سرویس علمی فرهنگی خبرگزاری «حوزه»، متن روایت را از کتاب خصال شیخ صدوق(ره) منتشر می‌کند.

 عَنْ رَسُولِ اللَّهِ صلی الله علیه وآله قَالَ ثَلَاثٌ مُهْلِكَاتٌ وَ ثَلَاثٌ مُنْجِيَاتٌ،

فَالْمُنْجِيَاتُ خَشْيَةُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فِي السِّرِّ وَ الْعَلَانِيَةِ وَ الْقَصْدُ فِي الْغِنَى وَ الْفَقْرِ وَ الْعَدْلُ فِي الرِّضَا وَ الْغَضَبِ

وَ الثَّلَاثُ الْمُهْلِكَاتُ شُحٌّ مُطَاعٌ وَ هَوًى مُتَّبَعٌ وَ إِعْجَابُ الْمَرْءِ بِنَفْسِه

پيامبر خدا (صلی الله علیه وآله) فرمود: سه چيز هلاك‏كننده و سه چيز نجات دهنده است:

نجات دهنده‏ ها:

1- ترس از خدا در نهان و آشكار، 2- ميانه ‏روى در حال تهیدستی و ثروت، 3- عدالت در هنگام خشنودى و خشم.

هلاك‏كننده‏ ها:

بُخلى كه صاحبش از آن فرمان برد 2- هواى نفسی كه صاحبش از آن پيروى كند 3- خودخواهى.

*در حديث ديگری از امام صادق (علیه السلام) آمده است: «شحّ مطاع» به معنای گمان بد داشتن نسبت به خداوند می باشد.

(الخصال، ج‏1، ص: 84)