حجت‌الاسلام و المسلمین بهجت پور، در گفتگو با خبرگزاری «حوزه»، ضمن تسلیت شهادت امام محمدباقر(ع) اظهار کرد: امام باقر (ع) از بی‌بدیل‌ترین شخصیت‌هایی است که جهان اسلام به خود دیده است.

* ناگفته های دینی را به منصه ظهور رساند

وی گفت: امام محمدباقر(ع) مذهب شیعه و پیروان مکتب اهل‌بیت(ع) را بنا نهاد و جزء شخصیت‌هایی است که لایه‌هایی از ناگفته‌های دینی را به منصه ظهور گذاشت.

استاد حوزه افزود: امام محمدباقر(ع) در برابر جریان‌هایی که به شدت تلاش می‌کردند مکتب پیامبر(ص) را از بین ببرند و در برابر گروه‌هایی که تحت تأثیر بنی‌امیه به جان مردم افتاده بودند ایستادند.

وی با اشاره به این که امام محمدباقر(ع) بدعت‌ها را کنار زدند و چهره حقیقی دین را نمایان ساختند گفت: امام محمدباقر(ع) جلوی میدان‌داری جریان‌های منحرف را گرفتند و مهم‌ترین کاری که کردند این بود که به تربیت شاگردان و اصحاب پرداختند.

* تأسیس شبکه توزیع اندیشه

حجت‌الاسلام و المسلمین بهجت پور اظهارداشت: امام محمدباقر(ع) با تربیت شاگردان بی‌شمار توانستند؛ شبکه توزیع اندیشه مکتب اهل‌بیت(ع) را در سراسر اسلام به دست بگیرند.

وی با بیان این که همه اهل‌بیت(ع) در یک شرایط خاصی وظیفه خود را انجام می‌دادند گفت: خداوند وحی را در اختیار پیامبر(ص) گذاشت و سپس پیامبر(ص) بخش زیادی از آن را در اختیار علی(ع) قرارداد تا در شرایط مناسبی مطرح شود و این فرصت از امام علی(ع) نیز به دلیل شرایط بد آن موقع گرفته شد و امامان دیگر نیز همین شرایط را داشتند.

استاد حوزه افزود: شرایط به گونه‌ای شد که به دلیل انحرافات اخلاقی و روحی می‌بایست مردم در یک دوره تحت تأثیر یک جاذبه دینی قرار می‌گرفتند و امام سجاد(ع) به خوبی این کار را انجام دادند و مردم را از این حالت خارج کردند.

وی گفت: تمام اعمال امامان پیشین مقدمه شد و فرصتی فراهم کرد تا با اولین جرقه‌ها تزلزل حاکمیت بنی‌امیه نمایان شود و چهره عینی مکتب اهل‌بیت(ع) ظاهر شود.

* هویت شیعه مدیون امام باقر(ع) است

حجت‌الاسلام و المسلمین بهجت پور گفت: امام باقر(ع) بخش زیادی از ناگفته‌ها را بیان کرده و زمینه را برای تداوم کار فرزندشان فراهم ساختند و در نتیجه ما هویت کامل شیعه را مدیون این دو امام بزرگوار هستیم.

وی با اشاره به این که این امام باقر(ع) و امام صادق(ع) بخش عالمانه مکتب شیعه را بروز دادند گفت: امام باقر(ع) آغازکنند و امام صادق(ع) تمام‌کننده بودند و کارهای بعدی بیشتر ترمیمی و ترویجی بود و کار اصلی در دوره این دو بزرگوار اتفاق افتاد.

انتهای پیام