قال امیرالمومنین علیه السلام إِنْ يَكُنِ الشُّغُلُ مَجْهَدَةً فَاتِّصَالُ الْفَرَاغِ مَفْسَدَۀ.
حضرت علی عليه السّلام می فرماید: اگر سرگرم شدن به كارى موجب سختى و كوشش و رنج است، فراغت هميشگى (و تن به كار ندادن) موجب فساد و تباهى انسان می باشد.
(يعنى: اگر چه كار كردن رنج و سختى و كوشش به همراه دارد، ولى بهتر از زير بار کار در رفتن است؛ زيرا بیکاری باعث تباهى انسان می شود.)
(الإرشاد في معرفة حجج الله على العباد، ج1، ص: 298، شیخ مفید علیه الرحمۀ)