دوشنبه ۵ آذر ۱۴۰۳ |۲۳ جمادی‌الاول ۱۴۴۶ | Nov 25, 2024

وجود نازنین حضرت عبدالعظیم حسنی(ع)، همچون خورشیدی فروزان برای مردمان ری و سرزمین ایران، ذخیره‌ای معنوی است که می تواند ملجأ و مأمنی معنوی برای همگان باشد.

خبرگزاری حوزه/ یکی از قطب های معنوی و آوردگاه‌های معرفتی ایران زمین که به نام نواده‌ای از امام حسن مجتبی- علیه السلام- و به لطف و برکت وجود حضرتش شکل گرفته، مرقد مطهر حضرت عبدالعظیم حسنی- علیه السلام- است که برای اهالی ری و تهران، قرنهای متمادی است که رنگ و بوی ولایت و امامت دارد و عطر ائمه و محبت اهل بیت- علیهم السلام- را در آن پراکنده است.

حضرت عبدالعظیم حسنی تاریخ متراکمی از مجاهدت و تلاش برای احیا و اعتلای معارف اهل‌بیت علیهم‌السلام را دارد.

این شخصیت فرزانه که عالم زمان خویش در وارستگی و بزرگی بود؛ رنگ و بویی خاص و تداعی‌کننده‌ای از حضرت سیدالشهدا(ع) دارد و بی جهت نیست که زیارت ایشان در بیان اهل بیت(ع) همسان و هم عرض زیارت کربلای معلی شناخته و معرفی شده است.

آری؛ هر کس قبر عبدالعظیم حسنی را در شهرری زیارت کند، گویی که به زیارت حسین بن علی (ع) در کربلا رفته است و این خود نشانه‌ای روشن از عظمت و بزرگی مردی است که در دوران حیاتش، شاهد تخریب قبر جد بزرگوارش حضرت اباعبدالله(ع) بود و در میان خاکستر این ضریح مطهر، با چشمان خونبارش، زانوی ماتم دربرگرفت.

در کنار بزرگی و شوکت علمی ایشان مقام معرفتی این نواده اهل‌بیت عصمت و طهارت(ع)، از وی تندیسی از یک رهبر دینی در تاریخ زندگانیش ساخت که تا همیشه برای اهل دل و راهیان کوی حق، پرتو افشانی می کند.

*

عبد خداي بود و مقامش عظيم بود

از نسل خاندان امامي كريم بود

در مكتب فضيلت و تقوا فهيم بود

پرهیزگار و عابد و زاهد ، حكيم بود

محبوب پيشگاه خداي عليم بود

در عمرخويش صاحب طبعي سليم بود

دست نوازشي به سر هر يتيم بود

اخلاق او لطيف تر از هر نسيم بود

زيرا صراط زندگي اش مستقيم بود

درساية اميد و ولايت مقيم بود

هر گل كه ديده ايم به ناز و نعيم بود

اين بوستان عشق بهشتي شميم بود

هر كس كه زائرحرم اين كريم بود

نام گراميش اگر عبدالعظيم بود

آری؛ اهالی شهرری گلی از بوستان خاندان اهل بیت(ع) را در پهنه خاک مقدس خود در آغوش گرفته اند که ولی نعمت اهالی آن سامان و ملجأ و مأمن همه مومنان به آستان جانان است.

حضرت عبدالعظیم علیه‌السّلام فرزند عبدالله بن علی، از نوادگان حضرت امام حسن مجتبی علیه‌السّلام است که نسبش با چهار واسطه به آن حضرت می‌رسد . پدرش عبدالله نام داشت و مادرش فاطمه دختر عقبه بن قیس .

