به گزارش خبرگزاری «حوزه»، این نشست علمی از سلسله نشست‌های تخصصی موسسه آموزش عالی حوزوی حکمت، توسط گروه مطالعات زن و خانواده عصر چهارشنبه در تالار معرفت پژوهشگاه فرهنگ اندیشه اسلامی برگزار شد، دکتر محمد تقی کرمی عضو هیئت علمی و مدیر گروه مطالعات زنان دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه علامه طباطبایی سخنرانی کرد و سپس دکتر محمود حکمت نیا و خانم زهرا سجادی سخنان وی را نقد کردند.
در ابتدا دکتر ابراهیم باطنی دبیر علمی این نشست با بیان این که بحث مناسبات حاکمیت و خانواده از مباحث ضروری و کمتر پرداخته شده است گفت: جایگاه خانواده نیاز به تبیین دارد و جایگاه حاکمیت و مسئولیت‌هایی که برای آن تعریف شده باید مشخص شود.
در ادامه دکتر محمد تقی کرمی با طرح این سؤال که حاکمیت چه سازکاری را برای ساماندهی و هدایت خانواده باید داشته باشد گفت: موافق عدم دخالت حاکمیت در خانواده نیستم و معمولاً کسانی که در کشور ما بحث می‌کنند اگر نقدی در دخالت حاکمیت دارند نقد به دخالت حداکثری است.
وی با اشاره به اینکه وظیفه حاکمیت است که نسبت به خانواده حساس باشد بیان کرد: موافقان دخالت حداکثری و حداقلی، دخالت دولت در خانواده یک تصوری نسبت به وضع موجود دارند که یک نگاه آسیب شناسانه است.
عضو هیئت علمی و مدیر گروه مطالعات زنان دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه علامه طباطبایی ادامه داد: معمولاً تصویر درستی از خانواده وجود ندارد و شعارهایی برای یک مفهوم از خانواده داده می‌شود و برای مفهوم دیگری برنامه ریزی می‌شود.
وی عنوان کرد: نتیجه عدم توجه به خانواده و عدم پژوهش در این زمینه باعث شده است که در کشور ما بسیار برای خانواده شعار دهیم، ولی هیچ کاری انجام ندهیم.
کرمی با بیان این که دو تصویر در درون جمهوری اسلامی از مناسبات خانواده و دولت وجود دارد گفت: یک تصویر این است که حاکمیت همه کاره است که بر می‌گردد به تصویر مستند شده‌ای در ذهن ما که همه چیز را وصل به حاکمیت می‌بینیم.
وی افزود: بالای 90 درصد جوانان ایرانی اعتقاد دارند که دولت برای پر کردن اوقات فراغت آن‌ها مسئول است و به این دلیل است که می‌بینیم که دولت در همه بحث‌ها ورود می‌کند.
این پژوهشگر ابراز داشت: خانواده به عنوان یک گروه یک واقعیت کاملاً اجتماعی است و همه خانواده‌ها باید برای نظام مهم باشند؛ یعنی اگر خانواده‌ای دارای آسیب است بودنش بهتر از نبودن است.
وی گفت: دولت اگر بخواهد ارزش‌هایی را ترویج کند باید مواظب باشد که از مباشرت در خانواده پرهیز کند، باید سیاستگذاری و جهت گیری‌های کلی‌اش به گونه‌ای باشد که خانواده متعالی احساس آرامش کند و خانواده نابهنجار به وضعیت مناسب حرکت کند.
کرمی عنوان کرد: یکی از چیزهایی که در سیاستگذاری کلان ما مورد غفلت قرار می‌گیرد، این است که گاهی وقت‌ها به جای پرداختن به خود هدف به حواشی هدف می‌پردازیم.
عضو هیئت علمی و مدیر گروه مطالعات زنان دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه علامه طباطبایی گفت: دولت‌های بزرگی که نمی‌توانند در جایی مشکل را حل کنند، در جای دیگری شعار می‌دهند.
انتهای پیام/313/30
