به گزارش خبرگزاری حوزه، حضرت آیت الله صافی گلپایگانی، در پیامی به كنگره ملّي شعر مهدوي «فيض حضور» در مشهد مقدّس، با اشاره به تاثیر گذاری شعر مهدوی، تصریح کردند: ارزش بالاي اشعار مهدوي با زبان قابل توصيف نيست و ضمير روشن و ذوق و احساس اشخاص حسب مراتبي كه دارند، جمال و كمال اين اشعار و رسالت و فائده آن را در خدمت به بشريت، هدايت جامعه و پرورش افكار و سوق مردم به حقايق و آگاهي، بيداري، عزّت نفس، شجاعت و فضيلت درك مي نمايد.

معظم له با تاکید بر این که شاعران مهدوی باید شکر گزار این فرصت گرانبهاء باشند، یادآور شدند: شكر آن، سرودن اشعار معرفت بخش و بيان حقايق و هدايت خلق به نيكي و كسب فضائل است.

ایشان همچنین تصریح کردند: اگر بشر عمر دنيا را داشته باشد و بخواهد پيرامون حضرت ولي عصر(عج) سخن بگويد و شعر و قصيده بسرايد، خود را در برابر اقيانوس ها و جهان هايي بي پايان ناتوان مي بيند.

متن کامل پیام حضرت آیت الله صافی گلپایگانی بدین شرح است:

بسم الله الرّحمن الرّحيم

اي نام شريف تو، آرايش ديوان‌ها * القاب و صفات تو، مذكور در اعلان‌ها

اي پرتو روي تو انوار مه و خورشيد * و اي گلشن كوي تو رَشك همه بستان‌ها

فردوس لقاي تو مقصود و مراد دل * ايمان به ولاي تو، شرط همه ايمان‌ها

تو حجّت يزداني تو صاحب دوراني * درياب ضعيفان را در ورطه‌ي طوفان‌ها

قريحه و ذوق شعر و شاعري در وجود بشر كه مشتمل بر عجائب و دلائل و آيات بسيار است، از نشانه هاي شگفت انگيز عالم خلقت و علائم غيب وجود انسان و بُعد معنوي و روحي او است.

راستي بايد تفكّر نمود كه اين همه معاني و نكات و ظرافت‌ها و ادبيات لذّت‌بخش و شوق آفرين و اين معارف حقيقي كه در طول تاريخ حيات انساني بر زبان ميليون‌ها شاعر متعهّد جاري شده از چه منبع پهناوري است و به كجا اتصال دارد و چگونه است كه تمام نمي‌شود و هر چه شعراي اقوام و ملل، قدرت طبع خود را به نمايش مي‌گذارند، به نهايت نمي‌رسد و همواره جوشان و خروشان، سخن تازه و معناي بكر و جديد عرضه مي‌دارند.

آيا مي‌توان اين استعداد حيرت‌زا را به ظاهر اين بشر نسبت داد؟ آيا برهاني بر غيب وجود انسان و شرافت و كرامت او ظاهرتر از همين اشعار پرمايه و سرشار از معارف و حكمت و پند او نيست؟ بايد اعتراف كنيم كه به عظمت اين امتياز و موهبت الهي چنان كه بايد نمي‌انديشيم و همان گونه كه خداوند در قرآن مجيد مي‌فرمايد: «و كأين من آية في السموات و الارض يمرّون عليها و هم عنها معرضون».

ما قصايد و غزليات و انواع شعر را مي‌خوانيم و مي‌شنويم، امّا در منبع و مصدر آن فكر نمي‌كنيم.

اين نعمت بزرگ الهي را هر كس دارا باشد، بايد شكر آن را به جا آورد و شكر آن، سرودن اشعار معرفت بخش و بيان حقايق و هدايت خلق به نيكي و كسب فضائل است، خصوصاً در معارف الهي و مخصوصاً در مدح يگانه دوران حضرت ولي عصر روحي و ارواح العالمين له الفداء كه اگر بشر عمر دنيا را داشته باشد و بخواهد پيرامون آن سخن بگويد و شعر و قصيده بسرايد، خود را در برابر اقيانوس ها و جهان هايي بي پايان ناتوان مي بيند.

ما نمي توانيم و نمي خواهيم در توصيف و ارزش بالاي اشعار مهدوي، در اينجا چيزي بنگاريم، چون با زبان قابل توصيف نيست و ضمير روشن و ذوق و احساس اشخاص حسب مراتبي كه دارند، جمال و كمال اين اشعار و رسالت و فائده آن را در خدمت به بشريت و هدايت جامعه و پرورش افكار و سوق مردم به حقايق، و آگاهي و بيداري و عزّت نفس و شجاعت و فضيلت درك مي نمايد. يكي از لذيذترين لذائذ روحي، خواندن و شنيدن اين اشعار و درك نكات بديع و ادبي و سازنده و معرفت بخش آن ها است.

اينجانب از اين برنامه بزرگ كه به جهت تجليل از شاعران مهدوي و با عنوان «فيض حضور» در جوار آستان ملك پاسبان حضرت ثامن الحجج علي بن موسي الرضا عليه السلام برگزار شده، تحسين و تقدير مي نمايم. رجاي واثق اين كه اشعار و مدايح شاعران عزيز عرصه مهدويت، مقبول صاحب ولايت قرار گرفته و نامشان در دفتر شاعران مخلص و مداحان متعهد اهل البيت عليهم‎السّلام، براي هميشه ثبت و بر تحرّك و نشاط و احساسات اسلامي و معارف خوانندگان بيفزايد. اللهم اجعلنا من أنصاره و أعوانه

13 شعبان المعظم 1435

لطف الله صافي