به گزارش خبرگزاری حوزه، قاسم پورحسن چهارشنبه شب 25دیماه، در نشست علمی چیستی فلسفه دین، در پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی در قم با ذکر این مطلب که فلسفه دین از ابتدای شکل گیری مباحث علمی تا 1960 میلادی با جریان واکنشی همراه شد، عنوان کرد: در این دوره صحبت از این بود که آیا گزارههای دینی معنا دار هستند؟
وی افزود: آنها هنوز این تفکرات را با خود یدک می کشند و حتی در مصاحبههای اخیری که از این نسل از فلاسفه دیده می‌شود آنها عنوان میکنند که ما تحت تاثیر پوزیتویسم بودیم؛ انفعالی بودن این جریان باعث ایجاد فراینده منطقهای در فلسفه دین شد.
عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی، با بیان این مطلب که تعریف فلسفه دین دشوار است خاطرنشان کرد: باید هر دو رویکرد دلیل گرایی حداکثری و حداقلی نگاه فلاسفه را مورد مطالعه قرار دهیم؛ برخی که مخالف بیان و تعریف عقلانی به معنای خاص دین هستند بر این تعریف میتازند و باید برای آنان نیز استدلال آورد.
وی عنوان کرد: در حقیقت تلاش برای دسترسی به یک تعریف از فلسفه دین به ما کمک میکند که مناقشه فلسفی و عمومی را حل کنیم.
وی افزود: این سوال نیز باید پاسخ داده شود که آیا فلسفه دین را صرفا بر اساس تاثیرات و اقبالی که داشته است دانش میدانیم یا اینکه یک سری ملاکهایی را در اختیار داریم که بر اساس آن، این فلسفه را دانش مینامیم.
