سه‌شنبه ۱۵ آبان ۱۴۰۳ |۳ جمادی‌الاول ۱۴۴۶ | Nov 5, 2024

«روحانی در قاب» جشنواره‌ای است که بنادارد تمرکز خود را بر حوزه روحانیت و سینما و بازنمایی تصویری هویت این صنف مهم و تأثیرگذار دینی و اجتماعی در رسانه سینما قرارداده و از این رهاورد یک سنجش هنری-فرهنگی داشته باشد.

 این جشنواره که بناست به بازتاب و نمایش نقش و جایگاه روحانیت و کارکردهای متقابل هویت صنفی روحانی و هنر تصویر بپردازد- که اگر واقعا موفق به چنین پرداختی شود، می‌تواند محملی برای بازنگری و تحلیل در موضوع نقش و حضور روحانیت با قالبها و صورتهای مختلف در عالم سینما شود.

دو مقوله تصویرگری در هویت صنفی توسط هنرمندان و تولید آثار از منظر و با نگاه روحانیون به وسیله طلاب هنرمند. را می توان از موقف های مهم و نیازهای اساسی و اصولی سینمای ایران و نیز یکی از میدانهای خطیر و خاص هنر هفتم به شمار  آورد.

*چند سئوال

*سینمای ایران در طول سالهای پس از پیروزی انقلاب اسلامی چه مواجهه و مراوده ای با روحانیت و حوزه های علمیه در سطوح و جایگاههای مختلفش داشته است؟

*بازتاب روحانیت با تمام ویژگی های فرهنگی و سبقه اجتماعی و کارکردهای دینی اش در سینمای ما چه بوده است؟

سینماگران و حوزویان در سطوح و بخش های مختلف و در حیطه های متنوع و متعددی که هم سینما و هم حوزه از آنها برخوردارند، چه تعامل یا تقابلی با یکدیگر داشته اند؟

به عبارت دیگر سینما برای حوزه چه کرده و حوزه برای سینماگران چه به ارمغان آورده است؟

اینها سوالات مهمی هستند و نیازمند پاسخگویی. حوزویان ارجمند و سینماگران محترم‌اند.

اساسا تعامل و نوع مراوده ای که سینما و حوزه دارد، از اهمیت فوق العاده ای برخوردار است.

حوزه به عنوان یک نهاد فرهنگی، دینی قدرتمند و با سابقه و ریشه دار در طول حیات اجتماعی مردم ایران با سبغه‌ای عمیق و طولانی در امر دین و کارکردهای اجتماعی اش و دارای تاریخ هزار ساله علمی از سوی دیگر سینما به عنوان هنر مدرن و گفتمان مسلط قرن به عنوان رسانه ای که بیشترین تأثیرگذاری و دارای بالاترین میزان مخاطب به اهرمی قدرتمند بی تردید می تواند تعامل قابل توجه و مثمر ثمری با حوزه داشته باشد.

این تعامل می تواند به گونه های مختلف و با رهیافتهای متنوعی صورت بگیرد.

در واقع ارتباط فکری میان سینما و حوزه هم می تواند به ارتقای اندیشگی و روحیه دینی در سینما منجر شود و هم برای حوزه یک رسانه جدی و مهم و معتبر و فراگیر و البته جذاب و پرمخاطب فراهم آورد.

راههای رخ دادن این اتفاق و رسیدن به افقی که بتوان در امتداد آن به چنین منویاتی دست یافت چه در حوزه نظر و تئوری و چه در حوزه عمل و اجرا، متنوع و مختلف است.

چه از این منظر باید دستاوردهای فکری و تولید علم و نظر در حوزه اندیشه و فلسفه فیلم با چنین رویکردی دنبال شود و بحث اندیشگی جدی در این موضع صورت گیرد و چه از این جهت که این دنبالة فکری باید به میدان عمل و حوزة اجرا پیوند خورد و اهالی هنر هم با چنین مباحثی آشنا شوند و بتوانند در تعاملی سازنده و جدی با اهالی فکر حوزوی و منادیان دینی، تولیداتی داشته باشند که در دایره این اندیشه شکل بگیرد و دچار دین گریزی، دین ستیزی و یا روحیه خنثی گری و بی اعتنایی نسبت به امر دین با همه جوانب نگردد.

صد البته در این میدان باید درنظر داشت به همان میزان که شناخت درست از امر دین و اجرای فرامین و منویات آئینی در سینما مهم و ارزشمند و در اولویت است، شناخت صحیح و کافی و وافی از امر سینما و ماهیت آن لازم و ضروری است و نمی توان از اهمیت و اولویت آن چشم پوشید.

جشنواره هایی از این دست اگر بخواهند و بتوانند در این فضا و مقیاس های فکری، گامی هرچند ابتدایی و کوچک بردارند، مهم و قابل دفاعند اما چنانچه در ورطه تکرار و کلیشه و اپیدمی جشنواره های رنگارنگ و هزارگانه سینمایی کشور، تکراری بر مکررات سابق و لاحق گردند، تنها به حیف و میل بیت المال و هرز رفتن وقت و انرژی آدمها و مخاطبانشان منجر می شوند که براستی دور از خرد و حکمت است.

اما اینک زمان آن فرارسیده اهالی فن از هر دو میدان حوزه و سینما و کارشناسان هر دو حیطه، این مسئله را به تأمل و محک و سنجش گذارند که راههای حقیقی و واقعی و اجرایی این تعامل چیست و روشهای پیوند این دو حوزه در افقی استاندارد و به دور از کلیشه و شعار و رنگ و لعاب، کدام است.

و این تازه اول مسئله و آغاز راه است...!

خاطرنشان می‌شود نخستین همایش جشنواره روحانی در قاب سینما دهم تا دوازدهم اردیبهشت در سینما فلسطین تهران برگزار می‌شود.

 

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha