سرویس علمی فرهنگی خبرگزاری «حوزه»/سخن گفتن از عالمانی که روزگاری با کمترین شرایط رفاهی ممکن سعادت ابدی را برای خود رقم زدند سخت است، اینکه یک عالم بزرگ با جایگاه رفیع علمی در لایروبی چاه ها و قنات ها شرکت کند و به عنوان یک سرکارگر بین سایر افراد روستا کار کند نمونه‌ای از سبک زندگی عالمان علوم  آل‌محمد‌(ص) را به منصه ظهور می‌رساند.

*آیت‌الله شیخ هاشم قزوینی....

حاج مهدی مدرس، دریکی از روستاهای شهرستان بوئین زهرا به نام«قلعه هاشم خان» سکونت داشتند روز بیستم خرداد سال 1270 خورشیدی، صاحب فرزندی شد که محمد هاشم نام گرفت، بعدها با فراگیری علوم دینی و با حضور درعرصه های مختلف علمی و سیاسی و تربیت هزاران شاگرد درحوزه علمیه مشهد، نقش بسزایی در ترویج مکتب جعفری ایفاکرد.

*تحصیلات

وی کسب علم ودانش را از دوره نوجوانی با فراگیری مقدمات و ادبیات در قزوین آغاز نمودو درس های فقه و سطح اصول را نزد اساتیدمبرزی همچون، حاج ملاعلی طارمی و آخوندملاعلی اکبر آموخت و فلسفه اشراق و مشاء را نزد استاد برجسته، سید موسی زرآبادی قزوینی فراگرفت.

برای تکمیل آموخته های خود به اصفهان هجرت کرد و نزد بزرگانی همچون مرحوم کلباسی و فشارکی که دو استوانه فقه شیعه به شمار می‌رفتند به کسب علوم آل محمد(ص) پرداخت و پس از 6سال به قزوین بازگشت.

شیخ هاشم قزوینی دوره ای از هیئت قدیم را همراه استادخود میرزا مهدی اصفهانی نزد مرحوم اعلم الممالک، چشم پزشک نامدار خراسان فراگرفت.

*اجتهاد رسم دیرینه حوزه

مرحوم شیخ هاشم پس از پایان تحصیل و نیل به مدارج عالیه اجتهاد از اساتیدی همچون آیت الله میرزا محمد آقازاده خراسانی و آیت الله میرزا مهدی اصفهانی اجازه اجتهاد گرفت.

*تاسی به مولای متقیان

آن عالم وارسته با تاسی از امیرالمومنین(ع)نمونه کامل یک عالم دینی بود و با مقام و جایگاه رفیع علمی درلایروبی چاه ها و قنات ها شرکت می کرد و به عنوان یک سرکارگر بین سایر افراد روستا کار می کردبه طوری که پس از پایان کار سروصورت وی گل آلود می شد.

*شاگردان

از خرمن علم مرحوم شیخ هاشم قزوینی در دوران حضور پربرکتشان در مشهد کسانی خوشه‌چین کردند که هم‌اکنون به آسمان پر فروغ فقه شیعه می‌درخشند و مهم‌تر آنکه سکان اراده مسلمین را بر عهده دارند:

1-حضرت آیت الله خامنه ای

2-حضرت آیت الله میرزا جوادآقا تهرانی

3-شهید آیت الله سیدمحمدرضاشهیدی

4-پرفسورعبدالجوادفلاطوری

5-آیه الله ابوالقاسم خزعلی

6-آیت الله سیدجعفر وسیدعباس سیدان

7-آیت الله سیدحسن شمس

و... دیگر بزرگان و اجله فخرو خرد و معنویت که هر کدام به نوبه خود در معرفی اسلام به دنیا نقش‌آفرینی کرده‌اند.

*حضورسیاسی واهتمام به امور مسلمین

شیخ هاشم قزوینی درطول حیات خویش درجریان های مهم سیاسی خراسان همچون واقعه دردناک مسجد گوهرشاد،مخالفت با طرح استعماری و ضد اسلامی کشف حجاب توسط رضاخان و همچنین انتخابات دوره هفدهم مجلس ملی که همدوش علمای برجسته دیگر مشهد حضوری چشمگیر داشتند و هموار خار، درچشم دشمنان اسلام بود.

*ویژگی های اخلاقی در کلام رهبری

زهد،ساده زیستی، بی اعتنایی به مال و منال، عدم رغبت به زرق و برق دنیایی و همدردی با محرومان و تحمل رنج برای آسایش دیگران همواره از ویژگی های انبیاء،اولیا و پیروان راستین آنان بوده است مرحوم آیت‌الله شیخ هاشم قزوینی نیز در این ویژگی ها سرآمد بزرگان و مردمان زمان خویش بود به گونه ای که مقام معظم رهبری دربیان زهد و بی اعتنایی وی گفتند:«.....او زاهدانه زندگی می کرد و وجوهات هم نمی گرفت هر سال ماه مبارک رمضان ایشان از مشهد بلند می شد و به قلعه هاشم خان-که محل خود ایشان بود- می‌آمد و منبر می رفت....»

و چقدر خوب است که زندگی این بزرگان برای سایر طلاب و روحانیون درس و الگو باشد و شاهد باشیم که طلاب و روحانیون پس از اتمام تحصیل خود هرکدام به شهرهای خود برگردند و مبلغ معارف اهل بیت(ع)باشند.

معاشرت و سلوک محبت آمیز بامردم و طلاب،توجه به درس و پرورش طلاب از شاخصه‌های اخلاقی آن عالم وارسته بود تا جایی که به گفته یکی از شاگردان در مدت 40سال تدریسش در مشهد حدود هزار طلبه از درس او استفاده کرده‌اند احترام و تعظیم استاد و عشق و شیفتگی مثال زدنی به اهل بیت(ع) از دیگر ویژگی‌ها و سجایای اخلاقی آن روحانی والا مقام بود.

*یک دنیا صفا و مهر

آیت الله خزعلی درمورد توجه خاص استاد به درس طلاب می گوید:

«...اگرطلبه ایبراثر کسالت دردرس حاضر نمی شد، ایشان می رفت به عیادت وی، طلبه می گفت:متاسفم، مریضم، نمی توانم در کلاس شرکت کنم.آیت الله شیخ هاشم به طلبه می فرمود:طوری نیست،در ایام تعطیلی می آیم

و به شما درس می گویم. می‌آمد، حجره فلان طلبه و درس را به او می‌گفت، با یک دنیا صفا و مهر...»

*غروب خورشید دلدادگی

آن عالم مهذب و باتقوا پس از آنکه69بهار بیشتراز عمرشریفش نگذشته بود، پس از عمری مجاهدت علمی و معنوی و تربیت هزاران شاگرد در24مهرماه سال1339خورشیدی به دیدار معبودش شتافت و درصحن آزادی حرم مطهر رضوی(ع)به خاک سپرده شد.

روحش با اولیاء خدا محشور باد