قَالَ الْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ علیه السلام: النَّاسُ أَرْبَعَةٌ فَمِنْهُمْ مَنْ لَهُ خُلُقٌ وَ لَا خَلَاقَ لَهُ وَ مِنْهُمْ مَنْ لَهُ خَلَاقٌ وَ لَا خُلُقَ لَهُ وَ مِنْهُمْ مَنْ لَا خُلُقَ وَ لَا خَلَاقَ لَهُ وَ ذَلِكَ مِنْ شَرِّ النَّاسِ وَ مِنْهُمْ مَنْ لَهُ خُلُقٌ وَ خَلَاقٌ فَذَلِكَ خَيْرُ النَّاس
امام حسن مجتبی علیه السلام فرمود: مردم (در اخلاقیات) چهار دسته هستند.
1-افرادی كه داراى اخلاق نيك هستند، ولى بهره ای از او به دیگری نمی رسد.
2- كسى كه به مردم خیر می رساند، ولى خوى نيك ندارد.
3- شخصی كه نه بهره ای به مردم می رساند و نه اخلاق خوب دارد و اين بدبختترين مردم است.
4- كسى كه هم داراى اخلاق نيك است و هم به دیگران بهره می رساند و اين بهترين مردم می باشد
الخصال، ج1، ص: 236