میلاد مبارک حضرتش در سال 173 هجری قمری در شهر مقدّس مدینه واقع شده است و مدّت 79 سال عمر با بركت او با دوران امامت چهار امام معصوم یعنی امام موسی كاظم علیه‌السّلام، امام رضا علیه‌السّلام، امام محمّدتقی علیه‌السّلام و امام علیّ النّقی علیه‌السّلام همزمان بوده است که محضر مبارك امام رضا علیه‌السّلام، امام محمّد تقی علیه‌السّلام  و امام هادی  علیه‌السّلام را درك كرده و احادیث فراوانی از آنان روایت نموده است .

این شخصیت برجسته دینی، از آنجا كه از نوادگان حضرت امام حسن مجتبی علیه‌السّلام است به حسنی معروف گردیده است .

حضرت عبدالعظیم الحسنی علیه‌السّلام از دانشمندان شیعه، از راویان حدیث ائمه معصومین علیهم‌السّلام و از افراد مورد وثوق و اعتماد اهل‌بیت عصمت علیهم‌السّلام و پیروان آنان بود و یک عالم دینی تمام عیار و از اندیشمندان و تبیین دهندگان معارف ناب اهل‌بیت علیهم‌السّلام بوده است.

تکریم و ستایشی كه ائمه معصومین علیهم‌السّلام از وی به عمل آورده اند، نشان دهنده شخصیّت برجسته و مطمئن اوست؛ طبق روایات و اخبار تاریخی امامان ما و ازآن جمله حضرت امام هادی علیه‌السّلام، گاهی اشخاصی را که مسئله دینی یا مشكلی داشتند، امر می‌فرمودند كه از حضرت عبدالعظیم الحسنی علیه‌السّلام  بپرسند و او را از دوستان خود معرّفی می‌نمودند.

در آثار علمای شیعه نیز، درباره شخصیت، منش، مرام علمی و عملی حضرت عبدالعظیم حسنی، بزرگداشت‌ها و تکریم‌های فراوانی وجود دارد، به طوری که ایشان  از این شخصیت بزرگ و والامقام، با تعابیری همچون عابد، زاهد، پرهیزكار، ثقه، دارای اعتقاد نیك و صفای باطن و به عنوان محدّثی عالی‌مقام و بزرگ یاد كرده اند؛ در روایات متعدّدی نیز برای زیارت حضرت عبدالعظیم علیه‌السّلام، ثوابی همچون ثواب زیارت، امام حسین علیه‌السّلام ذکر شده است.

روزهای آخر حیات نورانی حضرت عبدالعظیم علیه‌السّلام با بیماری و درد مصادف شد.

وقتی آن رادمرد عرصه مجاهدت و ایمان به بستر افتاده بود مصیبتهای پیاپی مردم و روزگار تلخ شیعیان در عصر حاكمیت عبّاسیان برایش دردی مضاعف بود.

 در همان اثنا رویای صادقه‌ای پرده از راز تدفین و مقبره آن عزیز برداشت و یكی از شیعیان ری، شبی حضرت رسول صلّی الله علیه وآله و سلّم را در رویای صادقه­ای زیارت کرد. حضرت محمد صلّی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم  به او فرمود: فردا یكی از فرزندانم در محلّه سكّةالمولی چشم از جهان فرو می‌بندد، شیعیان او را بردوش گرفته به باغ عبدالجبّار می‌برند و نزدیك درخت سیب به خاك می‌سپارند که هم‌اکنون منزل و مأوای شیعیان علوی و عاشقان عبدالعظیم حسنی است که زیارتش همردیف زیارت امام حسین ع) است.

سالروز رحلت حضرت عبدالعظیم حسنی(ع) فرصتی است برای عرض ارادت و تکریم بیش از پیش این ساحت مقدس و نیز تذکر و تنبه این نکته خطیر و مهم که قدر این مراکز معنوی و پایگاه‌های معرفتی و پناهگاه‌های روحی خویش را در این سرزمین آسمانی بیشتر و بهتر بدانیم و از منبع سرشار و دریای بیکران این انوار مقدس و مقابر منور بیش از پیش بهره بریم و به ریسمان محبت و عنایتشان دست توسل زنیم.

انشاءالله تعالی!

 

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha