سرویس علمی- فرهنگی مرکز خبر حوزه، به همین مناسبت گفتاری از دکتر عصامالعماد مستبصر یمنی در افشاگری علیه وهابیت که در مرکز پژوهشهای اعتقادی «مرکز الابحاث العقائدیه» در قم ایراد شده تقدیم میکند.
دکتر عصام العماد در این نشست گفت: ما پس از سالها شاهد این هستیم که علمای اهل سنت علیه وهابیت مقاله مینویسند وحتی در خود عربستان مقالاتی علیه سلفیون و وهابیت نوشته میشود و این نشاندهنده فروپاشی وهابیت در تمام عرصههاست.
* نگاه متفاوت اهل سنت و وهابیت به اهل بیت(ع)
وی افزود: در نظر اهل سنت، محبت اهل البیت علیهم السلام یکی از فرائض و از ارکان دین اسلام است و ما در جهان اسلام میبینیم مقالاتی حتی در خود عربستان علیه وهابیت نوشته میشود
این مستبصر دینی در خصوص مقایسه دیدگاه اهل سنت و وهابیت پیرامون امیرالمؤمنین(ع) و مباحثی چون توسل و تبرک گفت: متأسفانه امروزه آنچه به عنوان نظر اهل سنت در جهان در خصوص امام علی(ع) واهل بیت(ع) مطرح میشود دیدگاه وهابیت است؛ زیرا آنان به تبلیغات وسیعی در این خصوص پرداختهاند.
وی در جواب این سوال که علت اینکه وهابیت نسبت به امیرالمؤمنین هیچ محبتی ندارند، چیست؟ بیان کرد: یکی از علمای اهل سنت به نام شیخ قندوزی صاحب کتاب «ینابیع الموده» میگوید؛ علت آن است که محبت پیدا کردن، متوقف بر مطالعه فضائل اهل البیت است و چون وهابیت مطالعاتی در این خصوص ندارند، خود را از بسیاری از معارف محروم کردهاند، لذا به آنان محبت ندارند تا جایی که شیخ محمد سعید رمضان البوتی تصریح میکند: وهابیت بویی از محبت رسول الله(ص) نبرده و محبت ایشان را درک نکردهاند.
عصام العماد افزود: درک محبت رسولالله دارای آثار و برکاتی است، محبت نسبت به اهلالبیت(ع) و توسل و زیارت و شفاعت ایشان فرع بر شناخت معارف آنها است که در صورت نبود آن، اثرات مذکور هم وجود ندارد.
*هیچ احساسی به حرم پیامبر نداشتم
وی ادامه داد: قبل از اینکه به مذهب اهلالبیت(ع) وارد بشوم به مدینه منوره رفتم و به مدت یک ماه در آنجا بودم ولی هیچ احساسی نسبت به حرم پیامبر(ص) نداشتم، چون به ما یاد داده بودند که اینگونه احساسات بدعت و حرام است.
عصام العماد افزود :علمای اهل سنت کتابهای زیادی در باره فضائل اهل البیت نوشتهاند؛ از جمله آنها «فی مناقب اهل البیت الذی نزل فی القرآن» و کتاب «فضائل علی و زهرا و سبطین» و یا کتاب «احمد بن حنبل» یا «الامام علی امام الامة» و یا «عبقریة الامام علی» میباشد.
* اهل سنت منابع وهابیت را سست میدانند
وی به بیان اشکال دیگری از وهابیت پرداخت و گفت: یکی از مشکلات وهابیت، در باره فضائل اهلالبیت(ع) اکتفاء به کتاب ابنجوزی میباشد که به اذعان متخصصین اهل سنت در علوم حدیث این کتاب، کتاب مورد اطمینان وعلمی از جهت علم حدیث نمی باشد و مورد وثوق نیست و حتی «الامام الحافظ» که یکی از علمای بنام و مورد قبول اهل سنت است در کتاب خودش به نقد این کتاب پرداخته است.
سخنران این نشست در ادامه به مورد دیگری از اختلاف بین وهابیت و اهل سنت اشاره کرد و افزود: امام احمد بن حنبل، جملهای درباره فضائل امیر المومنین داردکه ابن تیمیه میگوید؛ این دروغی است که به او نسبت دادهاند و گفته است شأن امام حنبل بالاتر از این است که این جمله را بیان کند و آن جمله این است: «فضائلی امیر المومنین دارند که هیچ کس از صحابه آنها را ندارد».
