طلبه شهيد غلامحسين نام‌آور از خیل نوزاد سربازان خمینی کبیر بود که در سال پیروزی انقلاب اسلامی، به جرگه جوانان شهیدِ برپایی نظام اسلامی پیوست و این گونه نام و یادش برای همیشه در دفتر عاشقان و دلدادگان حضرت روح الله ثبت و ضبط گردید.
در روستای بندرسر رودبار از توابع شهر تهران در خانواده‌اي مذهبي، چشم به جهان هستي گشود و بدین گونه از همان اوان کودکي با تربيت پدر و مادر مومن خود با آل محمد(ص) انس گرفت و در این راه عاشقي اهل بیت (ع) را پيشه کرد.
به واسطه شغل پدر هر يک از مقاطع تحصيلي را در يکي از شهرهاي کشور با موفقيت سپري کرد و سرانجام پس از طي دوره راهنمايي با کسب اجازه از پدر براي فراگيري علوم و معارف اسلامي در شهر سمنان،وارد مدرسه علميه شد و از محضر اساتيد بزرگواري چون آیت الله حاج شيخ محمد علي عالمي و آیت الله شاهچراغي بهره ها گرفت.
یک سال قبل از پیروزی انقلاب، به سبب انتقال پدر به تهران براي ادامه تحصيل راهي قم شد و نزد آيت الله العظمی نوري همداني به تلمذ پرداخت.
شهید نام آور اوقات فراغت از تحصيل را به فراگيري علوم قرآني پرداخت و براي جوانان کلاسهاي احکام و آموزش
قرآن تشکيل داد.
در آستانه فجر انقلاب نیز با شرکت در راهپيمائي ها و تظاهرات شهر قم، در کنار ياران انقلاب قرار گرفت و بدين وسيله در تکثير و توزيع اعلاميه‌ها و نوارهاي سخنراني حضرت امام خميني(ره)و ارسال آن به تهران فعاليت چشمگيري از خود نشان داد.
خود را از سربازان امام(ره) می دانست و روز به روز بر علاقه اش به پير و مراد خویش بیشتر می شد و همين امر موجب شد تا عکس هاي متعددي از امام را هميشه همراه داشته باشد.
در يکي از روزهایی که از تهران رهسپار قم بود، توسط مأمورين پاسگاه پليس راه قم مورد ظن قرار گرفت و پس از تفتيش وسايل شخصي اش بازداشت شد.
پس از رهايي از بازداشت پليس راه ، به صف تظاهر کنندگان شهر خون و قيام پيوست و در پيروزي انقلاب فعالانه شرکت داشت.
*مراجعت به زادگاه در هنگام تعطیلی حوزه علمیه قم
این طلبه شهید به هنگام اعتصاب و تعطيلي حوزه‌هاي علميه قم به روستاي زادگاه خويش سفر کرد و در آن محل به نشر فرهنگ ناب انقلاب و دين مبين اسلامي پرداخت وجوانان را همراه خود کرد. کلاسهاي آموزش قرآن و احکام او و سخنرانيهاي افشاگرانه اش در موردحکومت سفاک پهلوي، روح تازه‌اي در کالبد روستائيان زادگاهش دميد؛ تلاش های انقلابی و مخلصانه اش به گونه ای بود با وجود سرماي فصل زمستان و برف و يخبندان راهپيمايي و تظاهرات کم نظيري را هدايت کرد.
شهيد نام آور پس از مراجعت مجدد به قم در مدرسه علميه امام صادق(ع) ثبت نام کرد و با تمام توان به يادگيري علوم حوزوي پرداخت. در زمان اوج گيري تظاهرات و رو در رو شدن امت شهيد پرور با رژيم ستمشاهي در اثر حمله مزدوران و تير اندازي به سوي مردم، مورد اصابت گلوله قرار گرفت و بالاخره در ساعت سه بعد از ظهر روز دهم آبانماه سال 1357 به لقاءدوست شتافت و پيکر مطهرش پس از انتقال به تهران در بهشت زهرا(س)آرام گرفت.
