سرویس علمی و فرهنگی خبرگزاری «حوزه»/ حضرت معصومه(ع) گلي باشكوه از گلستان نبوت و امامت است، همچون روحي در پيكر سرزمين قم. و با نورانيت معنوي خود، سرزمين قم را رونقي ديگر بخشيده است، او سلاله پاك از خزائن امامت و ولايت، وگوهري گرانقدر و تابناك از صدف ملك امكان است كه روز به روز و ساعت به ساعت بر شكوه و شرافت قم، مي افزايد،  

اي سرزمين قم توكن از روي افتخار                         زآن گوهر خجسته و آن اخت شهريار

بر ساير اراضي عالم زعز و جاه                              فخر و سرور، هر دم و هر لحظه بي فكار

برگو به آسمان كه مناز از ستارگان                         در من ستاره شرف است و خور نهار

كاو خواهر امام بوُد دختر امام                               هم عمه امام و زعصمت چو هشت و چار

همواره شيعه از ره صدق مي كند خطاب                بر دخت مصطفي و نگهدار ذوالفقار

اي گوهر يگانه عصمت، در شرف                           وي منبع فضايل و معنا و اعتبار

خاك درت بْدي و بود توتياي چشم                         مهر رخت حكايت و مرآت نور يار

دارند فرشتگان ز سرالتجاء و صدق                       اندر سراي تو سر تعظيم و روي خوار

قربان شوند و چاكر درگاهت اي مهين                   اي گوهر نُه صدف عفت و وقار

از فر تواست حوزه علميه با شكوه                        از لطف تواست رونق آن جمله برقرار

اندر حوادث و خطر و پستي و فراز                        باشي پناه و ياور اين"يار ارجدار"

از نور تواست ديده خفاش بي قرار                       از كوي تواست ديده اعداء، تار و مار

زيبدكني شفاعت ما را زروز حشر                        اي شافع شكسته دلان نزد كردگار

زآن روي كه شفيعه بود مر تو را لقب                    بهر دليل در زيارت او"اِشْفَعي" بيار

دارد"محمدي" زسر صدق و بندگي                      صبح و مساء در كنف لطف تو بهار

آري حضرت رضا(ع) به ما ياد داده كه در زيارت او چنين بخوانيم:

"يا فاطِمَهُ اِشْفَعي لِي فِي الْجَنَهِ، فَاِنَ لَكِ عِنْدَاللهِ شأناً مِنَ الشَأنِ؛

شعر از حجت‌الاسلام والمسلمین محمد محمد اشتهاردی