وی ادامه داد: از طرفی علمای اهل سنت چه قدماء وچه متاخرین، اجماع دارند، که کلام احمد بن حنبل درست است، مثلا ابو ولید ابن شحنه در کتاب "روضة الناظر "می گوید: فضائل زیادی امیرالمومنین دارد، تا جایی که امام حنبل میگوید: ایشان فضائلی دارد که غیر از او این صفات را ندارد» و همچنین «حاکم نیشابوری» و "اسماعیل بن قاضی" به این مطلب اشاره کردهاند.
* اهل سنت امام علی(ع) را اعلم صحابه میدانند
عصام العماد درباره اختلاف اهل سنت و وهابیت در باره علم امام(ع) اشاره کرد و گفت: وهابیت معتقدند؛ خلفاء ثلاث نسبت به امیر المومنین(ع)، اعلم بودهاند و ادعا کردهاند که این مطلب در بین اهل سنت اجماعی است، ولی میبینیم علمای سنی خلاف این نظر را دارند و این نظر خود وهابیت است که به تمام اهل سنت نسبت میدهند، مثلا شیخ ابن طلحه الشافعی در بخش «مناقب آل رسول» به روایتی از پیامبر(ص) استناد میکند که فرموده "المرء علی دین اخیه "و سپس ادامه میدهد: که رابطه محکمی از جهت روحی و فکری بین علی(ع) و رسول خدا(ص) بوده است و وقتی انوار الهی بر پیامبر(ص) نازل میشد، علی علیه السلام هم از آن بهره مند میشد و اگر کسی را بر علی(ع) ترجیح دهیم، در واقع بر رسول الله(ص) ترجیح دادهایم، وی در پایان استدلال میکند که امیر المومنین(ع) اعلم مردم بعد از رسول الله صلی الله علیه وآله است. همچنین افراد دیگری از علمای اهل سنت به رد اعتقاد وهابیت پرداختهاند که از آن جمله میتوان به کتاب "امام علی(ع) امام الائمة "نوشته احمد حسن باغوری و کتاب "امام علی(ع) امام العارفین "نوشته شیخ احمد الصدیق الغماری المالکی اشاره کرد که ثابت میکنند، امام علی(ع) اعلم مردم بوده و تصریح میکنند که این از مسلمات بین اهل سنت است.
در جای دیگر ابن طلحه الشافعی از علمای اهل سنت میگوید: علم امام علی(ع) علم اکتسابی و بشری نیست که نیاز به کلاس درس و یادگیری باشد، بلکه علم ایشان لدنی و الهی بوده است که خداوند از طریق الهام به ایشان داده است.
* اهل سنت به لدنّی بودن علم ائمه(ع) اقرار دارند
همچنین محمد ابی التونی الشعراوی از مفسرین بزرگ عصر جدید اهل سنت در کتاب "الفتاوی"در جواب سوالی درباره تفسیر امام صادق علیه السلام گفته است: آنچه نزد امام صادق(ع) بوده علم لدنی است، آنچه نزد ماست علم اکتسابی و بر پایه اجتهادات و لغت میباشد، شیخ احمد الصدیق القماری و بسیاری دیگر از علمای اهل سنت گفتهاند که امام صادق(ع) از وقایعی خبر میداد که بعداً اتفاق میافتاد.
عصام العماد ادامه داد: وهابیت کتاب "عبقریة الامام علی " را ممنوع کردند و علت آن را غلو در باره علم امام علی(ع) دانستهاند و بنده در چاپهای جدید این کتاب دیدم که عنوان کتاب را به "عبقریة علی ابن ابی طالب "به بهانه اینکه امام علی(ع) امام نبوده است، تحریف کردهاند و در قسمتی از کتاب میگوید :فرق امام علی با دیگران در این بود که امام علی دین را موضوع تفکر واندیشه میدانست و دین را در عبادات و احکام همان طور که دیگران انجام دادند، خلاصه نکرد و باید گفت که امام علی(ع) پدر علم کلام است.
این مستبصر دینی به بیان نقطه اختلاف دیگری بین دیدگاه وهابیت و اهل سنت پرداخت وگفت: وهابیت در میراث علمی امیرالمومنین(ع) تشکیک کردهاند و آن را به تمام اهل سنت نسبت دادهاند در حالی که میبینیم، علمای اهل سنت در قدیم و حتی در این عصر به شرح نهجالبلاغه پرداختهاند و مردمان بسیاری در یمن، تونس مغرب، صحیفه سجادیه را مطالعه میکنند، ولی متاسفانه در دست داشتن نهج البلاغه و صحیفه سجادیه در نگاه وهابیت جرم به حساب میآید.
