؛ همان که با عشق به اهل‌بیت(ع) و مقاومت در برابر ظلم، مرجعیت اجتماعی و معنوی را برای حوزه احیا کرد.