وی ادامه داد: ابو زهره در کتاب جعفر الصادق(ع) میگوید : 70درصدمطالبی که در کتابهای شیعه وجود دارد از ناحیه اهلالبیت(ع) صادر شده است و اگر بخواهیم در روایات شیعه تشکیک کنیم در تمام مذاهب اربعه هم باید تشکیک کرد، چون روایاتی که مرحوم کلینی و صدوق با سندهای شیعی از امام صادق(ع) نقل کردهاند، همانها را هم اهل سنت با سندهای سنی از امام صادق(ع) نقل کردهاند.
وی افزود: «عقّاد» در کتاب «عبقریة الامام علی» مینویسد: بیاناتی که از امیرالمؤمنین(ع) به دست ما رسیده است، بیان گر این است که عصر امام علی(ع)، عصر علوم و الهامات بوده است.
* تشکیک وهابیت در محل مرقد امیر المومنین(ع) بیاساس است
دکتر عصامالعماد به یکی دیگر از اختلافات بین وهابیت و اهل سنت و ترفند وهابیت در تضعیف باورهای شیعی اشاره کرد و گفت: موضوع دیگر درباره مرقد امام علی(ع) است که وهابیت در مکان فعلی آن در نجف اشرف تشکیک کردند و معتقدند این قبر فعلی متعلق به مغیره صحابی است و فقط شیعیان معتقدند که این مرقد امیرالمؤمنین(ع) میباشد، ولی دهها و بلکه صدها جمله از علمای سنی وجود دارد و بیانگر این است که قبر موجود در نجف متعلق به خود امیر المومنین(ع) است. در کتاب "امام علی امام الائمة" ثابت میکند که قبر امام علی علیه السلام همین مکان موجود در نجف اشرف میباشد و روایتی را بیان میکند از ابنابیالحدید در شرح نهج البلاغه، ومی گوید: فرزندان هر کس نسبت به قبر پدرشان نسبت به دیگران آگاهترند روزی از امام حسین علیه السلام در باره قبر امام علی سوال شد وحضرت آن فرد را شبانه به این مکان فعلی آوردند و روایاتی وجود دارد که وقتی امام صادق(ع) و امام باقر(ع) و فرزندان امام علی(ع) به عراق میآمدند، امام علی(ع) را در این مکان زیارت میکردند.
* چرا زیارت اهل قبور را حرام کردند
عصام العماد افزود: به نظر بنده آنچه باعث شد ابن تیمیه حکم به حرمت زیارت اهل قبور بدهد، این بوده است که مدتی در مصر در کنار «رأس الحسین»: اقامت داشت و میدید تمام مردم شیعه و سنی برای زیارت میآیند و احساس میکرد اگر مانع این کار نشود، منشا تحول و بیداری مردم خواهد شد و گرایش به مکتب اهل بیت(ع) افزایش مییابد.
وی به مورد دیگری از روایات درباره امام علی(ع) اشاره کرد و گفت: یکی دیگر از موارد "دابة الارض" است، وهابیت آن را مورد تمسخر قرار دادهاند، ولی بعضی از علمای اهل سنت، آن را توضیح دادهاند و یکی از علمای اهل سنت میگوید، ماجرای این روایت قبل از اینکه در منابع شیعه باشد در منابع اهل سنت آمده است و اینطور ترجمه میکنند که امام علی(ع) وسیله آزمایش خلفای ثلاث، مارقین، قاسطین و ناکثین بوده است، همانطور که «دابة الارض» در آخر الزمان منشا تمییز کافر از مسلمان است، امام علی(ع) هم منشا تمییز کافر از مسلمان است.
سخنران این نشست به کرامات امام علی علیه السلام و تشکیک وهابیت در آن اشاره کرد و افزود: شیخ سباغ المالکی در کتابش به نام الفصول المهمه "میگوید: در جریان جنگ نهروان امام(ع) فرمودند؛ بیشتراز 10 نفر از ما شهید نمیشود و از دشمن بیشتر از 10 نفر باقی نمی ماند و این کرامتی از امام علی(ع) میباشد و این مطلب را شیخ شبلنچی در کتاب نور البصائر نقل کردهاند.